Δευτέρα 26 Ιουνίου 2023

Τα λάθη της Ζωής

Μεγαλώνοντας, όλοι αρχίζουμε και συνηθίζουμε στην πικρή ιδέα ότι "τα λάθη εδώ πληρώνονται", ότι είναι αυτά και οι συνέπειές τους, ιδίως, που μας ορίζουν στη διάρκειά μας, είτε πρόκειται για ένα χωρισμό είτε για παραίτηση από τη δουλειά είτε για την εν γένει συμπεριφορά μας που μας έκανε ανυπόφορους για κάποιον κάποτε, μπορεί και χωρίς τότε να το καταλάβουμε. Έτσι, στην πραγματική ζωή είναι πολλοί αυτοί που βογγάνε καθημερινά για να πληρώσουν τη δόση από ένα δάνειο που ίσως δεν χρειάζονταν όταν το έλαβαν, ή που δεν υπολόγισαν καλά, αρκετοί που δεν μπορούν να χωνέψουν την απόρριψη και το διαζύγιο, που επιστρέφουν αργά το βράδυ σε ένα άδειο σπίτι και δεν κατανοούν ακόμη το λόγο που δεν κοιμούνται στο πίσω δωμάτιο τα παιδιά τους, που ξυπνούν το πρωί και ξέρουν ότι πρέπει να ετοιμαστούν για να αναλάβουν μια δουλειά που δεν ήταν ποτέ για αυτούς, μια λάθος εργασία που οφείλουν να κάνουν καταναγκαστικά για να συνεχίσουν να υπάρχουν ως ΑΦΜ, για να συνεχίσουν τη ζωή τους σε ένα μέλλον νομοτελειακά ναρκοθετημένο με καινούργια δυνητικά λάθη, ανά πάσα στιγμή έτοιμα να εκραγούν από κάτω σου, ή μέσα σου. Κάπως έτσι πορευόμαστε όλοι μας, μεγαλώνοντας, αποδεχόμενοι το γεγονός ότι το πλαίσιο του παιγνίου που έχουμε μπροστά μας έχει κατά μεγάλο μέρος διαμορφωθεί από τις προηγούμενες λανθασμένες επιλογές μας. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο τώρα. 

Γιατί αυτό εδώ το κείμενο, τώρα, γεννήθηκε ως ιδέα με την αξίωση να είναι ένα πολιτικό κείμενο για τις χθεσινές εκλογές. Και ο άξονας αυτού είναι ότι, το αποτέλεσμα κάθε εκλογών, άρα και των χθεσινών, συνιστά μια απτή απόδειξη ότι αυτό που στην τηλεόραση ονομάζουν "πολιτική ζωή" είναι δομικά ξεκομμένο και ξένο από αυτό που ζούμε όλοι γύρω μας και βιώνουμε ως κοινωνία, με εντελώς διαφορετικούς κανόνες. Είπαμε ήδη ότι στη ζωή οι άνθρωποι πληρώνουν τα λάθη τους, όμως το αποτέλεσμα της κάλπης χθες κατέδειξε ότι οι πολιτικοί δεν. Κυριάκος Μητσοτάκης, Ηλίας Κασιδιάρης, εύκολα παραδείγματα, Αλέξης Τσίπρας : με τη χθεσινοβραδινή μετεκλογική του δήλωση υπονόησε ότι θα είναι ο αρχηγός και την επόμενη ημέρα, με σεβασμό πάντα στις κομματικές διαδικασίες, επιθυμώντας να ηγηθεί ξανά μιας αριστεράς που έχει ο ίδιος τραυματίσει ανεπανόρθωτα από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι σήμερα, καταλαμβάνοντας εκ νέου το κενό σε πρόσωπα που θα μπορούσαν να τον διαδεχθούν που εκείνος με μαεστρία καλλιέργησε από το Σεπτέμβριο του 2015 και μετά. 

Και πάμε σε ένα από αυτά, γιατί εδώ, τώρα, για εμένα, είναι το πιο αποκαλυπτικό του προβλήματος, πάμε στη Ζωή, τη μοναδική γυναίκα αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος, όπως η ίδια περηφανεύθηκε χθες το βράδυ στις τηλεοπτικές της δηλώσεις που έμοιαζαν με σκετς από κάποια σχολική γιορτή ενός τυχαίου Δημοτικού. 

Στη Ζωή, που κατά δήλωσή της η ίδια αξίζει ίσαμε 100 βουλευτές και που οι υπόλοιποι εφτά βουλευτές της αξίζουν για 20 ο καθένας. 

Στη Ζωή που πολιτεύτηκε τηλεοπτικά από το Μάιο με όπλα το αστραφτερό της χαμόγελο και κακοφτιαγμένες χειροποίητες (από τα χεράκια της) καρδούλες, σαν να είχε μόλις βάλει γκολ σε βραζιλιάνικο γήπεδο. 

Στη Ζωή που κατά τη γνώμη μου έκανε ένα εγκληματικό λάθος πριν από τις εκλογές, από εκείνα που θα έπρεπε να την έχουν στείλει χθες σπίτι της, σε κατ' οίκον πολιτικό περιορισμό, χωρίς δυνατότητα ενασχόλησης με τα δημόσια στο μέλλον : αναφέρομαι στην δικτατορική της απόφαση να αλλάξει κατά το δοκούν τη σειρά στις λίστες των υποψηφίων του κόμματός της, χαντακώνοντας αρκετούς από όσους πρώτευσαν το Μάιο και τοποθετώντας στη θέση τους προσωπικούς της φίλους, συνεργάτες, συμμαθητές, κ.ο.κ. 

Στη Ζωή που όταν της ζήτησαν εξηγήσεις εκείνοι οι πρώτοι/πρώτες σε σταυρούς ανακάλυψε μια σκοτεινή απόπειρα ανταρσίας, μια συνωμοσία προσωπική εναντίον της, τους έλουσε με τους προσβλητικότερους των χαρακτηρισμών, τους απαξίωσε ηθικά αξιώνοντας ταυτόχρονα να είναι απόλυτο το δικαίωμα επιλογής παικτών του "προπονητή του κόμματος", όπως η ίδια περιέγραψε τον εαυτό της. 

Στη Ζωή που με την εν λόγω επιλογή της έδειξε προς πάσα κατεύθυνση που ακριβώς γράφει την έννοια της δημοκρατίας και πόση αξία έχουν γι' αυτήν οι δημοκρατικές αξίες και οι σταυροί των πολιτών.   

Στη Ζωή που χθες θριάμβευσε, με την ψήφο των πολιτών, επιτυγχάνοντας οριακά το στόχο του 3%.

Στην αμετανόητη Ζωή, που χθες το βράδυ, με ένα χαμόγελο ψεύτικο σαν λουλούδι σε τάφο, άρχισε τις δηλώσεις της στις κάμερες λέγοντας "αντέξαμε απέναντι σε μια ανέντιμη, πρωτοφανή επίθεση τις τελευταίες δύο εβδομάδες", μην ξεχνώντας τους διαμαρτυρόμενους, παρά τρίχα βουλευτές της μιας μέρας, τρίβοντας στη μούρη τους την προσωπική της επιτυχία της εισόδου της Πλεύσης στη βουλή. 

Στη Ζωή, που προφανώς δεν έχει κάνει ποτέ στη ζωή της κανένα λάθος, αντίθετα με εμάς τους υπόλοιπους, ή που όταν κάνει, παλεύει με νύχια και με δόντια να μην το παραδεχτεί ούτε στον εαυτό της, πατώντας και επί πτωμάτων.   

Στη Ζωή, που η ψήφος του εκλογικού σώματος, που δεν κάνει ποτέ λάθος, ανέδειξε χθες ως ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση για τις γυναίκες και για τους πολιτικούς αυτής της χώρας.            

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

Tharlize Cheron

Το ίντερνετ είναι ένα σκουπιδαριό, το λαπτοπ μυρίζει άσχημα κάθε πρωί που ξυπνάς, σαν το στόμα σου, κάθε λαπτοπ, αλλά αν οι σειρές στο νετφλιξ είναι κάποιου είδους (πνευματική) τροφή είναι οκ να λέμε ότι είμαστε σύντροφοι, όχι σαν τα εξάρχεια, ψεύτες αρνητικοί της μυκόνου της Σαμοθράκης θετικοί, κι ας είχα να αγοράσω εφημερίδα πολύ καιρό γιατί δεν γράφουν τίποτε πια αληθινό, κι ας έχει μείνει μόνο ο Πούλης ως κληρονόμος σε κάτι που μάλλον δεν βγαίνει, ή έστω δεν βγάζει κάπου, το νόημα έχει γίνει το άγιο δισκοπότηρο όλων, μικρών και μεγάλων, ο,τιδήποτε δημόσιο κατέρρευσε σαν από σεισμό τύπου Σαντορίνη μινωικό και αυτό που νομίζαμε ιδιωτικό δεν υπάρχει, αν έχεις κινητό στο χέρι, που έχεις, μαλάκα, που διαβάζεις για πρόσφυγες και για ρομά και νομίζεις ότι ξέρεις αριστερά τι σημαίνει, να βγάζεις φωτογραφίες και να βάζεις από κάτω λεζάντες μπρεχτ, να βρίζεις πρωτότυπα τα φασιστικά αρχίδια που κρατάνε τους λογαριασμούς στην πολυκατοικία σου, στην εταιρεία σου, στην πολιτεία σου, και μετά να πηγαίνεις στο σούπερμάρκετ και να δείχνεις την κάρτα των πόντων πριν να πληρώσεις, αρχίδι εσύ και ο σκύλος σου και οι πλαστικές για τα σκατά σακούλες σου και η γκόμενά σου η έμφυλη και η δεξιά ερημοποίηση που έρχεται νομοτελειακά και νομίζεις πως με την κόκκινη ομπρέλα που (δείχνεις στο τουίτερ ότι) κρατάς κάτι θα γίνει, κάτι θα γίνεις ή θα είσαι. Τίποτα δεν σταματά ό,τι έρχεται και όχι μόνο δεν το σταματά αλλά η ύπαρξή σου και το νομιμοποιεί και το επιταχύνει. Μαλάκα.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2021

Μόνη ελπίδα ο Θεός

Εμείς δεν φταίμε που ΕΣΕΙΣ δεν εμβολιάζεστε, πως να το κάνουμε. 

Όταν η κατάσταση ήταν στο χέρι μας, πέρυσι την άνοιξη, σας κλείσαμε στα σπίτια σας για να μη γίνουμε Ιταλία και τα πήγαμε εξαιρετικά. Οι αριθμοί του πρώτου κύματος μιλάνε από μόνοι τους. Όταν είχαμε εμείς την ευθύνη, πράξαμε συνετά, ύστερα το μπαλάκι ήρθε σε ΕΣΑΣ. 

Σας είπαμε για την ατομική ευθύνη, αντιδράσατε, πορείες για το Πολυτεχνείο, αιτήσεις ακύρωσης στο ΣτΕ, χούντα μας ανεβάζατε, αποστειρώσαμε τα πάντα για έξι μήνες τον περασμένο χειμώνα, χούντα μας κατεβάζατε, γιατί να φοράω μάσκα έξω ; μετά τη μια τη νύχτα τι πρόβλημα υπάρχει να πάω μια βόλτα ; θυμάστε ; τα στελέχη μας, ανθρώπινα, έκλεβαν στην ουρά για τον εμβολιασμό, ορθά τους κατακρίνατε, αλλά τώρα δεν πάτε να το κάνετε. 

Χαρίζουμε εμβόλια σε άλλες χώρες, εκεί φτάσαμε.  

Προσέξτε, υπάρχουν και όρια, σας το είπαμε με χίλιους τρόπους : δεν θα καταστραφεί η οικονομία. 

Η χώρα δεν το αντέχει, σας προειδοποιήσαμε. 

Δεν ακούσατε, τώρα είναι η ώρα των ευθυνών, η ζωή θα προχωρήσει.

Η Κυβέρνησή μας ό,τι μπορούσε έκανε. 

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021

Βιτριόλι

Θα μπορούσε να είναι μια σειρά του MEGA στα παλιά, τα ΠΑΣΟΚ χρόνια, που θα τρέλαινε τα μηχανάκια της AGB, όπως θα έλεγε αργόσσσσυρτα, τότε, από οθόνης και ο Νίκος Χατζηνικολάου, σειρά τύπου Ερατώ και Ψίθυροι Καρδιάς, αλλά δεν είναι. 

Τα χρόνια εκείνα σήμερα.    

