Μαύρη σελίδα

... στην ιστορία της ελεύθερης έκφρασης στη χώρα μας αποτελεί αναμφίβολα η απόφαση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ για διαγραφή Διευθυντικών στελεχών του ΣΚΑΪ και επίπληξη δημοσιογραφικών στελεχών από άλλα μέσα ενημέρωσης για τις απόψεις, που εξέφρασαν κατά τις παραμονές του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός, για να συνεχίσει "η καταδίκη δημοσιογράφων από τον φορέα που έχει ως κατ’ εξοχήν αποστολή να περιφρουρεί το συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας της δημοσίευσης και της έκφρασης, οδηγεί στην ποινικοποίηση της διαφορετικής άποψης, κάθε διαφορετικής άποψης". 

Μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ένωσης Συντακτών, τα ίδια και η Βούλτεψη, η οποία το πήγε παραπέρα και κάλεσε το πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ να ανακαλέσει άμεσα την απόφαση που, όπως λέει (η Βούλτεψη), προκάλεσε πανελλήνια κατακραυγή, και το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ να διασφαλίσει την ελευθερία της γνώμης, την ελευθερία του Τύπου και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.   

Είναι μια μαύρη σελίδα στην εκατοντάχρονη ιστορία της Ένωσης μας, υποστήριξε και ο Γιώργος Ρωμαίος, και επειδή και εκείνος στην ιστοσελίδα του (www.giorgos-romaios.gr) υποστήριξε το ΝΑΙ, διότι πίστευε ότι υπηρετούσε το συμφέρον της χώρας, ζήτησε την αναστολή της ιδιότητας του μέλους της ΕΣΗΕΑ μέχρι να ακυρωθεί η απόφαση ή να αποδοκιμασθεί από το Διοικητικό της Συμβούλιο.

Ο Θεοδωράκης χαρακτήρισε την εν λόγω απόφαση "γελοία", ο Τσιόδρας "πρωτοφανή", ο Μητσοτάκης "απαράδεκτη", η Φώφη - κατά δήλωσή της - προσγειώθηκε απότομα σε μια εξοργιστική πραγματικότητα, στο άκουσμα της απόφασης, ο Ραγκούσης ισχυρίστηκε μέσω τουίτερ ότι οι εν λόγω ποινές είναι στην ουσία περγαμηνές, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος που διαθέτει και μια επιστημονική επάρκεια στα συνταγματικά θέματα είπε : 

«Το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που προστατεύουν την ελευθερία του λόγου, της πολιτικής έκφρασης και του Τύπου δεν την παραβιάζουν μόνο κυβερνήσεις και κοινοβούλια αλλά και η ίδια η δικαστική εξουσία και οικονομικά συμφέροντα και επαγγελματικές οργανώσεις. Η ΕΣΗΕΑ αν ήθελε να προστατεύσει τη δεοντολογία και την ισηγορία και να επιβάλλει το διαχωρισμό είδησης και σχολίου έπρεπε να το κάνει εδώ και χρόνια απαντώντας στην διάχυτη απειλή του μονοφωνικού λαϊκισμού, της συνομωσιολογίας, της δημαγωγίας και της ανευθυνότητας. Το ζήτημα ελπίζω να φτάσει αμέσως ενώπιον των δικαστηρίων και αν χρειαστεί ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Αν μάλιστα επιλέξεις να ενημερωθείς για το θέμα από την εφημερίδα "Καθημερινή" ή την ιστοσελίδα 'Πρώτο Θέμα" θα αντιληφθείς αμέσως ότι η εν λόγω απόφαση προκάλεσε "Θύελλα Αντιδράσεων".

Διαβάζοντας τις Αρχές Δεοντολογίας του Δημοσιογραφικού Επαγγέλματος και ειδικότερα το άρθρο 1 αυτών παρατηρείς ότι η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ειδικότερα, ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας. 

β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών. 

γ. Να σέβεται και να τηρεί το διακριτό της είδησης, του σχολίου και του διαφημιστικού μηνύματος, την αναγκαία αντιστοιχία τίτλου και κειμένου και την ακριβή χρησιμοποίηση φωτογραφιών, εικόνων, γραφικών απεικονίσεων ή άλλων παραστάσεων. 

δ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές απόψεις ή πεποιθήσεις του.

ε. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει.

