Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ FOR PRIME MINISTER



Διαβάζοντας (ή καλύτερα) σκανάροντας με τα μάτια μου τις πρόσφατες ειδήσεις στις διάφορες ιστοσελίδες, δεν μπορώ παρά να θέλω να αρχίσω να ουρλιάζω με τις δηλώσεις όλων εκείνων των κυβερνητικών στελεχών που, καθισμένα ατάραχα και σκεπτικά στα έδρανα της Βουλής (στις φωτογραφίες των άρθρων) και προσπαθώντας να εξαριστερίσουν τον άκρατο φιλελευθερισμό του συνόλου των διατάξεων του νομοσχεδίου που θα ψηφίσουν την Δευτέρα, ζυγίζουν τα πράγματα δήθεν ορθολογικά για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για το πρώτο μνημονιακό νομοθέτημα εδώ και χρόνια που έχει θετικό κοινωνικό πρόσημο, στο σύνολό του. Η εν λόγω κεντρική γραμμή, που προφανώς κάποιος φωτεινός νους - πρωθυπουργικός σύμβουλος την εξύφανε μέσα στα σκοτάδια του Μαξίμου, αφού διανεμήθηκε προφορικά από άμβωνος δια των χειλέων του αρμοδίου Υπουργού Ευκλείδη Τσακαλώτου σε άπαντες τους βουλευτές του κυβερνόντος κόμματος, έγινε μέσα σε λίγες μέρες καραμέλα στο στόμα όλων των δήθεν αριστερών κυβερνητικών μας εκπροσώπων, οι οποίοι εν ολίγοις ισχυρίζονται ότι, αφού έκατσαν και διάβασαν το σύνολο των διατάξεων του πολυνομοσχεδίου και αφομοίωσαν πλήρως το νόημα και τις κοινωνικές τους συνέπειες, καταλήγουν ότι θα κάνει περισσότερο καλό ή σε περισσότερους καλό παρά θα βλάψει. Αυτή είναι η συνισταμένη κατακλείδα όλων των πρώην συνιστωσών της Κουμουνδούρου. 

Και όσο τα διαβάζω θέλω να φωνάξω "μαλακίες τούμπανα" (κατά το : και θέλω να ' ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη, έτσι μου βγήκε) και να με ακούσουν μέχρι και τη διπλανή πολυκατοικία, να σπάσω το κινητό μου τηλέφωνο και να βγω στο δρόμο ουρλιάζοντας "δεν υπάρχουν πιο μουνιά από τα αριστερά", να πάω να γράψω στα κεντρικά τους γραφεία "σας γαμιέται η μάνα που σας πέταγε" αλλά είμαι τόσο απογοητευμένος - από τις αρχές του 2015 και την εκλογή Προκόπη Παυλόπουλου μέχρι σήμερα, κάθε μέρα και λίγο περισσότερο - πολιτικά, που θα έλεγε και ο Σκουρλέτης, που σκέφτομαι ότι απλά θα χαλάσω το σάλιο μου με τις ανάξιες λόγου και παντελώς ανήθικες αυτές σκιές που μας πουλήθηκαν σε τιμή πακέτου σαν αριστερή δύναμη κοινωνικής αλλαγής μόλις προ τριετίας. 

Και ύστερα διαβάζω και μια δήλωση του Νίκου Χατζηνικολάου "στα κοινωνικά δίκτυα", με την οποία θέλει να δείξει ότι είναι στο πλευρό των εργαζομένων του Mega και ότι τους συμπονεί, και αρχίζω να σκέφτομαι πόσο όλη αυτή η ιστορία της πολιτικής ορθότητας που έχει σαρώσει κάθε ειλικρινή λόγο στο δημόσιο πέρασμά της - με τη βοήθεια διαφόρων ανόητων, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου - λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας του κάθε προβεβλημένου μαλάκα που βγαίνει δημόσια και προβαίνει σε διάφορες περισπούδαστες μαλακίες που δεν έχουν καμία πολύτως σχέση με ό,τι πράττει ή έχει πράξει μέχρι σήμερα στη ζωή του, είτε αυτός είναι ο πρώην εθνικός μας άνκορμαν είτε ο νυν πρωθυπουργός. Με πόση ένταση και πόσο χυδαία θα έπρεπε να βρίζονται από πλήθη έξαλλων πολιτών οι 153 που θα πουν το δευτεριάτικο ναι είτε έξω από τη Βουλή είτε στο δρόμο, μόνο και μόνο για να καταλάβουν ότι ήρθε η ώρα να πάνε σπίτι τους και να σταματήσουν να μας γαμάνε τη ζωή ;  Γιατί ο κύριος Χατζηνικολάου δεν πηγαίνει να συμμετάσχει στη γενική συνέλευση των εργαζομένων του Μέγκα ως πρώην και επίτιμος εργαζόμενος και αυτός, να δει επιτέλους τι εστί βερύκοκο ; Πόση συμπόνοια να αντέξει κι αυτό το twitter πια ;

Και θέλω να γράψω κι άλλα, για τη συλλογική απώλεια μνήμης που έχει αρχίσει να μας χαρακτηρίζει, ως κοινή γνώμη, βομβαρδιζόμενη καθημερινά από εκατοντάδες ανούσια άρθρα για το ποιος διάσημος δεν θα μπει τελικά στο σερβάιβορ, που διάφοροι διάσημοι θέλουν να την εκμεταλλευτούν αλλάζοντας ταυτότητα και κάνοντας κάτι σαν πλαστική του δημόσιου προσώπου τους, για κάποιον στο Βέλγιο που πετούσε τούρτες στους πολιτικούς, για τον παπά εκείνο που έχει φτιάξει την Κιβωτό και προσπαθεί κάτι να κάνει καθημερινά, γαμώ την πολιτική μου ορθότητα μέσα, για την Άντζελα Δημητρίου που τρώει τα είδη υγεινής από το Βιετνάμ που έριξε στην ταινία ο Ηλίας (Γιώργος Αρμένης) αλλά μετά διαβάζω τους οχετούς που εμφανίζονται ως σχόλια στα διάφορα ιντερνετικά κείμενα και ξαναρχίζω να το σκέφτομαι το θέμα : τι είναι χειρότερο, το κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη ή τα σκατά που γράφονται από κάτω; Ίσως είναι καλύτερα με το σεις και με το σας, να μιλάς σα Λαίδη.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου