Τα εγχώρια πολιτικά διλήμματα παρουσιάζονται διαρκώς μεταβαλλόμενα : από το παπανδρεϊκό "χάος ή ΠΑΣΟΚ" περάσαμε στο "εύρρυθμη νεοδημοκρατική ελλάδα του σαμαρά ή κατάρρευση με το κόμμα της δραχμής" και πλέον, όπως δείχνουν τα πράγματα, ήρθε η ώρα του εθνική "αισιοδοξία" (με την κυβέρνηση) ή "μιζέρια" με τον Τσίπρα. Κοινώς, οι λούληδες της Συγγρού έχουν βαλθεί να μας βγάλουν όλους τρελούς και καταθλιπτικούς. Όποιος τολμάει να παραπονεθεί για ο,τιδήποτε προφανώς είναι ψυχικά άρρωστος, δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι το κλίμα έχει αρχίσει και γυρίζει, ότι ο πρωθυπουργός μας έχει σταματήσει την πτώση και εργάζεται για την πολυπόθητη (οικονομική και ψυχολογική) ανάκαμψη. Η κυβέρνηση (θέλει να μας πείσει ότι) έχει μαζί της την κουλτούρα του πόζιτιβ θίνκιν, ο χατζηδάκης μοιράζει επενδύσεις σε άγνωστους μέχρι χθες ελληνοπόντιους μεγιστάνες όπως ακριβώς ο μόσιον Τσαλίκης θετικά βάιμπς (να θυμίσω ότι μετά την απόλυτη επιτυχία του "αρρωσταίνω" έγινε ο πρέσβης της θετικής μας ενέργειας), ο παιδείας επιστρατεύει προληπτικά τους καθηγητές για να μην βουλιάξουν στη σαπίλα της ανίας από την παραμονή τους σπίτι, απεργώντας, ενώ κάθε πρωί ο Άρης ο Πορτοσάλτε, ο ιεροκήρυκας κάθε ξένοιαστης από σκοτούρες ζωής μας ξυπνά με την υπόμνηση ότι πρέπει να χαμογελούμε σε κάθε ευκαιρία, πως να το κάνουμε βρε παιδιά, η μιζέρια είναι κακό πράγμα. Ταυτόχρονα, σε αυτό που ονομάζουμε πραγματικό κόσμο, ο ΤΤ μου έλεγε ότι πληθαίνουν διαρκώς τα πρόσωπα στων οποίων τα μάτια η θλίψη έχει δώσει τη θέση της σε ένα άψυχο αποτύπωμα χρήσης ψυχοφαρμάκων κάθε τύπου. Μου εξηγούσε τις προάλλες ότι από διάφορους φαρμακοποιούς έμαθε ότι η χρήση αντικαταθλιπτικών έχει εκτοξευτεί στα ύψη στα χρόνια της κρίσης, ενώ πιστεύει ότι μπορεί να διακρίνει στα λεωφορεία και στα βλέμματα αγνώστων την τακτική λήψη τους. Τα ίδια και η ψυχίατρος Ε. Και βάζεις με το νου σου δύο φανταστικά πρόσωπα : από τη μία κάποιον μακροχρόνια άνεργο που περιμένει έξω απ' τη ΔΕΗ για να ρυθμίσει τη δόση της ρύθμισης, ο οποίος σου λέει ότι πιστεύει στον Σαμαρά και ψηφίζει ακόμη ΝΔ, και από την άλλη τον χαπακωμένο καταθλιπτικό αριστερό που τα έχει βάψει όλα μαύρα και μόλις και μετά βίας βγαίνει πια απ' το σπίτι του, και προσπαθείς να βρεις ποιος απ' τους δύο είναι ο άρρωστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου