Το να έχεις την Όλγα Τρέμη απέναντι από τη Ραχήλ Μακρή και να πρέπει να πάρεις θέση υπέρ της μιας ή της άλλης μπορεί άνετα να συγκριθεί με το δίλημμα του ψηφοφόρου της β' Κυριακής των πρόσφατων δημοτικών εκλογών στο Δήμο Πειραιά (Μιχαλολιάκος ή Μώραλης) : κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του θα πάει ή να ρίξει λευκό σε μέγεθος σύννεφου ή άκυρο σε σχήμα μούτζας. Η μια να λέει πόσα χρωστάει το Μέγκα και πόσους τρόπους έχει βρει για να μην πληρώνει, την εκατοστή φορά φέτος που είναι καλεσμένη σε εκπομπή του, από τη συχνότητά του, κι η άλλη να αντιδρά σαν να την αποκάλεσε κάποιος "κλέφτρα" ευθέως και να επιμένει να ρωτάει για τα δισεκατομμύρια που είπε προεκλογικά ότι θα κόψει ο Σύριζα, κι όλα αυτά δίπλα από τον "απλό" υπάλληλο Ν. Ευαγγελάτο και τον για πρώτη φορά στα τηλεοπτικά χρονικά άφωνο Α. Γεωργιάδη.
[Κι αν είναι αλήθεια ότι αυτό που παλιά αποκαλούσαν οι μαλέληδες της τηλεόρασης πράιμ τάιμ έχει υποβιβαστεί εσχάτως στον ορισμό της τρας τι βι, οι τηλεθεατές δεν παύουμε να αλληθωρίζουμε απορημένοι ήδη στο πρώτο δίλεπτο της κάθε προβαλλόμενης εκπομπής. Ενδεικτικά : εκεί που οι παραστάσεις του Σεφερλή προβάλλονταν σε μαγνητοσκόπηση διετίας απ' τον Αντέννα κάτι κουλές μέρες μετά τις έντεκα το βράδυ για να γεμίσει φτηνά το πρόγραμμα, ο τύπος σήμερα έχει αναβαθμιστεί σε νούμερο ένα τηλεπερσόνα με πρωινά, βραδινά, φαντασμαγορικά σόου, εν είδει καραφλής Ρούλας Κορομηλάς των χρόνων της κρίσης, και μάλιστα από το "Μεγάλο Κανάλι", η αισθητική κατάντια των εκπομπών της ΝΕΡΙΤ είναι χωρίς προηγούμενο, η φωτογραφία του Γιακουμάκη, που για ένα μήνα αναλήφθηκε στα τηλεοπτικά ουράνια από τις εκπομπές της Νικολούλη, στοιχειώνοντας κάθε οικογενειακή κουβέντα, έμελλε να καταντήσει μέσα σε ένα μήνα φτηνή υπερασπιστική γραμμή μιας ημίτρελης που πήρε ένα μαχαίρι και πήγε σχολείο κ.ο.κ.]
Αν αντικαταστήσουμε την Όλγα με την Τηλέτυπος Α.Ε. και τη Ραχήλ με την κυβέρνηση, η ιστορία είναι για γέλια : ο Υπουργός Επικρατείας δεν βεβαιώνει τα εκατομμύρια των οφειλών των τηλεοπτικών καναλιών, όπως σε εμάς όλους, αλλά αναγγέλλει από τα κανάλια ότι ΘΑ τις βεβαιώσει, παίζοντας ένα παιχνίδι εντυπώσεων, δίνοντάς τους πάσα να δημοσιεύσουν από πριν τη θέση τους περί συμψηφισμού. Τα κόμματα έχουν τζάμπα προεκλογικό χρόνο σε αντάλλαγμα της μη καταβολής του 2% προς το Κράτος, λέει τραβώντας τα βυζιά του ο Πορτοσάλτε. Δηλαδή το Δημόσιο δεν εισέπραττε φόρους επί χρόνια από τα κανάλια επειδή τα κόμματα έκαναν δωρεάν χρήση του τηλεοπτικού χρόνου ; Και γιατί επιδοτούνται τα κόμματα τότε ; Η λύση μοιάζει απλή, να πληρώσουν τα κανάλια τους φόρους τους και ταυτόχρονα να αναζητήσουν τα χρήματα που τους οφείλονται από τα κόμματα, όχι, σου λέει ο Μπάμπης - ρώτα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ήταν ο τελευταίος που τα συμψήφισε ως Υπουργός το 2009, έτσι το κάναμε χρόνια, συμψηφιστικά. Και η Κυβέρνηση που θέλει να εφαρμοστεί ο νόμος προς όλες τις κατευθύνσεις έκανε τον συμψηφιστή πάκη πρωθιέρεια του πολιτεύματος, τέτοια είναι η βούλησή της. Τι είναι η διαπλοκή αν όχι μια αλληλεξάρτηση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων όπου όλοι οι συμμετέχοντες μόνο κερδίζουν, ενώ το Δημόσιο γράφει ζημίες ; Τι είναι ο Ευαγγελάτος, αν όχι υπάλληλος ; Τι είναι ο Μελισσανίδης, που δεν συμμετέχει σε κανένα διοικητικό σχήμα του Ο.Π.Α.Π., της Α.Ε.Κ., της AEGEAN κ.λ.π. ; Ένα άσημο θύμα δυσφήμισης από το Unfollow ή μια απλή τίγρης. Του τσίρκου.
[Κι αν είναι αλήθεια ότι αυτό που παλιά αποκαλούσαν οι μαλέληδες της τηλεόρασης πράιμ τάιμ έχει υποβιβαστεί εσχάτως στον ορισμό της τρας τι βι, οι τηλεθεατές δεν παύουμε να αλληθωρίζουμε απορημένοι ήδη στο πρώτο δίλεπτο της κάθε προβαλλόμενης εκπομπής. Ενδεικτικά : εκεί που οι παραστάσεις του Σεφερλή προβάλλονταν σε μαγνητοσκόπηση διετίας απ' τον Αντέννα κάτι κουλές μέρες μετά τις έντεκα το βράδυ για να γεμίσει φτηνά το πρόγραμμα, ο τύπος σήμερα έχει αναβαθμιστεί σε νούμερο ένα τηλεπερσόνα με πρωινά, βραδινά, φαντασμαγορικά σόου, εν είδει καραφλής Ρούλας Κορομηλάς των χρόνων της κρίσης, και μάλιστα από το "Μεγάλο Κανάλι", η αισθητική κατάντια των εκπομπών της ΝΕΡΙΤ είναι χωρίς προηγούμενο, η φωτογραφία του Γιακουμάκη, που για ένα μήνα αναλήφθηκε στα τηλεοπτικά ουράνια από τις εκπομπές της Νικολούλη, στοιχειώνοντας κάθε οικογενειακή κουβέντα, έμελλε να καταντήσει μέσα σε ένα μήνα φτηνή υπερασπιστική γραμμή μιας ημίτρελης που πήρε ένα μαχαίρι και πήγε σχολείο κ.ο.κ.]
Αν αντικαταστήσουμε την Όλγα με την Τηλέτυπος Α.Ε. και τη Ραχήλ με την κυβέρνηση, η ιστορία είναι για γέλια : ο Υπουργός Επικρατείας δεν βεβαιώνει τα εκατομμύρια των οφειλών των τηλεοπτικών καναλιών, όπως σε εμάς όλους, αλλά αναγγέλλει από τα κανάλια ότι ΘΑ τις βεβαιώσει, παίζοντας ένα παιχνίδι εντυπώσεων, δίνοντάς τους πάσα να δημοσιεύσουν από πριν τη θέση τους περί συμψηφισμού. Τα κόμματα έχουν τζάμπα προεκλογικό χρόνο σε αντάλλαγμα της μη καταβολής του 2% προς το Κράτος, λέει τραβώντας τα βυζιά του ο Πορτοσάλτε. Δηλαδή το Δημόσιο δεν εισέπραττε φόρους επί χρόνια από τα κανάλια επειδή τα κόμματα έκαναν δωρεάν χρήση του τηλεοπτικού χρόνου ; Και γιατί επιδοτούνται τα κόμματα τότε ; Η λύση μοιάζει απλή, να πληρώσουν τα κανάλια τους φόρους τους και ταυτόχρονα να αναζητήσουν τα χρήματα που τους οφείλονται από τα κόμματα, όχι, σου λέει ο Μπάμπης - ρώτα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ήταν ο τελευταίος που τα συμψήφισε ως Υπουργός το 2009, έτσι το κάναμε χρόνια, συμψηφιστικά. Και η Κυβέρνηση που θέλει να εφαρμοστεί ο νόμος προς όλες τις κατευθύνσεις έκανε τον συμψηφιστή πάκη πρωθιέρεια του πολιτεύματος, τέτοια είναι η βούλησή της. Τι είναι η διαπλοκή αν όχι μια αλληλεξάρτηση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων όπου όλοι οι συμμετέχοντες μόνο κερδίζουν, ενώ το Δημόσιο γράφει ζημίες ; Τι είναι ο Ευαγγελάτος, αν όχι υπάλληλος ; Τι είναι ο Μελισσανίδης, που δεν συμμετέχει σε κανένα διοικητικό σχήμα του Ο.Π.Α.Π., της Α.Ε.Κ., της AEGEAN κ.λ.π. ; Ένα άσημο θύμα δυσφήμισης από το Unfollow ή μια απλή τίγρης. Του τσίρκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου