Στη μια άκρη της γραμμής του τηλεφώνου έχεις την εργαζόμενη στην εισπρακτική εταιρία, στην τράπεζα ή στο δικηγορικό γραφείο, στην άλλη το δανειολήπτη που καθυστερεί τις δόσεις. Το περιεχόμενο της συνομιλίας, είτε ευγενικής είτε τυπικού, διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, ακόμη κι αν τύχει να εκτοξευθούν χριστοπαναγίες, αυτό καθ' εαυτό δεν ενδιαφέρει, παρότι συνήθως ηχογραφείται, το θέμα είναι η υπενθύμιση - (εν) όχληση για εξόφληση της ληξιπρόθεσμης οφειλής.
Απ' τη μια το αναξιόχρεο τραπεζικό σύστημα που πιέζει έντονα και απ' την άλλη οι καταναλωτές - πολίτες, υπόχρεοι, υπερχρεωμένοι και αναξιόχρεοι, πλέον.
Όταν οι τηλεοπτικές πολιτικές συζητήσεις ξεφύγουν για λίγο από το θέμα που δήθεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον : μονομερής καταγγελία του μνημονίου, επαναδιαπραγμάτευση, συμμόρφωση, απαγκίστρωση, πλαν b, μπορεί να ακούσουμε και λίγα λόγια για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος. Ως εκεί, όμως. Ο (αστικός) μύθος θέλει την οικονομία στην Ελλάδα να δουλεύει ρολόι αρκεί να μην ψηφιστεί ο βλαμμένος ο Τσίπρας και μας βγάλει απ' τη φλέβα την πεταλούδα που μας κρατάει ενυδατωμένους και λειτουργικούς, αν δεν καταγγελθεί το μνημόνιο και συνεχίσουμε να εισπράττουμε τις δόσεις μας τακτικά, τότε δεν θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα. Έχει προβλέψει για όλα η μαμά Ευρώπη και η θεία Μέρκελ.
Αυτό που διαφεύγει του προβληματισμού : το γεγονός ότι η κατάσταση με την αποπληρωμή των τραπεζικών οφειλών έχει φτάσει στο απροχώρητο, ότι δανειολήπτες εγκλωβισμένοι με υπέρογκα στεγαστικά δάνεια, συναφθέντα το 2008, το 2006, το 2009, οφείλουν στις τράπεζες μιάμιση και δυο φορές τη σημερινή αξία του σπιτιού τους, εργαζόμενοι με περικομμένους μισθούς δεν καταφέρνουν τώρα - και ούτε πρόκειται - να εξυπηρετήσουν τις μηνιαίες δόσεις τους, ότι οι τράπεζες πιέζουν με κάθε τρόπο για καταβολές χρημάτων που δεν υπάρχουν, είναι και το πλέον επικίνδυνο. Ας υποθέσουμε ότι με το PSI οι τράπεζες κλείνουν τις πληγές - ζημίες των ομολόγων του δημοσίου με λογιστική επιτυχία, ύστερα τι θα ακολουθήσει ; Ποιες οι γενικότερες συνέπειες από την κατάρρευση της φούσκας των ακινήτων, από ένα τυχαίο στεγαστικό δάνειο 300.000 ευρώ που οφείλεται για σχετικά νεόδμητο διαμέρισμα π.χ. στο Παγκράτι, σημερινής εμπορικής αξίας 170.000 ευρώ, ποιος λογικός δανειολήπτης θα επιλέξει να αποπληρώσει ένα τέτοιο δάνειο ; Πόσες χιλιάδες είναι οι, σε αυτή την κατάσταση, λογικοί δανειολήπτες ; Πόσα δις τραπεζικές ζημίες ;
Να δεχτώ ότι ο Τσίπρας είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος, ας ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό δρόμο της σύνεσης και της ευθύνης του Σαμαρά και του Βενιζέλου, να βγούμε στο ξέφωτο, εντός μνημονίου και Ε.Ε., σε ένα κόσμο που τα προγράμματα πλειστηριασμών και οι κατασχέσεις ακινήτων θα σφυρίζουν αναπόφευκτα πάνω απ' τα κεφάλια μας, για μια νέα Ελλάδα, με ένα καθαρό ξεκίνημα, μια νέα αρχή, να πάρουμε τα πράγματα απ' το άλφα, όπως "Alpha leasing".
Απ' τη μια το αναξιόχρεο τραπεζικό σύστημα που πιέζει έντονα και απ' την άλλη οι καταναλωτές - πολίτες, υπόχρεοι, υπερχρεωμένοι και αναξιόχρεοι, πλέον.
Όταν οι τηλεοπτικές πολιτικές συζητήσεις ξεφύγουν για λίγο από το θέμα που δήθεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον : μονομερής καταγγελία του μνημονίου, επαναδιαπραγμάτευση, συμμόρφωση, απαγκίστρωση, πλαν b, μπορεί να ακούσουμε και λίγα λόγια για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος. Ως εκεί, όμως. Ο (αστικός) μύθος θέλει την οικονομία στην Ελλάδα να δουλεύει ρολόι αρκεί να μην ψηφιστεί ο βλαμμένος ο Τσίπρας και μας βγάλει απ' τη φλέβα την πεταλούδα που μας κρατάει ενυδατωμένους και λειτουργικούς, αν δεν καταγγελθεί το μνημόνιο και συνεχίσουμε να εισπράττουμε τις δόσεις μας τακτικά, τότε δεν θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα. Έχει προβλέψει για όλα η μαμά Ευρώπη και η θεία Μέρκελ.
Αυτό που διαφεύγει του προβληματισμού : το γεγονός ότι η κατάσταση με την αποπληρωμή των τραπεζικών οφειλών έχει φτάσει στο απροχώρητο, ότι δανειολήπτες εγκλωβισμένοι με υπέρογκα στεγαστικά δάνεια, συναφθέντα το 2008, το 2006, το 2009, οφείλουν στις τράπεζες μιάμιση και δυο φορές τη σημερινή αξία του σπιτιού τους, εργαζόμενοι με περικομμένους μισθούς δεν καταφέρνουν τώρα - και ούτε πρόκειται - να εξυπηρετήσουν τις μηνιαίες δόσεις τους, ότι οι τράπεζες πιέζουν με κάθε τρόπο για καταβολές χρημάτων που δεν υπάρχουν, είναι και το πλέον επικίνδυνο. Ας υποθέσουμε ότι με το PSI οι τράπεζες κλείνουν τις πληγές - ζημίες των ομολόγων του δημοσίου με λογιστική επιτυχία, ύστερα τι θα ακολουθήσει ; Ποιες οι γενικότερες συνέπειες από την κατάρρευση της φούσκας των ακινήτων, από ένα τυχαίο στεγαστικό δάνειο 300.000 ευρώ που οφείλεται για σχετικά νεόδμητο διαμέρισμα π.χ. στο Παγκράτι, σημερινής εμπορικής αξίας 170.000 ευρώ, ποιος λογικός δανειολήπτης θα επιλέξει να αποπληρώσει ένα τέτοιο δάνειο ; Πόσες χιλιάδες είναι οι, σε αυτή την κατάσταση, λογικοί δανειολήπτες ; Πόσα δις τραπεζικές ζημίες ;
Να δεχτώ ότι ο Τσίπρας είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος, ας ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό δρόμο της σύνεσης και της ευθύνης του Σαμαρά και του Βενιζέλου, να βγούμε στο ξέφωτο, εντός μνημονίου και Ε.Ε., σε ένα κόσμο που τα προγράμματα πλειστηριασμών και οι κατασχέσεις ακινήτων θα σφυρίζουν αναπόφευκτα πάνω απ' τα κεφάλια μας, για μια νέα Ελλάδα, με ένα καθαρό ξεκίνημα, μια νέα αρχή, να πάρουμε τα πράγματα απ' το άλφα, όπως "Alpha leasing".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου