Οχιάν διμούτσουνην

Από την ανταποκρίτριά μας στη Λευκωσία, Σάρα Λουντ

Η απόφαση της Κύπρου να πει ένα "βροντόφωνον όχιν" στην απόφασην του Γιουρογκρούπ(ν) έχει προφανώς τις ρίζες της στη μακραίωνη παράδοση της κοινοβουλευτικής άρνησης της μεγαλονήσου, αρκεί να θυμηθεί κανείς την αντίδραση στο σχέδιο Ανάν, οι αιτίες της οποίας μάλλον θα πρέπει να αναζητηθούν στον αδούλωτο ψυχισμό του νησιώτη, γενικότερα, καθώς η Κύπρος παίρνει τη σκυτάλη της μη συμμόρφωσης στις ντιρεκτίβες που υπαγορεύουν σκοτεινά χρηματοπιστωτικά διευθυντήρια από τη μακρινή της Ισλανδία, ενώ δεν χρειάζεται καν να αναφερθεί η sui generis σχέση της (νήσου) Μεγάλης Βρετανίας με την Ε.Ε. και το ευρώ ή η απόδραση της Γροιλανδίας από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η αδέσμευτη ψυχοσύνθεση όσων κατοικούν σε νησιωτικές περιοχές, και δη τις πιο απομακρυσμένες από το ηπειρωτικό ευρωπαϊκό κέντρο. 

Στο ως άνω πλαίσιο, αμέσως μετά το άκουσμα του αποτελέσματος της κρίσιμης ψηφοφορίας της βουλής των αντιπροσώπων, πλήθος κόσμου ξέσπασε σε χειροκροτήματαν, επικροτώντας με επευφημίες τη θαρραλέαν στάσιν των αντιπροσώπων των, οι οποίοιν απεφάσισαν να αρνηθούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης μεγάλες ελληνικές εταιρείες όπως η Jumbo A.E. ή η 3Ε, ρώσοι δισεκατομμυριούχοι που έβγαλαν στο εξωτερικό το προϊόν των κόπων μιας ζωής και μια ατέλειωτη σειρά μεγαλοκαταθετών που επέλεξαν την Κύπρο ως χώρο ελλιμενισμού των υγρών ακόμη από το ξέπλυμα χρημάτων τους με μοναδικό κριτήριο την ανωνυμία τους, σε συνδυασμό με τα τεράστια προσφερόμενα επιτόκια. (Ένα τεράστιον μπράβον στον κυπριακόν ελληνισμόν.) 

Κατόπιν της ως άνω απόφασης, ο κόσμος θα γυρίσει τούμπα μονομιάς, όπως υποστηρίζουν διεθνείς αναλυτές. Για παράδειγμα, ήδη ο πρόεδρος του Σύριζα συνεχάρη την κυπριακήν Βουλήν για την δύσκολην και θαρραλέαν απόφασίν της, ενώ ο Μπάμπης ο Παπαδημητρίου μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σκάι τόλμησε να ισχυριστεί ότι το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου είναι τόσο διεφθαρμένο και εξαρτημένο από τα οικονομικά συμφέροντα που λαμβάνει αποφάσεις που θα σκάσουν στα μούτρα του κυπριακού λαού [η παραπάνω περίοδος θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί ως κουίζ : βρες τον αριστερό], οι εν ελλάδι τραπεζίτες των κυπριακών τραπεζών κάθισαν σήμερα όλη μέρα στα σπίτια τους, σπάζοντας τα νεύρα των συζύγων τους και μην έχοντας να πουν μια κουβέντα με τα παιδιά τους, περιμένοντας δίπλα απ' το τηλέφωνο αυτό να χτυπήσει και να κληθούν αμέσως στο υποκατάστημα, εις μάτην (ελληνικό νι) όμως, χιλιάδες συναλλαγές σήμερα δεν πραγματοποιήθηκαν καθώς οι οφειλέτες όλοι είχαν δήθεν τα χρήματά τους στην Κύπρου και δεν μπορούσαν να τα σηκώσουν, ένας διεθνής πολίστας βουτάει με σκουφάκι Λαϊκή και βγαίνει στον αφρό με CPB, την επόμενη βδομάδα που θα ξαναβουτήξει θα βγάλει απ' το βυθό ένα σκουριασμένο κουμπαρά του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, ενώ θα έχει χάσει το σκουφάκι του κ.ο.κ. Το σύνολο του ελλαδικού ελληνισμού κορδώνεται με το κυπριακό "όχιν" : οι αριστεροί διότι είναι βέβαιοι πως μόνη εφικτή πολιτική πρόταση πλέον είναι η κατηγορηματική άρνηση, σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα ζητήματα, η μεσαία τάξη επειδήν μπορεί να καθίσει αναπαυτικά στον καναπέ της και να απολαύσει την επέλευσιν του κακού σε αλλουνού την κούτραν, αισθανόμενη πανευτυχής που δέχτηκε, από τη μεριά της, αγόγγυστα την περικοπή του εισοδήματός της, όταν της προτάθηκε, στην αντίστοιχην περίπτωσιν, ενώ η Δεξιά κρυφογουστάρει με την κυπριακήν χυλόπιταν επειδάν οι κύπριοιν αδελφοίν της τόλμησαν αυτό που εκείνη δεν είχεν τα κότσιαν να κάνειν, σαν να γαμάει δια πληρεξουσίου την τρόικαν για τα χαράτσια, την πτώσην των κερδών της και την απομείωσην της αξίας των ακινήτων της. 

Μη βιαστείτε όμως να σκεφτείτε ότι "όλα καλά". Σήμερα το πρωί στην Κύπρο ο κόσμος είναι λες και πρόκειται εντός των ημερών να πέσει ένας μετεωρίτης πάνω στο νησί, ενώ ο Πρόεδρος δεν θυμίζει σε τίποτα τον Νίκολας Κέητζ. Ακούγονται δεξιά κι αριστερά πλαν μπις, ταξίδια στη Μόσχα και προκαταβολές φυσικού αερίου, ενώ εγώ, για να μιλήσω προσωπικά, αν και καταγόμενη από νησί και η ίδια, οφείλω να ομολογήσω ότι το κακό με την ιδέα του να επιβληθεί εισφορά μόνο στις καταθέσεις που ξεπερνούν τις 100.000,00 δεν το έχω καταλάβει. Τώρα που το σκέφτομαι, η άρνηση στην εν λόγω πρόταση πρέπει να οφείλεται στη διχοτόμηση του νησιού και στη βαθιά αλλεργία των κυπρίων να χαράσσουν τεχνητές γραμμές διαχωρίζοντας τα πράγματα. Προφανώς η διχοτόμηση των καταθέσεων σε 1 - 99.999,99 και σε 100.000,00 και πάνω ξύπνησε μνήμες Αττίλα, οι οποίες παραμένουν μέχρι σήμερα ανεξίτηλες στην κυπριακήν ψυχήν, κάτι που δεν μπορεί εύκολα να κατανοήσει κάποια σαν εμένα, μεγαλωμένη στην Κοπεγχάγη.