Aριστερά των λογοπαιγνίων

Στις 31.12.2013 εκπνέει η ισχύς του προστατευτικού για τους δανειολήπτες πλέγματος διατάξεων σχετικά με την απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών. Αν η αξιωματική αντιπολίτευση δεν επέλεγε στις 8.11.2013 να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας με αφορμή το θέμα της ΕΡΤ, ίσως περί τα μέσα Δεκεμβρίου να μπορούσε - μέσω της ίδιας κοινοβουλευτικής διαδικασίας - να θέσει τους βουλευτές των κομμάτων της συμπολίτευσης ενώπιον των ευθυνών τους, σχετικά με το φλέγον αυτό κοινωνικό θέμα. Η πλήρης απελευθέρωση των πλειστηριασμών, ιδίως από τη στιγμή που οι περισσότεροι κυβερνητικοί βουλευτές έχουν ήδη εκφράσει δημόσια τη διαφωνία τους, είναι λόγος για να πέσει η κυβέρνηση, πολιτικά πολύ πιο σοβαρός από την εκκένωση του ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής. Παρά ταύτα, η ηγεσία και οι βουλευτές του Σύριζα επέλεξαν διαφορετικά, καταθέτοντας την σχετική τους πρόταση, κατά τη γνώμη μου, άκαιρα. Συνταγματική συνέπεια της κίνησής τους αυτής είναι η αδυναμία κατάθεσης νέας πρότασης δυσπιστίας μέχρι την 9.5.2014, εκτός και αν συγκεντρωθούν εκατόν πενήντα μία υπογραφές, σενάριο που, υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες, φαντάζει αδύνατο. Αναφορικά με τις πολιτικές συνέπειες, η συζήτηση της εν λόγω πρότασης στη Βουλή ανέδειξε το τεράστιο πολιτικό μας έλλειμμα, τόσο σε επίπεδο πολιτικών θέσεων όσο και στο επίπεδο του πολιτικού λόγου, σε ζωντανή σύνδεση επί δύο ημέρες. Όπως πολλάκις έχει αναφερθεί, από τη διενέργεια τέτοιου ύφους θεσμικών παραστάσεων ο μόνος σχηματισμός που μπορεί να αντλεί οφέλη είναι η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλευόμενη την αποκαρδιωτική γύμνια όλων των υπολοίπων, ως πτυελοδοχείο του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος. Βέβαια, αν ήμουν ο Σκουρλέτης, θα έβλεπα και κάποια οφέλη από την κίνησή μου αυτή : π.χ. ότι επέβαλα την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας, ότι κέρδισα μια χαμένη ψήφο του κυβερνητικού μπλοκ, ότι έσυρα τον πρωθυπουργό στο Κοινοβούλιο, εκθέτοντάς τον μάλιστα ως τον ηλίθιο λαϊκιστή που εγώ ξέρω ότι είναι, ότι ο μέχρι χθες αμούστακος στις προφορικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες αρχηγός άρχισε να ανδρώνεται απαντώντας πετυχημένα στις προκλήσεις του Βενιζέλου, μεταχειριζόμενος ωραία σχήματα σαν το "υποβρύχιο άγχος" κ.ο.κ., αλλά δυστυχώς δεν είμαι. Προσπαθώ να δω το δίκιο του Σύριζα στην ιστορία με τα Νέα και το σκίτσο του Δημήτρη Χατζόπουλου και δεν το βλέπω, μάλλον αισθάνομαι πιο κοντά στη ματιά του Τατσόπουλου. Διαβάζω την ανακοίνωση του Σύριζα σχετικά με το "εμετικό σκίτσο" που "ακουμπά τη σεξιστική χυδαιότητα, τη σπέκουλα και τη λάσπη" και αρχίζω να συμφωνώ με τα Νέα, ότι κάποιοι βλέπουν φαντάσματα πίσω από ένα σκίτσο. Ναι, ο ΔΟΛ και το Μέγκα προμοτάρουν τη μνημονιακή μας κυβέρνηση, βγάζει μάτια η πρακτική τους, άλλωστε, εδώ και χρόνια, μάλλον εισπράττοντας ανταλλάγματα, αλλά φταίνε αυτοί που ο Σύριζα δεν μπορεί να βγάλει το λαό στο δρόμο ; Απευθυνόμενος στις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, σήμερα, ο πρόεδρος του Σύριζα έκανε την εξής δήλωση : "Κοντοζυγώνει η ώρα που θα καθαρίσετε την τρόικα". Τις γυναίκες αυτές, που έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας, που οι περισσότερες εξ αυτών γνωρίζουν ότι επίκειται η απόλυσή τους, που είναι κάθε μέρα στο δρόμο διαμαρτυρόμενες, ο κ. Τσίπρας τις διαβεβαίωσε ότι θα τις επαναπροσλάβει, όταν έρθει στην ηγεσία. Το θέμα είναι : τον πιστεύουμε ; Κι αν όχι, φταίει ο Πρετεντέρης γι' αυτό ;