Η Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων μας πήρε πίσω τους μεσογειακούς του 2013. Δεν έχω μούτρα να βγω έξω από το σπίτι μου. Ντρέπομαι βαθύτατα ως Έλλην αλλά και ως γνήσιος σπόρτσμαν και μόνη όαση σ' αυτή την αθλητική ερημοποίηση του τόπου μας η φωνή της Ντόρας : Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας μίλησε για πρωτοφανή απόφαση στα χρονιά του Διεθνούς Αθλητικού Κινήματος που εκθέτει ανεπανόρθωτα την Ελλάδα και τον ελληνικό αθλητισμό και στερεί τη μεγάλη ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη και τουριστική αναβάθμιση της Κεντρικής Ελλάδας. Οι τσιφούτηδες, οι διεφθαρμένοι, σάπιο όλο το πολιτικό μας σύστημα, μαζί και τα κανάλια. Την έθαψαν την είδηση κανονικά, μόνο Αίγυπτο και Αίγυπτο, όλοι βεβαίως πλην Λακεδαιμονίων (Μπακογιάννη). Μας κόψανε τις συντάξεις, τις καλοπληρωμένες υπερωρίες, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας να αφήσουμε το φαρμακείο μας στο μοναχογιό, το βασικό μισθό, τα φθηνά εισιτήρια στα λεωφορεία, την αίσθηση της υπερηφάνειας ότι είχαμε εθνικό αερομεταφορέα, τρένα, συνδικαλιστές με αρχίδια, μας ανέβασαν στο θεό βενζίνες και τσιγάρα, το ποτό στο μπαρ, ρεύματα, κινητά, μετά σαν μαλάκες μας έκοψαν και το τσιγάρο, το ρίξαμε και μεις στον αθλητισμό. Είμαστε τέσσερις φίλοι που - μόλις ακούσαμε ότι πήραμε τους μεσογειακούς - κατεβήκαμε καρφί Ομόνοια και πανηγυρίζαμε. Κανένας άλλος δεν ήρθε, οπότε αποφασίσαμε να το ρίξουμε στον πρωταθλητισμό, ένας ιππασία, ο άλλος τοξοβολία, σκοποβολή και βάδην. Εγώ θα γινόμουν η Τζουμελέκα των Μεσογειακών 2013, στανταράκι - φραγμένο. Θα έβλεπε όλη η Ελλάδα ότι υπάρχει ελπίδα. Οι αγώνες αυτοί θα ήταν βατήρας εθνικής αναγέννησης. Προπόνηση εννιά ώρες την ημέρα ο καθένας. Και την Παρασκευή το πρωί το ακούω και μένω μαλάκας. Παίρνω τον άλλο που προετοιμαζόταν για το πανελλήνιο φλόμπερ και μου λέει ότι κάνει προπόνηση - άσε λέω, μην του το πεις και στρέψει το φλόμπερ στον κρόταφο. Καπάκι στο κινητό τον τοξοβόλο, ξέσπασε σε λυγμούς. Τι να λέμε τώρα, εμάς τώρα ποιος θα μας αποζημιώσει, ο ανύπαρκτος ΣΕΓΑΣ που δεν το είδαμε ποτέ, που τόσα χρόνια όλα τα βάζαμε από την τσέπη μας ; Και βέλη και φαρέτρες και σανό για το άλογο, δώδεκα ζευγάρια έχω λιώσει στο βάδην. Δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει τίποτα λέμε. Άντε να μπεις εσύ στην εξάδα βαδίζοντας σαν τον πιγκουίνο στις δαλματικές ακτές με τους Κροάτες να σε φτύνουν, εγώ αποσύρομαι, ευχαριστώ δεν θα πάρω. Χάσαμε τη μοναδική ευκαιρία για θετική διεθνή προβολή ενώ το 'χαμε κλειδώσει, θέλανε λέει να μειώσουνε το κόστος από 358.000.000 σε 126.000.000 ευρώ, θα σωθούμε με 250 εκατομμύρια, τώρα μπράβο μαλάκες, τώρα δεν θα πτωχεύσουμε. Ευτυχώς που υπάρχει και το Ντοράκι και ξέρουμε πλέον τι να ψηφίσουμε, είναι τεράστιο πράγμα κάποιος να σε καταλαβαίνει, να παίρνει το μέρος σου όταν χρειάζεται, να αισθάνεσαι ότι έχεις βρει τον άνθρωπό σου βρε αδερφέ. Έτσι να συνεχίσει και η αυτοδυναμία δεν θα είναι άπιαστο όνειρο, οι εκλογές είναι κοντά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου