Ο ρυθμός της δικαιοσύνης

Όλοι με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι τα ξημερώματα του Σαββάτου ακούστηκαν από τον Άρειο Πάγο τα τύμπανα της δημοκρατικής αντεπίθεσης εναντίον της Χ.Α. και θεωρήσαμε ως δεδομένο ότι, για να συλλαμβάνεται στις 6.30' το πρωί με την τσίμπλα στο μάτι ο Αρχηγός - Φύρερ - Πριντσίπ, κατά κόσμο Νίκος-ορισμός-της-ψυχασθένειας-Μιχαλολιάκος, έχουν με κάποιο τρόπο προκύψει ατράνταχτα στοιχεία εναντίον του, είτε από το βαλιτσάκι της Ε.Υ.Π. είτε από την Κοσμοτέ είτε από τις καταθέσεις των ανώνυμων μαρτύρων είτε από τύπου NCIS στοιχεία, είτε από τον Ρουπακιά είτε από παρακολουθήσεις είτε ... είτε κ.ο.κ. 

Μέσα στο Σαββατοκύριακο αρχίσαμε, ως τηλεθεατές του Μέγκα, να γνωρίζουμε ένα - ένα τα φοβερά στοιχεία της δικογραφίας : τηλεφωνικές συνομιλίες χρυσαυγίτικων στελεχών μετά τη δολοφονία, λες και αν ένα στέλεχος του Σύριζα μαχαίρωνε τον Πάγκαλο σε ταβέρνα στα Καλύβια δεν θα το μάθαινε ο Τσίπρας στο μισάωρο, λες και το αδίκημα ήταν η ύπαρξη οργάνωσης και όχι η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, η επίκληση ενός καταστατικού του οποίου ο πυρήνας των μισαλλόδοξων ιδεών του οποίου έχει διατυμπανιστεί σε πανελλήνια μετάδοση πάμπολλες φορές μέχρι σήμερα, μια αόριστη σύνδεση των φασιστών με τη νύχτα, μια γενικόλογη σύνδεση των σεξουαλικών ορέξεων του Λαγού με ανήλικα κοριτσάκια, λες και δεν μοιράζεται ο Λαγός τις ίδιες ορέξεις με τον Γιακουμάτο ή τον Κεδίκογλου, μια χρονική αφετηρία από το Ευρωμπάσκετ του Γκάλη, μια απορία τι απέγινε ο Ρωμανίδης και άλλα τέτοια. Δόθηκαν επίσης στη δημοσιότητα φωτογραφίες του δράστη με τον Κασιδιάρη, η πληροφορία ότι λειτουργούσε το κυλικείο της Χ.Α. στη Μεσογείων, αν και το ένα αναιρεί τη σημασία του άλλου, καθώς όλοι θυμούνται τη συνέντευξη στο "Ε" του καφετζή της Χαριλάου Τρικούπη, που έλεγε πως προτιμούσε τον καφέ του ο Ανδρέας, ένα κινητό κάτω από το κάθισμα του συνοδηγού και άλλα ανάλογης αποδεικτικής βαρύτητας. Όπως θα έλεγε και ο Παρλιάρος "το γλυκό δεν έδενε".

Χθες το πρωί, δύο ανακριτές και δύο εισαγγελείς έπρεπε να αποφανθούν αν στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να εφαρμοσθεί η παρ. 3 του άρθρου 282 ΚΠΔ, σύμφωνα με την οποία “η προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί αντί για περιοριστικούς όρους -  εάν αιτιολογημένα κριθεί ότι οι τελευταίοι δεν επαρκούν - εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου του άρθρου αυτού, μόνο αν ο κατηγορούμενος διώκεται για κακούργημα και δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής, εφόσον από τη συνδρομή των παραπάνω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες του για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Μόνο η κατά το νόμο βαρύτητα της πράξης δεν αρκεί για την επιβολή προσωρινής κράτησης.”

Από την απόφαση που πήραν, εμμέσως, δηλαδή, πληροφορηθήκαμε ότι δεν συνέτρεχαν οι όροι εφαρμογής του άρθρου 282, ότι δεν υπήρχαν ατράνταχτα στοιχεία για τη διαρκή συμμετοχή Κασιδιάρη, Παναγιώταρου και Μίχου στην εγκληματική οργάνωση που κατεβαίνει στις εκλογές ως Χ.Α., παρόλο που τα ΜΜΕ βοούσαν για το αντίθετο.

Σήμερα το Μαξίμου δηλώνει έκπληκτο, ο Βενιζέλος πέφτει από τα σύννεφα, η Αριστερά μένει μαλάκας, η Ελευθεροτυπία ανεβαίνει στα περίπτερα με πρωτοσέλιδο τη λέξη "αίσχος" ενώ ο Δένδιας αφήνει αιχμές για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Χθες το βράδυ η Ιωάννα Μάνδρου στο δελτίο ειδήσεων του Σκάι χαρακτήρισε την απόφαση ως "λάθος" - γιατί ; δεν ξέρει ούτε η ίδια αν τη ρωτήσεις. Έτσι θα της είπανε. 

Τα ερωτήματα είναι πολλά : 

- θεωρούμε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης δομικό στοιχείο του πολιτεύματός μας  ;

- έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση των δικαστών ; 

- πιστεύουμε αυτονόητα ότι το όποιο πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου θα κάνει όλους τους υποδεέστερους στην ιεραρχία δικαστές να μείνουν σούζα ; 

- είναι οι υπόνοιες των δελτίων ειδήσεων αρκετές για να κρατηθεί προσωρινά ο οποιοσδήποτε, επειδή δημιουργείται ένα κλίμα ; 

- ήταν το νομικό μας οπλοστάσιο αρκετό, όπως δήλωνε το Μαξίμου, ή χρειαζόταν τελικά ένας αντιρατσιστικός νόμος ;

- χίλιες ενδείξεις δεν κάνουν μια απόδειξη, όπως χίλιοι λαγοί δεν κάνουν ένα άλογο, όπως είπε πρόσφατα ο Παγουρόπουλος σε ένα άλλο νομικό τερέν ότι είπε ο Ντοστογιέφσκι ;

- κάνει λάθη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, και αν κάνει, ποιος είναι αυτός που πρέπει να τα πληρώνει, ο πολίτης με τη στέρηση της ελευθερίας του, ας είναι κι ο Παναγιώταρος, ή ο υπογράφων το πόρισμα Βουρλιώτης ; 

- ποιος ευθύνεται για τη διαρροή των προσωπικών στοιχείων του ενός (ανώνυμου και απόλυτα προστατευμένου) μάρτυρα κατηγορίας και πως θα αναλάβει την αναλογούσα σε αυτόν ευθύνη ; 

- έχει δικαίωμα ο ανεξάρτητος στην κρίση του δικαστής να μη χορεύει στο ρυθμό που βαράει το ντέφι ο κάθε αντεισαγγελέας του Άρειου Πάγου ; 

- μήπως εκτός από την βία, απ' όπου κι αν προέρχεται, πρέπει να καταδικάζουμε και την κρατική αυθαιρεσία, σε όποιους κι αν αποφεύχθηκε ;

- και τελικά, μπορεί να συμβεί τίποτε σε αυτόν τον τόπο διαφορετικό από αυτό για το οποίο μας έχουν προετοιμάσει τα τηλεοπτικά κανάλια ;