Μια πόρτα κλειδωμένη

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες που δημοσιεύονται σε γερμανικά έντυπα, ο α' κυβερνήτης δεν πρόλαβε να κατουρήσει στο αεροδρόμιο της αναχώρησης (Βαρκελώνη) και η φουσκωμένη ουροδόχος κύστη του ήταν ο λόγος που σκοτώθηκαν εκατόν πενήντα νοματαίοι. Το ότι άφησε δηλαδή μόνο του στο πιλοτήριο τον ημίτρελο συγκυβερνήτη με τις δεκάδες κόμπλεξ για να πάει για κατούρημα και μέσα σε ένα λεπτό του έδωσε την ευκαιρία να κλειδώσει την πόρτα "από μέσα" και να γίνει ο απόλυτος άρχων της πτήσης. Ο τακτικός ψυχιατρικός έλεγχος των πιλότων θα ήταν μια λύση, με άλλα λόγια θα προλάβαινε την καταστροφή ; Ίσως. Όπως και η ύπαρξη γιογιό στο κόκπιτ. Αλλά αν ο κυβερνήτης του αεροσκάφους είχε προλάβει να ανακουφίσει τον εαυτό του όσο βρισκόταν στο αεροδρόμιο, πριν από την απογείωση, η τραγωδία δεν θα είχε συμβεί σίγουρα. Ένα κατούρημα ίσον εκατόν πενήντα νεκροί. Ένα κατούρημα που κάποιος δεν πρόλαβε συν η αντίληψη που επικράτησε ύστερα από την 11/9 να οχυρωθούν οι χειριστές, να δημιουργηθεί μια τάφρος ανάμεσα στους πιλότους και τους επιβάτες, να μην μπορεί με τίποτα να παραβιαστεί η γαμημένη η πόρτα, λόγω των μουσουλμάνων με τους ελβετικούς σουγιάδες, μόνο που κανένας δεν σκέφτεται ότι μια απαραβίαστη πόρτα είναι τοίχος και απ' τις δύο πλευρές. Ότι η πραγματικότητα γεννάει απ' το πουθενά προβλήματα που ζητούν λύσεις με ελαστικότητα, κανείς δεν αντελήφθη την ομορφιά της χρυσόσκονης των αστερίσκων, την αναμφισβήτητη αξία της πρόβλεψης εξαιρέσεων. Τώρα βρήκαν άλλο τρόπο εκείνοι που ορίζουν τους κανόνες : λένε ότι αντί για δύο, θα έχουμε στο εξής τρεις συγκυβερνήτες, να μπορεί ο ένας να πάει να κατουρήσει κι ας είναι τρελός ο άλλος. Το κρίμα είναι ότι για κάποια λεπτά όλοι οι επιβάτες του αεροπλάνου είχαν αντιληφθεί τον ένα κυβερνήτη να προσπαθεί να σπάσει με τσεκούρι την πόρτα ουρλιάζοντας, είχαν καταλάβει τι γίνεται και τι πρόκειται να συμβεί. 

Κι αν ο απ' έξω φώναζε στον από μέσα "άνοιξε την καταραμένη πόρτα", όπως δείχνουν οι σχετικές εγγραφές, τότε δεν του φώναξε "άνοιξε την πόρτα καταραμένε". Γιατί έβριζε την πόρτα και όχι τον άνθρωπο με τους κωδικούς της ; 

Ακούστηκαν κραυγές και μετά απόλυτη σιωπή. 

Και οι Αρχές έψαξαν για τεχνικά προβλήματα και για πολιτικά ή θρησκευτικά κίνητρα και δεν βρήκαν. Έψαξαν για σημείωμα στο σπίτι του αυτόχειρα, έψαξαν για σύνδεση με τρομοκρατικές οργανώσεις, κίνησαν γη και ουρανό και δεν βρήκαν κάτι. Δεν ήταν τελικά ανθρώπινο λάθος, ήταν ανθρώπινη πρόθεση, έπασχε ο άνθρωπος από βαριά, βαρύτατη κατάθλιψη. Ποια η διαφορά να σκοτωθούν ένα αεροπλάνο άνθρωποι από ένα μουσουλμάνο με εκρηκτικά από ένα Γερμανό με κατάθλιψη ; Πως πολεμάει ο αναπτυγμένος κόσμος μας τον ένα και πως τον άλλο ; Τι έχουμε καταλάβει ; Ποιος ευθύνεται τελικά ; Μήπως θα 'πρεπε να μάθουμε πόσους νεκρούς θρηνήσαμε τελευταία, πανευρωπαϊκά, από εξτρεμιστές μουσουλμάνους και πόσους από καταθλιπτικούς συμπολίτες μας ; Μήπως πρέπει να γίνει κάποια σχετική έρευνα ; Μήπως η κατάθλιψη θα πρέπει να αναβαθμιστεί ως φαινόμενο αναφορικά με ό,τι οι δημοσιογράφοι αποκαλούν τετριμμένα "κοινωνική απειλή" ; Μήπως εμείς εδώ, ως αδιαμφισβήτητοι πρωταθλητές, θα έπρεπε να δημιουργήσουμε κάποιο Υπουργείο καταπολέμησης της Κατάθλιψης ; Υπάρχει κάποια σχέση της εκλογικής νίκης του Σύριζα με τη ραγδαία αύξηση της λήψης αντικαταθλιπτικών στα χρόνια του Μνημονίου ; Απαντήστε αιτιολογημένα, πρέπει να πάω για κατούρημα.