Βλέπεις τη συνέντευξη Μιχαλολιάκου στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο και δεν μπορείς παρά να απορείς τόσο με την καρικατούρα που έχει η πραγματικότητα τοποθετήσει αρχηγό των ελλήνων νεοναζιστών όσο και με τον ιδιαίτερα ατυχή τρόπο που χειρίστηκε ο δημοσιογράφος τον απόλυτα σφυριγμένο καλεσμένο του. Αν και άνετα θα μπορούσε ο οικοδεσπότης να προσαρμόσει, τουλάχιστον προς το λαϊκότερο, τον τρόπο που απευθύνεται στον καλεσμένο του - ιδίως μετά τα απανωτά "άσε ρε", "να ΄σουνα μελετημένος", "μεγάλε γράφεις ιστορία", "ντροπή σας", "θα 'πρεπε να ντρέπεστε", "ώπα - ώπα", "είσαι μεγάλος ψεύτης εσύ" που δέχτηκε σε ευθύβολο σαν ντιρέκτ ενικό - προκειμένου το αισθητικό αποτέλεσμα της τηλεοπτικής τους συνάντησης να μην θυμίζει "Ερωτοδικείο", επέλεξε να κοπανάει αυτιστικά το οξφορδιανό κεφάλι του στον τοίχο ενός καφενείου στο Αιγάλεω, live. Προφανώς επηρεασμένος από τον ξεροκέφαλο νεαρό ήρωα που ενσάρκωσε με επιτυχία ο Τομ κρουζ στο "A few good men" ο οποίος κατόρθωσε να αποσπάσει μια αυτοενοχοποιητική ομολογία του Τζακ Νίκολσον στο παρά ένα, πριν ο αθώος πελάτης του πολλά υποσχόμενου δικηγόρου, που πριν λίγα χρόνια σέρβιρε κοκτέηλ, γίνει πατάτες τηγανητές στο κλαμπ σάντουιτς της θανατικής ποινής made in USA, ο Κ. Μπογδάνος αποφάσισε προχθές, γύρω στις 23.00', ότι ήρθε η ώρα να εκμαιεύσει από τον Μιχαλολιάκο την παραδοχή ότι "ναι, είμαι νεοναζιστής", κάτι που σίγουρα περίμενε το πανελλήνιο με κομμένη την ανάσα. Όμως, όπως σίγουρα θυμόμαστε όλοι όσοι έχουμε δει την ταινιάρα αυτή πάνω από πέντε φορές, στο mega τις τρεις πρώτες και στο star τις υπόλοιπες, ξέρουμε ότι αν ο κρουζ δεν κατόρθωνε να αποσπάσει την ομολογία από τον Nathan Jessup, θα περνούσε στρατοδικείο και θα του αφαιρούσαν την άδεια. Επίσης, γνωρίζουμε ότι είναι άλλο να βλέπεις μια ταινία στην τηλεόραση και άλλο να κάνεις τη δουλειά σου στη ζωή, ή στην τηλεόραση. Χθες, ενα είναι το μόνο σίγουρο : ο Μπογδάνος δεν τα κατάφερε. Δεν είναι μόνο ότι ο Μιχαλολιάκος δεν κούνησε ρούπι από το στεγνό - απ' τη βροχή των ερωτήσεων - υπόστεγο, έξω από το ξενοδοχείο Κάραβελ, της από 1992 διακήρυξης του κόμματός του περί "λαϊκού εθνικισμού", δεν είναι μόνο ότι το γενικό τηλεοπτικό αποτέλεσμα υπολείπεται και τσόντας με τη Φόνσου, δεν είναι μόνο ότι αν κάτι σε τρομάζει, ως τηλεθεατή, αυτό είναι ο κρυόκωλος ψευδοευγενικός τρόπος του δημοσιογράφου και όχι οι ασυναρτησίες του καλεσμένου, είναι που ο Μπογδάνος δεν κατάφερε στιγμή να αναδείξει την σοβαρότητα της κατάστασης, το κρίσιμο των στιγμών. Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας τι πρόκειται να συμβεί αν κάποιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής πέσει θύμα μιας τρομοκρατικής ενέργειας αύριο, και μια οργάνωση που ονομάζεται "Λαϊκό Μέτωπο Ελευθερίας" αναλάβει την ευθύνη. Ο βλαμμένος ο Μιχαλολιάκος δεν θα μοιάζει καθόλου με την Άντζελα Δημητρίου, σε μια τέτοια περίπτωση, κύριε Μπογδάνε.
