Ποδόσφαιρο χωρίς θεατές

Η είδηση ότι το συνδρομητικό κανάλι δεν επιθυμεί να αγοράσει τα δικαιώματα των ποδοσφαιρικών αγώνων του επόμενου πρωταθλήματος στο σύνολό τους, για διάφορους λόγους, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στα κεφάλια των (μεγαλο) παραγόντων των εγχώριων μικρών ομάδων, κυρίως. Κι αν ακόμη η απόφαση αυτή δεν είναι τελεσίδικη, αλλά ένας μοχλός πίεσης προκειμένου να αλλάξει δομικά το σύστημα της διεξαγωγής του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, οπότε και θα επανεξεταστεί, όπως μας λέει ο Κυριάκος Θωμαΐδης - "πρωτάθλημα με δέκα ομάδες σε τέσσερις γύρους, με τον πρωταθλητή να προκύπτει από play offs" - αυτός δεν είναι επ' ουδενί λόγος για να συνεχίσουν κύριοι σαν τον Θωμαΐδη να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Διότι ενώ τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ευρώπη το ποδόσφαιρο αναβαθμίζεται γοργά ως κοινωνικό θέαμα αλλά και ως τηλεοπτικό προϊόν, με αποτέλεσμα τα έσοδα των ομάδων να αυξάνονται σημαντικά, εδώ συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο, όπως πάντα, και οι λόγοι γι' αυτό είναι προφανείς : 

1. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δεν απευθύνεται στους φιλάθλους αλλά στους οπαδούς, με ευθύνη των παραγόντων των ομάδων και της διοργανώτριας αρχής. Όσοι ασχολούνται δηλαδή με το εν λόγω άθλημα θεωρούν ότι "πελάτες" τους είναι οι φανατικοί στρατοί με τα διακριτικά της ομάδας τους, οι οποίοι είναι οι μόνοι που αγοράζουν τις κάθε λογής οπαδικές φυλλάδες, σχολιάζουν στο ίντερνετ κείμενα (ο-θεός-να-τα-κάνει-άρθρα) αντίστοιχα βλαμμένων δημοσιογράφων - υπαλλήλων των ΠΑΕ, με τους οποίους η μόνη διαφορά είναι ότι οι συντάκτες αυτοί έχουν καταφέρει να τελειώσουν το Λύκειο, και γενικά ζουν όλη τους τη ζωή με σημείο αναφοράς την ομάδα τους, η οποία είναι εξ ορισμού προορισμένη να γαμάει τις μάνες των άλλων στο λιμάνι κ.λ.π. Γίνεται εύκολα κατανοητό πως όταν το προϊόν σου απευθύνεται μόνο σε βαρύτατα ψυχικά διαταραγμένους ζαβούς, αφ' ενός το target group αυτού περιορίζεται αισθητά και αφ' ετέρου η πλειονότητα των "φυσιολογικών" ανθρώπων - καταναλωτών δεν μπορεί παρά να σου γυρίσει την πλάτη. 

2. Με δεδομένο ότι το κοινό των ΠΑΕ είναι από χρόνια αποκλειστικά οι οργανωμένοι τους οπαδοί, οι παράγοντες επενδύουν συνειδητά στην αντιπαλότητα και στη δημιουργία πολεμικού κλίματος και όχι στην ποιότητα της ομάδας τους. Εδώ, δεν ευθύνεται μόνο ο Μαρινάκης, που περιστοιχιζόμενος από διάφορες γελοίες φιγούρες σαν το Θεοδωρίδη συνήθιζε να βωμολοχεί και να ειρωνεύται τον αίωνιο αντίπαλο σε κάθε ευκαιρία, αλλά βεβαίως και ο Αλαφούζος, που επειδή δεν ήθελε να βάλει λεφτά για μεταγραφές αλλά είχε κανάλι ανέβασε στα ύψη το θέμα "παράγκα-στημένα-εγκληματική οργάνωση" με εξαπτέρυγα κάτι κυρίους Θωμαΐδηδες που ποδόσφαιρο δεν πρέπει να έχουν παίξει ούτε σε ηλεκτρονικό, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι Κομπότηδες αλλά και ποδοσφαιριστές που πήραν θέση στο εν λόγω επίπλαστο δίπολο. 