Επειδή η εν λόγω απόφαση δεν έχει ακόμη καθαρογραφεί, προκειμένου να μπορεί κανείς να κρίνει με ασφάλεια την αιτιολογία της, πιστεύει κάποιος ότι τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου θα έχουν το παραμικρό πρόβλημα να υπαγάγουν τις ενέργειες των Μαλέλη, Πορτοσάλτε, Τρέμη κ.λ.π. σε κάποια από τις ως άνω πειθαρχικές διατάξεις ;   

   

Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι οι αναφερόμενοι δεν παρέβησαν στις αρχές Ιουλίου 2015 κατ' επανάληψη τις διατάξεις του παραπάνω άρθρου ;

Θα μου πεις - μα, προφανώς, οι ίδιοι. Ας κάνουν έφεση λοιπόν, όπως έχουν το δικαίωμα. Όμως το να ισχυρίζονται ότι "φιμώνονται αδίκως" και ότι πλήττεται θανάσιμα η ελευθερία της έκφρασής τους είναι λυπηρό και ενδεικτικό τόσο του ήθους τους όσο και της ευφυίας τους. Άλλωστε στις ίδιες Αρχές που οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι έχουν συναποφασίσει να τηρούν δηλώνεται ρητά ότι η ισηγορία και η πολυφωνία, οξυγόνο της δημοκρατίας, αναιρούνται σε συνθήκες κρατικού μονοπωλιακού ελέγχου των Μ.Μ.Ε. και υπονομεύονται με τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας τους σε γιγαντιαίες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την κοινή γνώμη σαν καταναλωτή και προσπαθούν να χειραγωγήσουν το φρόνημα, τις συνήθειες και την εν γένει συμπεριφορά της (ότι δηλαδή πήγε να γίνει στις αρχές Ιουλίου).

Ο πλέον ωραίος, όπως πάντα, είναι ο τρόπος που αρθρώνει τη σκέψη του ο Ευ. Βενιζέλος, όμως, ο οποίος δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει παραβίαση, ιδίως ως προς το θέμα του επιβαλλόμενου διαχωρισμού είδησης και σχολίου - μάλλον το αντίθετο - αλλά ισχυρίζεται ότι υπάρχει μεροληψία, οφειλόμενη σε πολιτικά κίνητρα, προφανώς, καθώς δεν αντιμετωπίστηκαν στο παρελθόν με όμοιο τρόπο όμοιες περιπτώσεις.

Η γραμμή ότι ο/η Πρόεδρος του εν λόγω Πειθαρχικού Συμβουλίου και τα μέλη του είναι ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό κρίνουν ως ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ευκολότερος τρόπος για να μην ανοίξει η συζήτηση για τον αν η άποψη του κάθε Πορτοσάλτε είναι είδηση, οπότε και γι' αυτό ακολουθήθηκε, σε μία χώρα που όλα δήθεν αναλύονται πολιτικά, σαν τη δική μας. Εδώ, που όλα λέμε ότι είναι πολιτικά, γιατί ακριβώς τίποτα δεν είναι, στο βαθμό που έχουμε προ πολλού χάσει κάθε εξουσία αντιπροσώπευσης του εαυτού μας.

ΥΓ. Και για το αν το Π.Σ. είναι ΣΥΡΙΖΑ, αξίζει να δει κανείς αυτό :  Με την απόφαση 9/2015 "το ΠΠΣ κρίνει ομόφωνα τον εγκαλούμενο συν. Κώστα Αρβανίτη πειθαρχικά ελεγκτέο, για παράβαση του άρθρου 7, παρ.1, εδ. α’ του Καταστατικού και άρθρου 2, παρ. 1, εδ. β’ και άρθρου 7, παρ. 1, εδ. β’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας. Ως προς την ποινή, με ψήφους 3 έναντι 2 επιβάλλει την επίπληξη με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας. Από τη μειοψηφία ένα μέλος πρότεινε την απλή επίπληξη, ενώ άλλο μέλος πρότεινε την προσωρινή διαγραφή 3 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ" για εκείνο το "μαλάκας" που είχε απευθύνει στον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, όχι από άμβωνος - ραδιοφωνικού ή άλλου - όχι παρουσιάζοντας δελτίο ειδήσεων, αλλά από μια εκδήλωση στην οποία συμμετείχε ως ομιλητής.