Τριάντα χρόνια μετά, εδώ, η χώρα δονείται στους ρυθμούς μιας δίκης που έχει προ πολλού μετατραπεί σε παρωδία, ήδη από το χρόνο τελέσεως της πράξης. Αναπαραστάσεις τύπου ατάρι, ρηχοί πρωταγωνιστές, κακογραμμένο σενάριο, κανένα σασπένς (αφού η κατηγορούμενη ομολόγησε την πράξη), νομικοί παραστάτες κομπάρσοι, στην καλύτερη. 

Γιατί απουσιάζει από τη δίκη ο Κούγιας ;; με ποιο δικαίωμα ;; κάποια υπεραξία θα έδινε στο προϊόν ...

Πληροφορούμαστε ότι οι συγγενείς του θύματος σκυλόβρισαν τη δράστη, σταγονίδια θειϊκού οξέος εκτοξεύονται από στόματα που δεν φαίνονται γιατί όλοι φοράμε μάσκες, όλος ο κόσμος φοράει μάσκα όχι μόνο το θύμα, η μάσκα του θύματος συγκλονίζει τον τηλεθεατή όμως, κατά πως φαίνεται, η μάσκα του θύματος ξεχωρίζει αφού δεν θα βγει μετά την πανδημία, δεν είναι σαν τη δικιά μου μάσκα και τη δικιά σου, η τύχη της δεν ήταν σαν τη δική μου και τη δική σου, βγάζοντας το βράδυ τις μάσκες βλέπουμε ειδήσεις στην τηλεόραση και η πρώτη εξ αυτών είναι σαν μια σειρά τύπου MEGA στα παλιά, τα ΠΑΣΟΚ χρόνια, σειρά τύπου Ερατώ και Ψίθυροι Καρδιάς, αλλά δεν είναι. Σειρά.

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2021

Ο πρωτόκολλος

Την ογδόη ημέρα ενεφανίσθη, να απαντήσει σε ερωτήσεις. 

Κατά τας γραφάς οι πρώτες επτά ημέρες είναι μάλλον της γεννήσεως των ερωτήσεων, της δημιουργίας της γενικευμένης απορίας που αισθάνεται το ποίμνιο παρακολουθώντας τηλεόραση ή αντικρίζοντας τον φλεγόμενο ορίζοντα - αναφερόμαστε σ' εκείνους που επιλέχθηκαν να δοκιμαστεί η πίστη τους - ενώ μόνο την επόμενη, την όγδοη, επιτρέπεται η απάντηση αυτών από τους αρμοδίους.

Αλλά άξιζε, ομολογουμένως, η αναμονή : τα διαθέσιμα εναέρια μέσα από εβδομήντα τέσσερα έγιναν μονομιάς είκοσι (θαύμα ! θαύμα!), ενώ δεν γίνεται να πετάξουν μέσα στους καπνούς (επεδείχθη και σχετική φωτογραφία), οπότε, αν και, ανθρώπινα, καταλαβαίνουμε τα παράπονα των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας, εντούτοις δεν μπορεί κάθε σπίτι να έχει και ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο από πάνω του. 

Σε 8 ημέρες είχαμε 586 φωτιές στην επικράτεια, είπε. Και σβήσαμε τις 583, δεν είπε (καθώς μόνο η Βαρυμπόμπη, η Β. Εύβοια και η Ηλεία, νυν Γορτυνία, μας ξέφυγαν), οπότε πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Γιατί εδώ και δύο χρόνια (από τότε που ανέλαβε, δηλαδή) έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος, φανταστείτε που θα ήμαστε τώρα χωρίς τον έγκαιρο σχεδιασμό που προηγήθηκε ; 

Δεν έγιναν λάθη, είπε, τηρήθηκε το πρωτόκολλο κατά γράμμα, σώθηκαν οι ανθρώπινες ζωές ... μην είστε αχάριστοι. 

'Εστι δίκης οφθαλμός ("Μάτι") ος τα πανθ' ορά. Το σκορ είναι 102 - 2 υπέρ μας, τι άλλο θέλετε ; 

Και την παραίτησή του έχει ήδη υποβάλει και όποτε του πει ο Πρωθυπουργός να φύγει θα φύγει αλλά δυο χρόνια τώρα μοιράζονται από κοινού ένα όραμα : τη δημιουργία ενός μηχανισμού θωράκισης της χώρας απέναντι στην κλιματική απορρύθμιση !

