Τι κι αν σε λένε Γιάννη

Είσαι Πασόκος. Σιγά μην είσαι, εδώ που τα λέμε, αλλά φαντάσου ότι σε παρακαλούσαν από τα κεντρικά να κατέβεις υποψήφιος στις περυσινές βουλευτικές εκλογές, τέτοιου (βενιζελοπαγκαλικού) μεγέθους πασόκος είσαι, όχι ό,τι κι ό,τι. Και έδωσες τον υγιή σου αγώνα πέρυσι, με όλες σου τις δυνάμεις, για να αποκλειστεί η γαλάζια κυβερνητική χολέρα από τη διαχείριση των κυβερνητικών εσόδων, για την αποκαθήλωση Ρουσσόπουλου, Βουλγαράκη και όλων των λοιπών χριστιανών που ακουμπούσαν στις εικόνες της μονής Βατοπεδίου οικόπεδα του ελληνικού δημοσίου σαν τάματα για τη σωτηρία της ανύπαρκτης ψυχής των. Και γαμώ.

Και έρχεσαι στη ρημάδα την εξουσία. Και έχεις πιστέψεις και συ ότι λεφτά υπάρχουν και ότι έφτασε η ώρα οι Έλληνες να θερίσουν τους καρπούς των κόπων τους - τόσα χρόνια λιτότητα, διάολε. Και βλέπεις ότι δεν παίρνεις (υφ)υπουργείο και ότι οι περικοπές δίνουν και παίρνουν και ότι το Μνημόνιο ήρθε για να μείνει και ότι γενικά μια ομάδα Γερουλανοραγκούσηδων σε έχει φτυσμένο και απλά σε χρησιμοποίησαν για τις χιλιάδες του πεπλανημένου λαού που θα τους έφερνες με τη μορφή κακογραμμένου - αλλά έγκυρου - σταυρού. Και τρελλαίνεσαι. Και λες μέσα σου "να πάνε να γαμηθούν" και σε μια πανυπερκρίσιμη ψηφοφορία για τη σωτηρία του ελληνισμού συντάσσεσαι με όρους οραματικούς με την ακοντίστρια Σοφία Σακοράφα, τη στιγμή που ξέρεις ότι η συγκεκριμένη ψηφοφορία θα βγάλει ένα ναι σαν ευχαριστώ και γίνεσαι άγαλμα και τραγούδι και προσευχή. Και μόλις δεις ότι πάνε να κοιμήσουν το λαό με πλάνες υποψηφιότητες Σγουρού στυλ αρχίζεις να σκέφτεσαι να κατέβεις σαν το Μεσσία, σαν τον Βασίλη τον Καζούλη "Άαααααννα/δεν ήμουνα εγώ γι αεροπλάααααανα". Και κατεβαίνεις. Σαν σταρ Ελλάς. Και οι δημοσκόποι λένε πως τον τρως τον Βασιλάκη τον Κικίλια και έρχεσαι δεύτερος. Και ο εκλογικός νόμος το λέει καθαρά : και οι δεύτεροι έσονται πρώτοι. Ζήτω ο νέος περιφερειάρχης Αττικής. Λες κι όποιος ψηφίσει Δημαρά είναι λιγότερο μαλάκας από όσους απλά ψηφίσουν.