3. Ως γνωστόν, όταν τα πάντα καταλήγουν να είναι πόλεμος, δεν υπάρχει καμία αξιοκρατία. Μέσα στο κλίμα που οι ίδιοι οι παράγοντες δημιούργησαν και οι ποδοσφαιριστές ανέχθηκαν, όποιος κι αν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, είτε διαιτητής, είτε Πρόεδρος, είτε μάνατζερ, δεν μπορούσε παρά εξ ορισμού να έχει την ταμπέλα του ενός ή του άλλου στρατοπέδου, κοινώς : να είναι κάποιου "μπροστινός" και να έχει την εν λόγω θέση του λόγω συμφερόντων και όχι λόγω προσωπικής αξίας. Κάπως έτσι, στους κόλπους του ποδοσφαίρου μπήκαν και αναδείχθηκαν πρόσωπα που φυσικός τους χώρος ήταν οι φυλακές Κορυδαλλού, είτε ως το τέλος της σταδιοδρομίας τους ως μπράβοι (Μπέος, Ψωμιάδης κ.α.), είτε λόγω επαγγέλματος (Κούγιας), είτε λόγω ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, σχέσης με ναρκωτικά και πλοία κ.ο.κ. 

4. Η οικονομική κρίση. Μετά το 2010 οι εγχώριοι παράγοντες χρησιμοποίησαν την κρίση ως δικαιολογία για τη μείωση των εσόδων της κάθε ΠΑΕ, του αριθμού των εισιτηρίων κ.λ.π., προκειμένου να περιορίσουν δραστικά τα έξοδα : τις αμοιβές των ποδοσφαιριστών, τις ακριβές μεταγραφές, τις επενδύσεις σε γήπεδα, προπονητικά κέντρα κ.λ.π., κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο επειδή το θέαμα που προσφέρουν οι ομάδες και οι φανατικοί τους οπαδοί "απλά δεν βλέπεται". 

5. Άλλες πηγές εσόδων. Ενώ τα βόδια οι Ευρωπαίοι επενδύουν εκατομμύρια σε μεταγραφές προκειμένου να πουλήσουν φανέλες και να προσελκύσουν μέχρι και τους Κινέζους, εδώ, οι δικοί μας Πρόεδροι ψάχνουν πακιστανικά κινητά καρτοτηλέφωνα προκειμένου να παίζουν στοιχήματα εκατομμυρίων σε αγώνες που οι ίδιοι έχουν στήσει. Σημειωτέον ότι τα εν λόγω έσοδα δεν αποτέλούν έσοδα της κάθε ΠΑΕ αλλά αύξηση της προσωπικής περιουσίας του Προέδρου αυτής και το μοναδικό λόγο που αυτός δεν έχει πάει ακόμη σπίτι του αλλά παραμένει στη θέση του χωρίς να δίνει μία για την ομάδα του και το μέλλον αυτής. 

6. Τα στραβά μάτια του κάθε Υπουργού και η μη επιβολή κυρώσεων. Ενώ συμβαίνουν όλ' αυτά και τα γνωρίζουμε όλοι, γνώμονας όλων όσοι διετέλεσαν Υπουργοί Αθλητισμού ήταν να τα έχουν καλά με το σύστημα του ποδοσφαίρου και να μην ανοίξουν μέτωπα γιατί οι οπαδικοί στρατοί θα φρόντιζαν με κάθε τρόπο και να φύγουν από τη θέση τους με το πρώτο τρένο του επόμενου ανασχηματισμού αλλά και να μην επανεκλεγούν ποτέ. 

7. Η έλλειψη κάθε φίλαθλου αισθήματος. Ο έβδομος λόγος της ποδοσφαιρικής μας κατάντιας έχει ονοματεπώνυμο : Βαγγέλης Μαρινάκης. Ποδοσφαιρικό σύστοιχο του άλλου Βαγγέλη, του πολιτικού μας Βενιζέλου, επένδυσε τα μισά του λεφτά στην ποδοσφαιρική ηγεμονία της δικής του ομάδας και τα υπόλοιπα μισά στην ολοκληρωτική καταστροφή του Παναθηναϊκού, μέσω ενός στρεβλού συστήματος διεξαγωγής του πρωταθλήματος που βασικό του στόχο είχε την ήττα του ανταγωνιστή. Με ομάδες δορυφόρους, μέσω δεκάδων δανεικών ποδοσφαιριστών και πληρωμένων ή εκφοβισμένων διαιτητών και παραγόντων, μέσα σε κλίμα που θύμιζε Σικάγο στα τέλη του 1920 ο Αλ Καπόνε του λιμανιού εξασφάλιζε κάθε χρόνο από τον Οκτώβριο ότι οι ανταγωνιστές του θα τερμάτιζαν είκοσι βαθμούς πίσω του και ότι τα εκατομμύρια του επόμενου Champions League θα έμπαιναν μόνο στις τσέπες του, δημιουργώντας τελικά "πρωτάθλημα του ενός πρωταθλητή", αδυνατώντας να κατανοήσει ότι κανένας λογικός άνθρωπος δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για ένα τέτοιο πρωτάθλημα, πλην των όσων είχαν διαρκείας στο Καραϊσκάκη. 

8. Η NOVA. Η μετάδοση των αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος αποκλειστικά μέσω συνδρομητικού καναλιού τον καιρό των μνημονίων είχε ως αποτέλεσμα να απομακρυνθούν τα φτωχότερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας από αυτό και στην τηλεόραση, καθώς πολλοί έκοψαν τη συνδρομή για λόγους οικονομίας. Όμως, το βασικότερο φάουλ της Νόβα ήταν ότι ανέχθηκε επί τόσα χρόνια να συνομιλεί με τον κάθε Μαρινάκη, Αλαφούζο, Μελισσανίδη και Κομπότη, ενώ είχε απόλυτη γνώση του τι συνέβαινε σε ο,τι ονομάζουμε σήμερα "ελληνικό ποδόσφαιρο". Ποινικά θα μπορούσε να αποκαλεστεί και ως άμεση συνεργός στο έγκλημα. 

9. Η έλλειψη αθλητικής παιδείας και υποδομών σε κάθε γειτονιά προκειμένου να παίζουν τα παιδιά μας από μικρά ποδόσφαιρο, ούτως ώστε να ξεπηδούν διαρκώς νέα ταλέντα στο άθλημα, όπως στο μπάσκετ. 

10. Οι ποδοσφαιστές μας. Με μυαλό κουκούτσι οι περισσότεροι εξ αυτών, παίζουν κλείνοντας το ματάκι στους χούλιγκανς, καθώς γουστάρουν να ερεθίζουν τους φανατικούς της εξέδρας - τους ή των αντιπάλων - έχουν μάθει να "παίζουν" με τη διαιτησία πέφτοντας για θέατρο ή ζητώντας δέκα πέναλτι σε κάθε παιχνίδι, δεν έχουν οι περισσότεροι σκοπό να βελτιώσουν το παιχνίδι τους παρά να πουλάνε μούρη και να βαράνε τατουάζ, ενώ οι εξαιρέσεις στον εν λόγω κανόνα φεύγουν με την πρώτη ευκαιρία για το εξωτερικό και δεν γυρίζουν ποτέ. Ανάθεμά με αν ο σύλλογός τους ποτέ αντέδρασε σε τίποτε απ' όσα συνέβαιναν. 

Κοινώς, χωρίς γήπεδα, χωρίς θεατές, χωρίς ποδοσφαιριστές της προκοπής, με παράγοντες ως επί το πλείστον ποινικούς και με τη δυνατότητα που δίνεται στον καθένα από εμάς να παρακολουθεί μεσοβδόμαδα αγώνες της Σίτυ ή της Τότεναμ, ποιος να θέλει να βλέπει Απόλλων Σμύρνης - Κέρκυρα - μηδέν μηδέν ; 

Αντιγράψτε το βελγικό πρωτάθλημα, όπως γράφει ο Θωμαΐδης, ή αναστείλτε το επ' αόριστον, όπως θα ' πρεπε, ανοίχτε κι άλλες αθλητικές εφημερίδες ή κλείστε τις όλες, συμφωνήστε ή διαφωνήστε με τη NOVA, δώστε τα σκήπτρα στον Κούγια ή πάρτε τα απ' αυτόν, όσο ασχολείστε εσείς το ποδόσφαιρο θα είναι η μπίζνα σας και μόνο χωρίς κανένα ενδιαφέρον για εμάς τους υπόλοιπους. 

Σε όποιον βλέπει Πρέμιερ το ντέρμπι ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός της Κυριακής του φαίνεται σαν αγώνας Γ' Εθνικής σε ξερό, αυτή είναι η αλήθεια, όπως και ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς ελληνικό ποδόσφαιρο, δυστυχώς ή ευτυχώς.