Blade runner

Δολοφόνος ο ένας, με μαχαίρι, δολοφόνος κι ο άλλος, με περίστροφο. Νεκρός κι ο ένας, δηλαδή ο άλλος, νεκρός κι ο άλλος, κι ο άλλος, χαροπαλεύει ο άλλος. Ο ένας κι ο άλλος, ο δείνα, ο δίπλα, ο γείτονας, κάποιος, πάντως όχι εσύ κι εγώ. Όχι όσοι δεν κατεβαίνουν στον δρόμο, στον κόσμο, έξω, να υποστηρίξουν ό,τι πιστεύουν, δεν κινδυνεύουμε εμείς μέσα στα σπιτάκια μας που βλέπουμε τα έκτακτα δελτία με το αίμα να ρέει. Που βάζουμε το ξυπνητήρι νωρίς και γυρίζουμε αργά, κάθε μέρα αργά, αποκαμωμένοι. Το πρωί που θα βγούμε έχει καθαρίσει η άσφαλτος κι ο δρόμος από τις κορδέλες και τα συνεργεία έφυγαν και τίποτα δεν άλλαξε : ένα πρωί σαν όλα τ' άλλα, ωραία μέρα να πας στη δουλειά. Τι τις θες τις πορείες τώρα ; Τόσοι δολοφόνοι κυκλοφορούν αδέσποτοι, δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει. Κάτσε μέσα μη σε πετύχει τίποτα άσχημο. Έχουν οξυνθεί επικίνδυνα τα πνεύματα, από τους ακραίους πάντα, μιλιταριστές από τη μια και εξτρεμιστές από την άλλη θα τα καταφέρουν να μας διώξουν από το δημόσιο χώρο, θα μας κλείσουν σπίτια μας, έχει αρχίσει ήδη να γίνεται. Πολιτικές συγκεντρώσεις άνω των τριών προσώπων μετά τη δύση του ηλίου είναι επίφοβες, μπορεί να σε περάσουν για άκρο, μπορεί να μην σταθούν στη θεωρία και να μην δεις το βράδυ τον Πρετεντέρη να αναλύει την κατάσταση, να θλίβεται δήθεν για τα νιάτα σου που σκόρπισαν στο πεζοδρόμιο. Η πολιτική αρένα μετατράπηκε σε αρένα, που να σε ταξιδέψω ; αντάρτικα πόλεων και σβάστικες, σέχτες και φασιστοειδή περιπολούν ιδεολογικές καθαρότητες, στο φως του ήλιου άνθρωποι βουτάνε μέχρι τη μέση στους κάδους, κάποιοι πέρα λένε για πόλεμο, για σύννεφα που έρχονται κατά πάνω μας, ιστορίες παλιές για αδέρφια που σφάχτηκαν, σκόνη από χώμα της δεκαετίας του '50 ή πολιτική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, το θέμα είναι ότι από κανένα παράθυρο δεν ακούγεται μουσική, σε κανέναν ακάλυπτο.