Κι ο μύλος αλέθει

Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερό τους τέχνασμα είναι ότι έχουν καταφέρει να πείσουν (πολλούς, πάρα πολλούς) ότι δεν πρόκειται για φασίστες. Αυτά για τους μετανάστες και τους μαύρους δεν τα πιστεύουν ούτε οι ίδιοι, μωρέ, κι η επιθετικότητα πηγάζει από τη συσσωρευμένη μέσα τους οργή. Διότι εξοργίζονται με το πολιτικό μας σύστημα και θέλουν να το τιμωρήσουν, τους κλέφτες, τους απατεώνες που μας έφεραν εδώ, όλους (τους άλλους). Γιατί είναι γνωστό σε όλους ότι πίσω από την πτώχευση της χώρας μας κρύβονται οι Εβραίοι. Γιατί ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι για τη γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας ευθύνονται οι αριστεροί ; Ή ότι όλοι μας οι πολιτικοί θέλουν ξύλο, από το πρωί μέχρι το βράδυ ; Ή ότι δεν ενδιαφέρεται κανένας για τους φτωχούς και τους ανήμπορους ; Βλέπεις, όλοι οι υπόλοιποι φάγανε τα λεφτά του κοσμάκη όσο εκείνοι βρίσκονταν καθηλωμένοι στο 0,2%, όταν η Χρυσή Αυγή ήταν ένας ακίνδυνος αστερίσκος στην πίσω σελίδα των γραφημάτων του Νικολακόπουλου, αόρατος στο κοινό της ζώνης του prime time. Έτσι, η ευθύνη για το πάρτι που προηγήθηκε δεν τους βαραίνει. Άλλοι ήταν οι οικοδεσπότες, άλλοι μας έφεραν σ' αυτά τα χάλια. Διότι δεν μπορεί να ευθύνεται το σύνολο της κοινωνίας για αυτό που μας βρήκε, καθώς έτσι θα είχε δίκιο ο Πάγκαλος. Και άγιος να 'σουν συνεπώς, δεν γίνεται, θα τρελαθείς. Γι' αυτό τους βλέπεις να γαμωσταυρίζουν τους πάντες και να βγάζουν και κανα περίστροφο, που και που. Από τα νεύρα τους. Δεν τους βλέπεις, παιδάκια είναι μωρέ τα περισσότερα, μην κοιτάς το σωματικό όγκο. Είναι τώρα ο Κασιδιάρης ναζί, ή κι ο Μιχαλολιάκος ακόμη ; Νεύρα έχουν, όπως όλοι μας. Τα περί ναζισμού τα λένε οι κυβερνώντες, γιατί φοβούνται ότι θα τους πάρουν στο κυνήγι, εκείνοι που εκπροσωπούν το καθεστώς, όσοι πρέπει να φύγουν νύχτα, οι μόνοι που πρέπει να φοβούνται την Χρυσή Αυγή είναι εκείνοι που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Ήδη στα καφενεία η ψήφος στους φασίστες εκλαμβάνεται κάπως σαν εξοστρακισμός, σα να μαυρίζεις τους υπόλοιπους υποψήφιους. Η κάλπη, από τη στιγμή που οι εκλεγμένοι δεν μπορούν να έχουν κανένα περιθώριο κινήσεων έναντι των εκπροσώπων των δανειστών, μπορεί κάλλιστα να ιδωθεί ως πτυελοδοχείο. Και όσο χειρότεροι αποδεικνύονται κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, μέρα με τη μέρα, τόσο το 20% στις επερχόμενες εκλογές θα είναι παιχνιδάκι.