Στα μέσα Ιουλίου ο Τ. Friedman έγραψε στους NYT ένα άρθρο με τίτλο "Η σύγκρουση των πολιτισμών", υποστηρίζοντας τη θέση ότι (και) στην ελληνική κοινωνία η γενιά των σημερινών εικοσάρηδων - τριαντάρηδων θα κληθεί να πληρώσει εξ ολοκλήρου το λογαριασμό των χρεών που δημιούργησε η γενιά των 50 - 60 και κάτι, το δεδηλωμένο 45% της οποίας θα μπορούσε να χωρέσει άνετα κάτω από την ταμπέλα γενιά ΠΑΣΟΚ, στο βαθμό που η "αλλαγή" του 1981 αποτέλεσε για τους περισσότερους την αφετηρία της επαγγελματικής τους αποκατάστασης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Σ΄ένα απόσπασμα του εν λόγω άρθρου διαβάζουμε It is no wonder that young Greeks reacted so harshly when their deputy prime minister, Theodoros Pangalos, referring to all the European Union loans and subsidies that propelled the Greek credit binge after 1981, said, “We ate it together” — meaning the people and the politicians. That was true of the baby boomer generation of Greeks, now in their 50s and 60s, and the baby boomer politicians. But those just coming of age today will never get a bite. They will just get a bill. And they know it.
Μόλις χθες η κυβέρνηση ανακοίνωσε πανηγυρικά ότι σχεδιάζει να θεσμοποιήσει αυτή τη σύγκρουση γενεών, εισάγοντας στο νόμο για το ενιαίο μισθολόγιο την έννοια της "προσωπικής διαφοράς", θωπεύοντας έτσι για άλλη μια φορά τους δημόσιους υπαλλήλους εκείνους που έχουν με κάθε τρόπο στηρίξει και στηριχτεί από το καρκίνωμα του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία τριάντα χρόνια, ως επί το πλείστον 50άρηδες με "ώριμα" δικαιώματα, διακηρύσσοντας παράλληλα ότι : "Για δε τους νεοπροσλαμβανόμενους στο Δημόσιο δεν πρόκειται να υπάρξει «προσωπική διαφορά»", στο βαθμό που η μισθολογική τους αφετηρία θα ανέρχεται περίπου στα 900 ευρώ το μήνα, χωρίς κανένα επίδομα. Γνώμονας του κυβερνητικού νομοθετείν καθίσταται έτσι "η αρχή του γεμάτου από την αφετηρία λεωφορείου" (δηλαδή το γνωστό επιβατικό σύνδρομο που παρατηρείται κυρίως στις ώρες αιχμής και υπαγορεύει σε όσους πρόλαβαν να επιβιβαστούν στην αφετηρία ή στις πρώτες στάσεις της διαδρομής να παραινούν τον οδηγό να μην σταματά στις στάσεις από ένα σημείο και έπειτα καθώς δεν χωρούν άλλοι), καθώς οι πολίτες διακρινόμαστε πλέον ως υποκείμενα δικαιωμάτων με βάση τη χρονολογία γεννήσεώς μας, την ίδια στιγμή που οι κάθε λογής υποχρεώσεις αναφέρονται αδιάκριτα σε όλους μας.
Η ελληνική εκδοχή της αρχής της "αλληλεγγύης των γενεών" είναι εδώ.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο ΔΝΤ.