Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Προτεταμένο κλίμα

Οι πρώτοι που τσίμπησαν χρονικά ήταν οι μποντιμπλιλντεράδες, κάποιοι αποδίδουν το γεγονός στο παρελθόν του αρχικού λαγού του χώρου, του πρώην "μίστερ κάτι" Γεωργίου Καρατζαφέρη που πρώτος έβγαλε το μισαλλόδοξο λόγο από το πολιτικό αρχείο της πρόσφατης ιστορίας, μισοαστεία μισοσοβαρά, κλείνοντάς τους το ματάκι πότε πότε, οι μετανάστες φταίνε, οι ξένοι ευθύνονται, τι θα γίνει με μας τους Έλληνες, τη χώρα μας την καημένη, μέχρι που έγινε αντιληπτό σε όλους πόσο αστείος ήταν ο ίδιος, εξερχόμενος του προεδρικού μεγάρου μέσα στη νύχτα, παραλογιζόμενος επικίνδυνα και καθόλου μα καθόλου αστείος, διαπραγματευόμενος την ψήφο καμιάς δεκαριάς βουλευτών του για τη διάσωση του τόπου και του ευρώ, "σας δίνω δέκα ψήφους και παίρνω το Δημόσιας Τάξης ;", "θέλω το Εσωτερικών για να ... " ποιος ξέρει τι είχε ειπωθεί μέσα, μέχρι που κατάλαβαν τη γελοιότητα του αρχηγού και τα μπουμπούκια που είχαν ανθίσει πια στο δέντρο του ΛΑΟΣ, οι οποίοι απαρνήθηκαν δέκα χρόνια απ' την πολιτική τους ζωή με ένα τηλεφώνημα στον εχθρό πριν καν ξημερώσει, δεν σεβάστηκαν το χέρι που τους πότιζε τόσα χρόνια, αυτόν που τους έκανε ονόματα, που τους έβγαλε με κόπο στον Πρετεντέρη, κοίταξαν την οθόνη της τηλεόρασης και τους φάνηκε γελοίος ο μέχρι χθες αλάθητος μέντορας, πήγαν στη ΝΔ και εξελέγησαν άνετα, ενώ το σαπιοκάραβο του εθνικολαϊκισμού δεν κατάφερε να το διασώσει ούτε η αυτού μεγαλειότης ο Γιώργος ο Κύρτσος, και τώρα το κόμμα φυτοζωεί κάπου δίπλα στο εργοστάσιο Φιξ, μέσα σε αμφιθέατρα επικοινωνίας και εισπράξεις διδάκτρων απ' ό,τι θεωρηθεί ότι μπορεί να διδάξει σε οποιονδήποτε ο Καρατζαφέρης, ίσα ίσα για να τη βγάλουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές, ο Ιούνιος του 2014 είναι κοντά, θα κατέβει ο ίδιος για Δήμαρχος Αθηνών, ποιος ξέρει, κάπως θα ασχοληθούν μαζί του τα κανάλια σε κανα χρόνο από τώρα, μια ακόμη ευκαιρία θα του τη δώσει το μέγκα, έστω μήπως και ανακόψει μερικούς ψηφοφόρους της Χ.Α.    

Εκείνοι που τον πίστευαν τόσα χρόνια όμως αισθάνθηκαν ορφανοί, τα αναβολικά έκαναν το κεφάλι να σφυρίζει από μέσα, ο ΛΑΟΣ δεν σήκωσε τα κιλά να μπει στη βουλή, γονάτισε ο αρχηγός στο αρασέ, ο κόσμος του body building σάστισε για μια στιγμή, μέχρι που αποφάσισε με Γενική Συνέλευση να ακολουθήσει τον Ηλία τον Κασιδιάρη, κυριολεκτικά. Έχοντας πετύχει την τέλεια αναλογία μεταξύ του επιθυμητού όγκου στο σώμα, σε σχέση με τη γράμμωση, πολιτικά μιλώντας, το πουλέν του Μιχαλολιάκου εμφανίζεται ο ιδανικός αντικαταστάτης του γερασμένου Καρατζαφέρη. Πιο οργισμένος και φανερά βίαιος, όπου εμφανίζεται δημόσια ακολουθείται από καμιά εκατοστή μπόντι μπίλντερς, σε σχηματισμό Νιλς Χόλγκερσον. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς το τηλεοπτικό πλάνο της εξόδου του άρτι αθωωθέντος επισκέπτη υγείας από το κτίριο του Εφετείου, ιδίως τη στιγμή της καθόδου στις εξωτερικές σκάλες. Αφού κατόρθωσε να κερδίσει το δύσκολο κοινό των υπόγειων γυμναστηρίων, να συγκινήσει σε βάθος τα ιδρωμένα σώματα που τεντώνουν νυχθημερόν με μόχθο τους φουσκωμένους τους τετρακέφαλους, η Χρυσή Αυγή δεν είχε κανένα πρόβλημα να επεκτείνει την επιρροή της στον κόσμο του πρωταθλητισμού, γενικότερα. Μια πολλά υποσχόμενη πρωταθλήτρια του τριπλούν, ένας ανερχόμενος ποδοσφαιριστής, η ιδεολογία του μίσους θριαμβεύει σε κάθε περίπτωση που το σώμα έχει καθυποτάξει το πνεύμα. Ο λόγος της, εύπεπτος, σαν τα στεροειδή, αφομοιώνεται αμάσητος από το χρήστη, στοχεύοντας στην ενδυνάμωση και στην αύξηση της πολιτικής μάζας. Είμαστε νέοι, είμαστε δυνατοί, είμαστε πολλοί, είμαστε η Χρυσή Αυγή του έθνους, δυνατοί σαν σίδερο. 

