Ένα μπουκέτο ράμματα

Αυτό το βιντεάκι, πέρα από τις όποιες αναλύσεις των αρθρογράφων στις εφημερίδες για τη σημασία της αποχής, για τις στρεβλώσεις του κρατικοδίαιτου οικονομικού μας συστήματος, υπερπηδώντας τα εμπόδια των δημοσκοπήσεων που δείχνουν το ΠΑΣΟΚ να "κρατάει" ακόμα και τους πολίτες να επιδεικνύουν αξιοσημείωτη σύνεση και υπομονή, μακριά από την εικόνα του αίματος και της χειροδικίας, δείχνει ξεκάθαρα τις διαθέσεις που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία μας. Όποιος έχει μάτια βλέπει. Αυτοί που άρχισαν να φωνάζουν "κλέφτες", "γαμημένοι", "πουλημένοι", "ντροπή σας" και άρχισαν να καταδιώκουν τον διατελέσαντα στο παρελθόν πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ δεν είναι ούτε καβλωμένα από τις ορμόνες της ηλικίας παιδάκια της Β΄ Λυκείου ούτε οι περιβόητοι γνωστοί - άγνωστοι. Συγκεντρωμένοι μεσήλικοι, ως επί το πλείστον, διαδηλωτές αρχίζουν το σπριντ πίσω από τον περπατώ-χαλαρά-με-τα-χέρια-στις-τσέπες πρώην υπουργό για να τον "κράξουν", όπως του αξίζει. Η εικόνα στα 0.22'' - 0.33'' όταν ο "στόχος" έχει φύγει από το κάδρο και φαίνεται πόσοι από το πλήθος αρχίζουν να τρέχουν προς το μέρος του μιλάει από μόνη της. Βέβαια, σοκαρισμένη η Τρέμη θα μας πει ότι το πράγμα ξέφυγε και έπεσαν και φάπες και ομπρελιές και ανοίξαν και μύτες, αλλά, έτσι είναι αυτά, συμβαίνουν. Όλος ο κόσμος με τον οποίο συζήτησα για το "συμβάν" την επομένη, θυρωρός, φίλοι, ταξιτζήδες (2), ο κουρέας μου, συζητήσεις που κρυφάκουσα από δίπλα τραπέζια στο καφενείο, όλοι έλεγαν "καλά του κάνανε". Η ίδια αντίδραση θα υπήρχε κι αν θύμα της επίθεσης ήταν η Μπατζελή ή ο Πολύδωρας, δεν έχει καμιά σημασία το πρόσωπο. Ίδια θα ήταν και η οργή στην Πανεπιστημίου, όποιος κι αν ήταν ο διερχόμενος βουλευτής. Προσωπικά μπορώ να πω ότι δεν θα σήκωνα το χέρι μου να χτυπήσω κανέναν από δαύτους, νομίζω πως η όποια επαφή με τη μούρη τους θα με λέρωνε, αλλά δεν μπορώ να πω κι ότι με στενοχωρεί ιδιαίτερα η τρομαγμένη φάτσα του Κωστή ή τα τέσσερα ράμματα. Δεν έγινε και τίποτε. Αν δεν υπήρχαν οι κάμερες ο τσαμπουκάς αυτός θα πέρναγε στα ψιλά και ο παθών θα έβγαινε σήμερα στο δελτίο του Μέγκα με τσιρότο για να δείξει την ψυχική του μεγαλοπρέπεια κατανοώντας πλήρως και συγχωρώντας τους δράστες. Αντ' αυτού έκανε γραπτή δήλωση : «Δεν αισθάνομαι κανένα μίσος για όσους μου επιτέθηκαν χθες». Δηλώσεις έκαναν και όλα τα κόμματα και καταδικάζουν τη βία, απ' όπου κι αν προέρχεται. Η ερώτηση όμως είναι η εξής : Από που πηγάζει το μίσος και η οργή που αισθάνονταν όσοι του επιτέθηκαν ; Και, με τέσσερα ράμματα, τελείωσε αυτό το θέμα ; 


Y.Γ. όταν οι διαδηλωτές ξυλοκοπούνται από τα ΜΑΤ, κανένα θέμα.