Σε κάθε περίπτωση παραμένει ένας κρατικός λειτουργός, ένας άνθρωπος του καθήκοντος, δήλωσε, και εν συνεχεία, απήλθε, δακρυσμένος.

Αν καταλάβαμε καλά, ο κύριος αλγόριθμος του περσινού καλοκαιριού έγινε ο κύριος πρωτόκολλος του φετινού. Κι όπως και πέρυσι το καλοκαίρι πήρε άριστα στη διαχείριση της πανδημίας (από τον εαυτό του), καθώς το άνοιγμα του τουρισμού και η ανυπαρξία ελέγχων δεν επηρέασε καθόλου την επιδημιολογική πορεία της χώρας, έτσι και φέτος, χθες δηλαδή, ο πρωτόκολλος συνεχάρη τον εαυτό του για την επιτυχή διαχείριση των πυρκαγιών, για να μην αναφερθούμε στο ότι τα χθεσινά κρούσματα ξεπέρασαν τις 4000. 

Μοναδικό κυβερνητικό κριτήριο επιτυχίας ή μη της διαχείρισης των πυρκαγιών είναι αναμφισβήτητα η τραγωδία στο Μάτι, όπως καταλαβαίνουν και τα ελάφια στα καμμένα δάση : εμείς δεν έχουμε νεκρούς, εκκενώνουμε ταχέως, είμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους, να μην μιλάνε αυτοί που δημιούργησαν εκατόμβες. Αυτός είναι ο πυρήνας των χθεσινών δηλώσεων του υφυπουργού, εκεί στηρίζεται μιντιακά η "επιτυχία" της κυβέρνησης. 

Δυστυχώς, όμως, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ξεπεράσει την τραγωδία στο Μάτι, κατά πως φαίνεται. Η αντίδρασή της είναι μάλλον χλιαρή για το μέγεθος της καταστροφής και αυτό δεν οφείλεται στο ότι τα περισσότερα στελέχη της κάνουν αυτή την εβδομάδα ελεύθερο αλλά στο κόμπλεξ της ευθύνης των εκατόν δύο νεκρών.  

Και ενόσω οι καπνοί από το Μάτι κάνουν μέχρι σήμερα την πολιτική μας ζωή ασφυκτική, δεν μπορείς παρά να παρατηρήσεις πόσο χαμηλά έχει τεθεί πλέον ο πήχυς : αν δεν καούν ο κόσμος, όλα καλά, όσα στρέμματα και να καούν, ο Χαρδαλιάς θα ήταν (θα + παρατατικός = το αντίθετο της πραγματικότητας) ικανός να βάλει όλους τους κατοίκους της Εύβοιας σε πλωτά να κοιτούν το νησί να λαμπαδιάζει από άκρη σε άκρη και όχι μόνο να μην παραιτηθεί αλλά να δώσει και συνέντευξη τύπου πανηγυρίζοντας. Και το βράδυ να βγει ο Άδωνις στα κανάλια και να πει "εμένα με έπεισε".

Αλλά, όπως ειπώθηκε χθες, δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα του απολογισμού. Το καλοκαίρι δεν τελείωσε, η πανδημία κοχλάζει, ιδίως στα νησιά, και τα αποτελέσματα είναι, ευτυχώς, μετρήσιμα. Όταν πατάς επί πτωμάτων στη λογική "εκ του αποτελέσματος", θα έπρεπε να ξέρεις ότι θα έρθει η ώρα που θα κριθείς και συ από το αποτέλεσμα που θα φέρεις, όταν ζητωκραυγάζεις π.χ. για τη σύγκριση με το Βέλγιο στη μέση της κούρσας, πρέπει να προσέχεις να μην σε ξεπεράσει λίγο πριν το τέρμα, όταν δηλώνεις στο καφενείο το απόγευμα προετοιμασμένος για όλα, θα πρέπει να μην σε δει η γειτονιά μέσα στη νύχτα πανικόβλητο με τα σώβρακα, κι ας ψελλίζεις ιστορίες για αλγόριθμους, τριψήφια νούμερα και δήθεν τήρηση πρωτοκόλλων.