Η είδηση μας ήρθε από Δυσμάς. Πάλι.
Σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, ο νυν πρωθυπουργός μας το Νοέμβριο του 2011, όταν του τηλεφώνησε ο επίτροπος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, δέχθηκε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, με άλλον πρωθυπουργό από τον τότε. Δηλαδή, ο βαθύτατα αντιμνημονιακός μέχρι τότε Αντώνης Σαμαράς συμφώνησε με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ρίξουν τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό της χώρας, χωρίς τη διενέργεια εκλογών.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Καθημερινή" το δημοσίευμα αναφέρει πως πριν από τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα. Εκεί ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία». Ο κ. Μπαρόζο δεν είπε στους Σαρκοζί και Μέρκελ για αυτή τη συνομιλία, αλλά πρότεινε τον Λουκά Παπαδήμο ως πιθανό ηγέτη μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης. Κλείνοντας τη συνάντηση, ο κ. Σαρκοζί είπε στον κ. Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «λάβει μία απόφαση», ενώ ο κ. Μπαρόζο έπιασε τον κ. Βενιζέλο και του είπε ότι έπρεπε να «σκοτώσει» το δημοψήφισμα. Ο τότε υπ. Οικονομικών συμφώνησε άμεσα.
Αυτοί που ανέλαβαν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος των προβλημάτων της χώρας, όπως διαλαλούν αδιαλείπτως από τότε, δηλαδή οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, συντονίστηκαν (τηλεφωνικά ο πρώτος και κατ' ιδίαν ο δεύτερος) από τον Μπαρόζο να ανατρέψουν τη νόμιμα εκλεγμένη ελληνική Κυβέρνηση και να διορίσουν ως πρωθυπουργό της χώρας το πρόσωπο που τους υπέδειξε εκείνος.
Ξανά : ο Πορτογάλος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - εκτελώντας ουσιαστικά χρέη Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας μετά την διενέργεια των βουλευτικών εκλογών (με βάση το Σύνταγμά μας) - όρισε τον επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης, με τη σύμφωνη γνώμη των νυν αρχηγών των δύο κυβερνητικών μας κομμάτων, του τότε Υπουργού των Οικονομικών και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης το Νοέμβριο του 2011.
Ποιο ήταν το λάθος του τότε πρωθυπουργού της χώρας ; Ανακοίνωσε στους εταίρους μας την πρόθεσή του να διενεργήσει δημοψήφισμα για το μέλλον της χώρας. Φοβούμενοι την λαϊκή έκφραση, Σαμαράς και Βενιζέλος "σκότωσαν" το δημοψήφισμα, σώζοντας ταυτόχρονα τους εαυτούς τους. Ο τότε υπ. Οικονομικών συμφώνησε. Άμεσα, μάλιστα. Βεβαίως, δεν μπορεί να γίνει λόγος για πραξικόπημα, διότι ελλείπει το στοιχείο της βίας. Ίσως αυτό το "συμφώνησε άμεσα" να προδίδει λίγη βία Βενιζέλου, με την έννοια της βιασύνης, όμως και πάλι δεν μπορεί να γίνει λόγος για πραξικόπημα. Από την άλλη, υπάρχει το άρθρο 134 του Ποινικού μας Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο "όποιος αποπειράται να αποστερήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή αυτόν που ασκεί την προεδρική εξουσία από την εξουσία που έχουν κατά το Σύνταγμα, τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης", το οποίο (άρθρο) τιτλοφορείται "εσχάτη προδοσία", αλλά, υπάρχουν εισαγγελείς σ' αυτόν τον τόπο, που είναι και αρμόδιοι, μπορεί και συγχωριανοί. Υπάρχουν συνταγματολόγοι που ξέρουν το Σύνταγμα.
Τέλος πάντων, τα παραπάνω τα γράφουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς - όχι η Αυγή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα, σε άλλο άρθρο τους, αφήνουν να εννοηθεί ότι η χώρα μας θα πρέπει να επανεξετάσει το θέμα της συμμετοχής της στη ζώνη του ευρώ. Οι FT - όχι ο Ριζοσπάστης.
Από τα παραπάνω άρθρα, σύμφωνα με τα δικά μας Μ.Μ.Ε., προκλήθηκαν εσωτερικές αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ μεταξύ Παπανδρεϊκών και Βενιζελικών και "μούδιασμα" στο Μαξίμου. Αυτά προκλήθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου