Υποσημείωση

Η πλήρης ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας προφανώς και αναπόφευκτα έπρεπε να διέλθει από το στάδιο της ολομέτωπης σύγκρουσης με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τους κανόνες που τους διέπουν, αυτό είναι βέβαιο.

Η πυροδότηση του μηχανισμού της αποκόλλησής μας από το ευρωπαϊκό παγόβουνο αποτελεί εξαιρετικά σημαντική απόφαση για να αφήσουμε την ελληνική κυβέρνηση να την πάρει από μόνη της, οπότε η προσφυγή στο εκλογικό σώμα είναι μονόδρομος. 

Ο Πρωθυπουργός θεωρούσε ότι η λαϊκή ετυμηγορία της 25ης Ιανουαρίου αρκούσε για να "μαλακώσει" τόσο τις απαιτήσεις ακραίας λιτότητας των δανειστών μας όσο και τον εκβιαστικό τρόπο με τον οποίο αυτές κατόρθωναν να γίνουν νόμοι του ελληνικού Κράτους, αυτό που λένε "με το πιστόλι στον κρόταφο". Προφανώς πίστευε ότι η απόφαση του λαού για τερματισμό της λογικής των μνημονίων θα ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί ένας νέος ευρωπαϊκός τρόπος παρακολούθησης της δημοσιονομικής μας προσαρμογής στο διηνεκές, και πρέπει να την είχε αυτή την πεποίθηση μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα, αλλιώς δεν εξηγείται τίποτα από ό,τι έχει συμβεί από προχθές.

Το διακύβευμα του διακυρυχθέντος δημοψηφίσματος είναι προφανώς το δικαίωμα του ελληνικού λαού στην αυτοδιάθεση, στο ότι θα πρέπει να μπορεί να επιλέγει εκείνος τα υποκείμενα και τους συντελεστές της φορολόγησης, την κατανομή των βαρών στους ώμους των πολιτών κ.ο.κ., είναι βεβαίως και το ότι η Δημοκρατία δεν (πρέπει να) εκβιάζεται ή να της απευθύνει κάποιος αλλογενής τελεσίγραφα, είναι εν τέλει το δικαίωμα του κάθε λαού στην αξιοπρέπεια, λέξη που άλλωστε ακούστηκε στο χθεσινό λόγο του πρωθυπουργού καμιά δεκαριά φορές.

Όμως είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση άργησε, ο Πρωθυπουργός μας "κοιμήθηκε" στον πάγκο. Και αυτή η καθυστέρηση είναι μνημειώδους σημασίας, στο βαθμό που - εκ των πραγμάτων - ο Μάριο Ντράγκι χρήστηκε κύριος ρυθμιστής του αποτελέσματος του ελληνικού δημοψηφίσματος. Κλειστές οι τράπεζες από αύριο, και άντε ο λαός να ψηφίσει ανεπηρέαστος. 

Επίσης, όλα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί μια εβδομάδα πριν, σήμερα να έχουμε δημο - ψηφίσει, να μην χρειαζόταν καμία τριήμερη ή πενθήμερη ή δεκαήμερη παράταση του προγράμματος. Και για την καθυστέρηση αυτή δεν φταίει ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Βενιζέλος, ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σόιμπλε.

Ο χρόνος όχι μόνο δεν ήταν ποτέ τα τελευταία πέντε χρόνια υπέρ μας, άρα ήταν εναντίον μας, αλλά ήταν και εγγράφως προκαθορισμένος - ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως η ελληνική κυβέρνηση διέπραξε τέτοιο παιδαριώδες λάθος. 

Θυμάμαι τον Βαρουφάκη να λέει, κάποια στιγμή πριν από μήνες, ότι η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου υπεγράφη γιατί μας απείλησαν ότι θα κλείσουν τις Τράπεζες, τι άλλαξε από τότε και την πάθαμε τη δουλειά από αύριο ;

Αξιοπρέπεια σημαίνει και σχετική ψυχολογική προετοιμασία του κόσμου, να μην ψάχνει απεγνωσμένος στη μέση της νύχτας να πιεί νερό από τις βρύσες των ΑΤΜ.    

Αξιοπρέπεια σημαίνει θάρρος, να τους πετάξεις στα μούτρα την α' πρότασή τους και να πάρεις το α' αεροπλάνο της επιστροφής στο σπίτι.

Η αξιοπρέπεια τέλος, στηρίζεται στην αξιοπιστία. Αυτή η βλακεία που ονομάζεται "blame game" στον τηλεοπτικό αέρα του Σκάι ή παιχνίδι (επίρριψης) ευθυνών σε απλά ελληνικά δεν είναι καθόλου ζήτημα να υποτιμηθεί. Δέκα οκτώ χώρες σου λένε ότι δεν υπήρξε τελεσίγραφο αλλά μια ανοιχτή διαδικασία διαπραγμάτευσης μέχρι την τελευταία στιγμή του πρωθυπουργικού διαγγέλματος. Όλοι πλέον μπαίνουν στη διαδικασία να αμφισβητήσουν αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός, όλοι σκεφτόμαστε : μήπως τα τίναξε όλα στον αέρα μόλις συνειδητοποίησε ότι η συμφωνία που θα φέρει τελικά δεν θα περάσει απ' την Κ.Ο. ;    

Το έλλειμα εμπιστοσύνης των πολιτών προς την Κυβέρνηση Σαμαρά ήταν και η αιτία του πάταγου με τον οποίο αυτή κατέρρευσε, η αναξιοπιστία της ήταν πρωτοφανής και διττή, και έξω και μέσα.

Ο Τσίπρας κινείται μέχρι στιγμής στο μεταίχμιο, τα λάθη του είναι πολλά και σοβαρά, ίσως και μοιραία, αλλά πολλοί πστεύουμε ότι, τουλάχιστον, μας λέει την αλήθεια.

Το δημοψήφισμα της Κυριακής δεν θα γίνει και αυτό για πάρα πολλούς λόγους, ίσως μάλιστα να μην επρόκειτο ποτέ να γίνει, να ήταν το τελευταίο διαπραγματευτικό μας χαρτί. Αλλά το να εξαρτάται από το άνοιγμα των ασιατικών αγορών αύριο και από εκατοντάδες εξωγενείς παράγοντες αν θα πάμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ το επόμενο Σαββατοκύριακο είναι κάτι το οποίο έπρεπε να το έχει κατά νου ο Τσίπρας, όταν την Παρασκευή το βράδυ ετοιμαζόταν να βγει στην τηλεόραση. 

Είμαστε στο έλεος των άλλων πλέον, περιμένουμε συνδυασμό αποτελεσμάτων, και αυτή η ετερόφωτη κατάντια μας είναι το αντίθετο της αυτοδιάθεσης.