Η μόδα της σβάστικας

Στο βαθμό που η Χρυσή Αυγή έχει γίνει της μόδας, το κακό έχει ήδη συμβεί. Στις μικρές ηλικίες του λυκείου και στις παρέες των ανέργων εικοσάρηδων ο λόγος της διαρρέει με μεγαλύτερη ευκολία κι απ' το γελοίο βιντεάκι του gagnam style. Προσπαθώντας να αναδείξεις το ρατσιστικό και μισαλλόδοξο υπόβαθρο της ρητορικής της σε παιδιά που ψήφισαν ή θα ψηφίσουν για πρώτη φορά θα καταλάβεις στη μέση της "κουβέντας" ότι σε κοιτούν σαν παπά στο λεωφορείο που τους κάνει κήρυγμα για το "μαλάκα". Έχει συμβεί το μέχρι πριν μερικά χρόνια αδιανόητο : ό,τι και να γίνεται τους ισχυροποιεί. Από την είσοδό τους στη βουλή, ο κοινοβουλευτικός λόγος όλων των υπολοίπων έχει ή προσπαθεί να παρακολουθήσει λίγο από το δήθεν τσαμπουκά της φασιστικής συμμορίας, ακούγονται ένα σωρό εξυπνακισμοί και προσβολές καφενείου, σε βαθμό που νομίζεις ότι ο λαϊκισμός της ακροδεξιάς είναι αυτός που έχει δώσει το γενικότερο τόνο. Ο Κασιδιάρης χαστουκίζει κόσμο στην τηλεόραση και δεν είναι λίγοι οι τηλεθεατές που τον υποστηρίζουν λέγοντας ότι η Κανέλλη πήγαινε γυρεύοντας. Δυστυχώς, το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του δουλεύει όλο για λογαριασμό των φασιστοειδών. Όσο δεν λογοδοτούν π.χ. οι Βενιζέλος - Παπακωνσταντίνου για τη λίστα Λαγκάρντ και το κράτος κυνηγά το Βαξεβάνη, όσο ο Δένδιας στοιβάζει μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν σκατά κάτω απ' το χαλάκι, όσο από την τηλεόραση ακούγονται καθημερινά οι ίδιες και οι ίδιες αηδίες από τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα - με τις τελευταίες μεταγραφές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να έχουν καταλάβει το δικό τους μερίδιο στην αγορά της τηλεοπτικής πολιτικής σούπας : Δούρου, Κωνσταντοπούλου, Τατσόπουλος, Λαφαζάνης, Σκουρλέτης, Παπαδημούλης κ.λ.π. - όσο η αριστερά δεν εφευρίσκει μια νέα πολιτική αφήγηση που θα ενώσει τον κόσμο, τόσο διάφορα εύληπτα και απλά στη μοχθηρία τους συνθήματα τύπου "να ξεβρωμίσει ο τόπος" θα πείθουν αυτόν που ο Πρετεντέρης ονομάζει ως "μέσο ψηφοφόρο". Το εγχώριο πολιτικό σύστημα πρέπει να καταλάβει - πριν να είναι πολύ αργά - ότι η ανεργία στο 25 ή 30% δεν είναι απλά ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Ένα τεράστιο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού θα γρονθοκοπούσε ανέτως κάθε βουλευτή κάθε κόμματος αν τον έβλεπε στο δρόμο χωρίς ασφάλεια, καθώς η απόγνωση δεν είναι πια μια κλισέ τσιρίδα του κάθε Ευαγγελάτου, βρίσκεται στο βλέμμα των περισσότερων επιβατών στα λεωφορεία, στον τρόπο που βαδίζει ο κόσμος στο δρόμο, είναι πανταχού παρούσα. Ο λαός αισθάνεται πολιτικά ορφανός, σαν να είπαν σε κάποιον στα τριάντα του ότι είναι υιοθετημένος, γεμάτος οργή και νεύρα, και δυστυχώς ο μοναδικός σχηματισμός που δείχνει να αφουγκράζεται το σφυγμό του κόσμου έξω είναι τα κωλόπαιδα της Χ.Α. Η χώρα πολιτικά έχει καταντήσει να θυμίζει μια οποιαδήποτε τηλεοπτική Τρίτη βράδυ της περσινής τηλεοπτικής σεζόν : ό,τι και να έβαζε οποιοδήποτε κανάλι απέναντι από το Λαζόπουλο, θα έπαιρνε τ' αρχίδια του σε καρτέλλα από την ει τζι μπι την επόμενη. Το τσαντίρι της χρυσής αυγής σπάει τα πολιτικά κοντέρ, εκτός από τα μούτρα των ξένων και τα κεφάλια των αριστερών. (Διαισθανόμενος την ισχύ του οδοστρωτήρα απέναντι, ο Τατσόπουλος βρήκε τον τρόπο να σπάσει την πολιτική πρωτοκαθεδρία του Άλφα : απέναντι απ' τον Λαζόπουλο έβαλε στις 21.00 την τσόντα της Αλεξανδράτου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.) Εκτός του δημοσκοπικού γεγονότος - δημοκρατικού ενδεχομένου να είναι τρίτο κόμμα η Χ.Α., εκτός του ρίγους που αισθάνεται κάθε δημοκράτης άνθρωπος ακούγοντας οποιονδήποτε βουλευτή τους να αναπτύσσει τη σκέψη του μιλώντας από το βήμα της βουλής, εκτός του πασίδηλου πλέον συμπεράσματος ότι η θέση της Χ.Α. εκτός νόμου θα έριχνε κουβάδες νερό στο μύλο του φασισμού, εκτός από την προφανή αναπηρία των θεσμών να αναχαιτίσουν με επιτυχία την ακροδεξιά λαίλαπα, το γεγονός ότι νέα παιδιά ακούν το λόγο της στα σοβαρά, ότι κάποιοι, αρκετοί, για πρώτη φορά στη ζωή τους έχουν πειστεί να ψηφίσουν Παναγιώταρο, ότι ο Κασιδιάρης έχει πολιτικούς οπαδούς, αρκεί από μόνο του για να καταλάβει κανείς ότι τα χειρότερα έρχονται. Μπορεί το κακό να έχει ήδη συμβεί, αλλά, στο βαθμό που νέοι άνθρωποι κοντά στα είκοσι ενστερνίζονται τη χρυσαυγίτικη ιδεολογία, όταν θα εμφανιστούν σε όλο τους το μεγαλείο οι συνέπειες, θα τρίβουμε τα μάτια μας.