Άτιμα ΑΤΜs

My name is PIOU. MYO - PIOU. 

Θέση : το αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012 αποτέλεσε τη χαριστική βολή στο αιμόφυρτο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Όσοι φωνάζαμε για εκλογές, η διενέργεια των οποίων θα αποκαθιστούσε τη δημοκρατική τάξη μετά τη θεσμική εκτροπή/περιπέτεια Παπαδήμου δεν υπολογίσαμε έναν παράγοντα και δεν διανοηθήκαμε καν μια εξέλιξη των πραγμάτων, δεχόμενοι έτσι δύο καίρια χτυπήματα που μας έθεσαν νοκ άουτ.  

Target group

Οι τηλεθεατές που επί είκοσι ολόκληρα χρόνια γέρασαν βλέποντας Παπαδάκη 07.00-10.00 καθημερινά, δήθεν ενημερωνόμενοι, είπαν με τον τρόπο τους Καλημέρα Ελλάδα ψηφίζοντας Σαμαρά σα να ήταν ο Μάο ή ο Τίτο. Την Κυριακή των εκλογών χρόνια κατάκοιτοι σηκώθηκαν, τυφλοί είδαν, όλοι οι ογδοντάρηδες και βάλε πήγαν στα σχολειά αγκαζέ με τους κοτσονάτους γιους και κόρες - ηλικίας 55 + αυτοί - και ψήφισαν μαζικά ΝΔ, να μη βγουν οι κομμουνιστές, να μην κλείσουν οι τράπεζες, να μην σβήσουν οι τηλεοράσεις που τους κρατάνε παρέα, να ξαναδούν τον ταχυδρόμο με τη σύνταξη και τον Ιούλιο ... Για την ακρίβεια είχαν σηκωθεί απ' το κρεβάτι ήδη απ' τα μέσα Μαΐου να πάνε στην τράπεζα και να σηκώσουν τα λεφτά τους, τις οικονομίες τους, τα ύστερά τους, το μόχθο τους, τα έξοδα της κηδείας τους, το υπόλοιπό τους, να γυρίσουν στο σπίτι και να τα κρύψουν κάπου που "δεν θα τα βρει ο κλέφτης", στον τοίχο, σε τρύπα στο πάτωμα, σε κουτιά από χάπια, σε φόδρες από ρόμπες, χορεύοντας στο ρυθμό του "ο σώσων ευατόν σωθήτω" που σφύριζαν νυχθημερόν οι αντένες και τα μέγκα. Κάθε μέρα, τα τηλεοπτικά μας κανάλια που αγαπάνε τη χώρα και κόπτονται για την οικονομία ανακοίνωναν : 800 εκατομμύρια ευρώ σήκωσαν σήμερα οι καταθέτες, τρόμος στις τράπεζες, ανησυχία για το αύριο, ο Γιώργος όχι!-όχι!-όχι! Παπαδάκης ο αρνητής και προστάτης των καπνιζόντων γυναικών σε ρόλο μεταμοντέρνου παπά έπαιξε το ρόλο του - όπως κι όλοι οι υπόλοιποι μεγαλοδημοσιογράφοι - τσομπάνη των υπερηλίκων στην εξασφάλιση μιας θέσης στη βασιλεία των συνταξιούχων ουρανών, τα σαλάγισε όλα προς Συγγρού μεριά, τυφλά και προβατοειδώς, απλά και ήσυχα, ήρθε ο πίου, ο μυωπίου.

EURO 2012

Τις ημέρες της διεξαγωγής του Γιούρο στα γήπεδα Πολωνίας - Ουκρανίας, η γιορτή του ευρωπαϊκού πνεύματος εμβαθύνθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις εκδηλώσεις καλοσύνης των εταίρων μας προς εμάς, η οποία εκφράστηκε με κάθε είδους δηλώσεις, απειλητικές, συμβουλές, υπαινιγμοί, προειδοποιήσεις, σχεδιαγράμματα, συνεντεύξεις Τύπου, Μέρκελ, Ολάντ, μέχρι κι ο Ομπάμα μας ανέδειξαν το αυτονόητο : "Αν θέλετε να καταστραφείτε, να ξέρετε ότι είστε ελεύθεροι". ΜΜΕ εσωτερικού - εξωτερικού, πολιτικοί, αθλητές, μέντιουμ, ακροβάτες του τσίρκου, οικονομολόγοι, θείες υπουργών, τηλεπαρουσιαστές, αστροναύτες, μάγειροι - όλοι έκλειναν οποιαδήποτε συνέντευξη έδιναν με την επισήμανση "ελπίζω οι Έλληνες να αποφασίσουν σωστά", μετατρέποντας τις εθνικές μας εκλογές σε ένα γραπτό διαγώνισμα, στα αγγλικά τεστ, όπου έπρεπε πάση θυσία να περάσουμε, αν όχι να αριστεύσουμε, να μην κοπούμε, μια κρίσιμη για το μέλλον μας εξέταση φόβου, ο τρομοκρατημένος 20, ο μου κόπηκαν τα ήπατα 19, τα γόνατα 18 και πάει λέγοντας. 

Ο φόβος σάρωσε, πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, με μπροστάρηδες τους πενήντα πέντε και άνω, φόβος θανάτου, το περίστροφο ήταν πλέον στο τραπέζι, λεφτά ακόμα υπάρχουν, οι συντάξεις καταβάλλονται κανονικά, βλέπουμε ακόμη τηλεόραση και φοβόμαστε τι μας ξημερώνει αύριο, ακριβώς όπως και πριν, υπάκουοι και μαγνητισμένοι στο αιώνιο φως της τηλεόρασης.

Ο λαός μίλησε.