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
Είκοσι χρόνια πίσω, και βάλε
Βλέπεις τη συνέντευξη Μιχαλολιάκου στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο και δεν μπορείς παρά να απορείς τόσο με την καρικατούρα που έχει η πραγματικότητα τοποθετήσει αρχηγό των ελλήνων νεοναζιστών όσο και με τον ιδιαίτερα ατυχή τρόπο που χειρίστηκε ο δημοσιογράφος τον απόλυτα σφυριγμένο καλεσμένο του. Αν και άνετα θα μπορούσε ο οικοδεσπότης να προσαρμόσει, τουλάχιστον προς το λαϊκότερο, τον τρόπο που απευθύνεται στον καλεσμένο του - ιδίως μετά τα απανωτά "άσε ρε", "να ΄σουνα μελετημένος", "μεγάλε γράφεις ιστορία", "ντροπή σας", "θα 'πρεπε να ντρέπεστε", "ώπα - ώπα", "είσαι μεγάλος ψεύτης εσύ" που δέχτηκε σε ευθύβολο σαν ντιρέκτ ενικό - προκειμένου το αισθητικό αποτέλεσμα της τηλεοπτικής τους συνάντησης να μην θυμίζει "Ερωτοδικείο", επέλεξε να κοπανάει αυτιστικά το οξφορδιανό κεφάλι του στον τοίχο ενός καφενείου στο Αιγάλεω, live. Προφανώς επηρεασμένος από τον ξεροκέφαλο νεαρό ήρωα που ενσάρκωσε με επιτυχία ο Τομ κρουζ στο "A few good men" ο οποίος κατόρθωσε να αποσπάσει μια αυτοενοχοποιητική ομολογία του Τζακ Νίκολσον στο παρά ένα, πριν ο αθώος πελάτης του πολλά υποσχόμενου δικηγόρου, που πριν λίγα χρόνια σέρβιρε κοκτέηλ, γίνει πατάτες τηγανητές στο κλαμπ σάντουιτς της θανατικής ποινής made in USA, ο Κ. Μπογδάνος αποφάσισε προχθές, γύρω στις 23.00', ότι ήρθε η ώρα να εκμαιεύσει από τον Μιχαλολιάκο την παραδοχή ότι "ναι, είμαι νεοναζιστής", κάτι που σίγουρα περίμενε το πανελλήνιο με κομμένη την ανάσα. Όμως, όπως σίγουρα θυμόμαστε όλοι όσοι έχουμε δει την ταινιάρα αυτή πάνω από πέντε φορές, στο mega τις τρεις πρώτες και στο star τις υπόλοιπες, ξέρουμε ότι αν ο κρουζ δεν κατόρθωνε να αποσπάσει την ομολογία από τον Nathan Jessup, θα περνούσε στρατοδικείο και θα του αφαιρούσαν την άδεια. Επίσης, γνωρίζουμε ότι είναι άλλο να βλέπεις μια ταινία στην τηλεόραση και άλλο να κάνεις τη δουλειά σου στη ζωή, ή στην τηλεόραση. Χθες, ενα είναι το μόνο σίγουρο : ο Μπογδάνος δεν τα κατάφερε. Δεν είναι μόνο ότι ο Μιχαλολιάκος δεν κούνησε ρούπι από το στεγνό - απ' τη βροχή των ερωτήσεων - υπόστεγο, έξω από το ξενοδοχείο Κάραβελ, της από 1992 διακήρυξης του κόμματός του περί "λαϊκού εθνικισμού", δεν είναι μόνο ότι το γενικό τηλεοπτικό αποτέλεσμα υπολείπεται και τσόντας με τη Φόνσου, δεν είναι μόνο ότι αν κάτι σε τρομάζει, ως τηλεθεατή, αυτό είναι ο κρυόκωλος ψευδοευγενικός τρόπος του δημοσιογράφου και όχι οι ασυναρτησίες του καλεσμένου, είναι που ο Μπογδάνος δεν κατάφερε στιγμή να αναδείξει την σοβαρότητα της κατάστασης, το κρίσιμο των στιγμών. Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας τι πρόκειται να συμβεί αν κάποιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής πέσει θύμα μιας τρομοκρατικής ενέργειας αύριο, και μια οργάνωση που ονομάζεται "Λαϊκό Μέτωπο Ελευθερίας" αναλάβει την ευθύνη. Ο βλαμμένος ο Μιχαλολιάκος δεν θα μοιάζει καθόλου με την Άντζελα Δημητρίου, σε μια τέτοια περίπτωση, κύριε Μπογδάνε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ο Μπογδάνος δεν τα κατάφερε επειδη δεν ηθελε και ο σκοπος του εκ των προτερων ηταν καταδικασμενος να αποτυχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι σαν να θελεις να αναγκασεις τον Παπανδρεου να ομολογησει οτι ειναι ανικανος και οτι τα εκανε σκατα.
υπαρχει τετοια περιπτωση?