Κλάδος ελαίας

Ο πρωθυπουργός μας δεν κυβερνάει μόνος, μας είπαν χθες από το Μέγκα. Μόνο η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία και τη Μαρία Σπυράκη δεν αρκεί για τη σταθερότητα της χώρας. Για κάθε πέντε από εμάς που θα ψηφίσουν Σαμαρά θα πρέπει ένας να ρίξει στην κάλπη και κάτι για το Βενιζέλο, αλλιώς τον Ιούνιο δεν θα ' χουμε (νομιμοποιημένη, νόμιμη, ισχυρή ;) κυβέρνηση σ' αυτόν τον τόπο.  Αλλιώς : αν δεν πάρει ένα αξιοπρεπές ποσοστό το ψηφοδέλτιο της Ελιάς, θα έχουμε άμεσα εκλογές. Βλέπετε, όλοι οι συμμετέχοντες πρέπει να έχουν ένα λόγο να πουν για να τους ψηφίσουν ο κόσμος. Οπότε σκέφτηκαν στο ΠΑΣΟΚ : η ιδέα μας να καμουφλάρουμε το κόμμα σε δέντρο, και ύστερα να προσπαθήσουμε να κρυφτούμε πίσω του, κατά το "πίσω απ' το δάχτυλό μου", δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, με βάση τις δημοσκοπήσεις. Και είναι άλλωστε λογικό αυτό, καθώς ο πολιτικός όγκος του αρχηγού είναι δύσκολο να κρυφτεί πίσω από τον κορμό ελιάς, χρειάζεται υπεραιωνόβιο πλάτανο, αλλά ο Πλάτανος είχε απορριφθεί ήδη εξ' αρχής ως σύλληψη μιας και θα έφερνε αυτόματα πειράγματα στα καφενεία και θα συνδυαζόταν περιπαικτικά με τα χαιρετίσματα και ίσως, στην περίπτωση της εκλογικής αποτυχίας που κανένα στέλεχος δεν απέκλειε προκαταβολικά, έχοντας κατά νου το κλίμα στην κοινωνία, το χαιρέτα μου τον Πλάτανο να ακουγόταν και στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ το βράδυ των εκλογών, ενδεχόμενο προφανώς καταστροφικό για οποιοδήποτε κόμμα σέβεται τον εαυτό του, έστω trans κόμμα, ή μετα - κόμμα μαζί με ό,τι απέμεινε από 58 υπογραφές που θέλει να σβήσει τα εκατομμύρια των χρεών του ή ακόμη και για τηλεοπτική εκπομπή που μετασχηματίζεται σε κόμμα, καθώς ο Πρόεδρος εμφανιζόταν μέχρι προσφάτως σαρκαστικός απέναντι στις προσπάθειες δημοσιογράφων που μάλλον θα του ρίξουν double score στο κεφάλι το βράδυ των ευρωεκλογών. Τέλος πάντων, όλα αυτά σκεφτόντουσαν και η εξίσωση δεν έβγαινε, οπότε η ιδέα έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία : είμαστε κυβέρνηση και αν δεν μας ψηφίσουν θα πέσουμε. Αυτό είναι το σλόγκαν : (ψηφίστε) ελιά, ελιά κι Αντώνη βασιλιά, μάλιστα κάποιος έριξε στο τραπέζι και τη σκέψη για αφίσα που θα εμφανίζεται ο Σαμαράς κρατώντας στην αγκαλιά του κλαδί ελιάς, σημάδι ειρήνευσης των σχέσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ αλλά και έμμεση παραπομπή στην ανάγκη της εκλογικής επιτυχίας του έτερου εταίρου, για τη σταθερότητα της χώρας ρε γαμώ το κεφάλι μου, αλλά ναυάγησε η σκέψη γιατί η ΔΑΠ θα έβγαινε με αφισάκι Σαμαρά ελαιοστεφανωμένου και συννεφάκι γαμώ το κεφάλι μου, παραπομπή σε ολυμπιονίκες και αθυροστομία Βούλας Πατουλίδου, μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, ο άοκνος κωπηλάτης Αντώνης με γαμωσταυρίδια ΠΑΣΟΚ, αλλά η ιδέα άντεξε, γιατί ποιος άλλος λόγος θα μπορούσε να εφευρεθεί για να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ, αφού και ο πρώην Πρόεδρος προς ΔΗΜΑΡ κατευθύνεται, πριν να βυθιστεί εντελώς το πλοίο, κατά παράβαση της ηθικής πολιτικής αρχής που θέλει το κόμμα κάτω από το 3% πριν να το εγκαταλείψει ο καπετάνιος και όχι τα καραγκιοζιλίκια των Νοτιοκορεατών, και όλοι θα βγούμε λάδι (ελιάς), σαν αυτό που αλείφει η Τρέμη τα χείλη της πριν να βγει να πει το δελτίο, μια άλλη σκέψη ήταν να μπει υποψήφιος στην Ελιά ο Γιώργος Παππούς, να δουλέψουν οι συνειρμοί παράλληλα με την υποψηφιότητα της Μαρίας Σπυράκη, να έχεις στο μυαλό σου στο παραβάν τα παράθυρα του δελτίου ειδήσεων, τις οικονομικές (που είναι και οι μοναδικές) ειδήσεις, την απρόσκοπτη λειτουργία των ανεφοδιασμένων ΑΤΜ ΄s, τα μετρητά που ρέουν σε γιούρο, αεροπλάνα με χαρτονομίσματα, beach bar ο αιγιαλός, γιατί αν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε σ' αυτή τη χώρα να το εφεύρουμε, όπως ακριβώς στη διαφήμιση (σινεμαγκούγκου ο ήλιος ο πράσινος, ο καρπός της ελιάς, η γεύση της χωριάτικης, τώρα και pizza), γιατί είμαστε όλοι ΠΑΣΟΚ, γιατί του ΠΑΣΟΚ ο επιθανάτιος ρόγχος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από κάτι του στυλ "if i go down i'm taking you with me", όπως λέει ο κάθε μαφιόζος που σέβεται τον εαυτό του όταν ακούγονται οι σειρήνες των περιπολικών στο βάθος.