Βέβαια, υπάρχει και η άποψη ότι μεγάλο μερίδιο της ευθύνης της ανόδου του νεοφασισμού έχει ο νυν πρωθυπουργός, ο οποίος εν έτει 2010 ξεσπάθωσε κατά των ξένων (δανειστών), αφήνοντας να αιωρούνται στον αέρα έννοιες όπως προδοσία και εθνική ταπείνωση, τις οποίες ύστερα μετασχημάτισε σε πολιτική του ρεαλισμού και της ευθύνης, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς πρακτική. Ότι εκτός της Χρυσής Αυγής υπάρχει ένα άλλο σχεδόν διψήφιο ποσοστό Καμμένων που έχει ακριβώς τα ίδια με αυτούς μυαλά, αλλά φοβάται σαν το διάολο τη βία, γιατί το ξέσπασμά της μπορεί και να έχει ως αποτέλεσμα το κάψιμο καμιάς μεζονέτας στη Νέα Ερυθραία, η οποία μπορεί να είναι η δική τους. Ότι η πολιτική που εφαρμόζει ο Δένδιας είναι η δικαίωση, στην πράξη, της χρυσαυγίτικης ιδεολογίας, ότι το καλωσόρισμα του Αδώνιδος και του Βορίδη στο κόμμα συνιστά τη συστημική αφομοίωση των ακροδεξιών, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι πάντα απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς, ότι η ελληνική δεξιά αλληθωρίζει τρία χρόνια τώρα πουλώντας στα καφενεία το μύθο ότι δεν θα αφήσουμε τους ξένους να μας υποδουλώσουν ενώ στις Βρυξέλλες υπογράφει τυφλά προτυπωμένα έγγραφα, σαν κακόμοιρος δανειολήπτης σε υποκατάστημα τράπεζας. 

Τέλος, υπάρχει και η άποψη ότι ο φασιστικός χαιρετισμός ενός ηλίθιου με κίτρινη εμφάνιση είναι σχετικά ασήμαντος μπροστά στην απόφαση να συνεχιστεί για τρίτη χρονιά η αφαίμαξη των γονατισμένων νοικοκυριών μέσω του λογαριασμού του ρεύματος, με την απειλή ότι θα σε αφήσουμε στο σκοτάδι αν δεν πληρώσεις, κι ας είσαι άνεργος, πολύτεκνος, άρρωστος, απολυμένος, απλήρωτος, κι ας ζούσες μέχρι σήμερα τη ζωή σου με ό,τι πίστευες ότι αξιοπρέπεια σημαίνει. 

Ότι το να βγαίνει η συγκυβερνώσα ΔΗΜΑΡ και να καταδικάζει τη χειρονομία και ο Ψαριανός να λέει "τελειώστε τον" είναι η απόλυτη υποκρισία μιας ψευδοαριστεράς που αύριο θα ψηφίσει το επόμενο νομοσχέδιο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, για να μην καταρρεύσει η χώρα, βεβαίως. 

Το ότι για πολύ κόσμο σήμερα η Χ.Α. είναι το μοναδικό κόμμα που δεν λέει άλλα από αυτά που κάνει, δεν μπορείς να το πολεμήσεις ούτε με εύκολες λεκτικές καταδίκες φασιστικών χαιρετισμών ούτε με απαγγελίες διαλέξεων στο LSE. Δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε πιο εύκολος, ούτε άλλος δρόμος από την απλή αλήθεια, και εννοώ το συλλογικό αναστοχασμό πάνω στο τι και γιατί μας βρήκε, ως κοινωνία, στο ποιοι ευθύνονται και στο πως στο διάολο θα καταφέρουμε, αν καταφέρουμε, να ορθοποδήσουμε.

Υ.Γ. Α, και μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει, όταν ένα εικοσάχρονο παιδί της ζητεί συγγνώμη, να του συμπεριφέρεται με τη δέουσα επιείκεια. Θεωρώ ότι αυτό μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους φασίστες, στην πράξη. Άλλη είναι προφανώς η άποψη των αρμοδίων οργάνων.                          

1 σχόλιο: