Τρίτη και φαρμακερή

Υποθέτουμε ότι δεν έχουμε κυβέρνηση, ότι δηλαδή όλος αυτός ο κοστουμαρισμένος θίασος που διατείνεται ότι έχει τις τύχες της χώρας στα χέρια του, νομοθετώντας, μας λέει ψέμματα μέσα στα μούτρα μας. Το υποψιαζόμασταν ήδη από την ορκωμοσία του τρικομματικού εκείνου ανέκδοτου πέρυσι, το οποίο δημιουργήθηκε αποκλειστικά στη βάση της ιδέας ότι μια ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία της τάξης των εκατόν ογδόντα εδρών θα έδινε στην κοινωνία την (ψευδή) εντύπωση της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Στον ένα περίπου χρόνο που διήρκεσε η θητεία της, η τρικομματική κυβέρνηση δεν πέρασε ούτε ένα νόμο δικής της εμπνεύσεως - όλοι οι ψηφισμένοι από τον Ιούνιο του 2012 νόμοι ήταν στην ουσία μνημονιακές δεσμεύσεις. Πρόκειται για μια τεχνική διαδικασία μετάφρασης και επικύρωσης των όρων που συνοδεύουν το δανεισμό μας, με τους περισσότερους από τους κυβερνητικούς βουλευτές να τους ψηφίζουν μεν, πιστεύοντας όμως ότι ψηφίζοντάς τους σπρώχνουν τη χώρα προς τον γκρεμό, δε. Τέλος πάντων, η πρώτη απόπειρα της κυβέρνησης να περάσει ένα δικό της νόμο, που να μην αποτελεί δηλαδή έξωθεν εντολή, ήταν το περίφημο "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο". Μετά από είκοσι βραδινά δελτία ειδήσεων του Μέγκα, που το θέμα αποτελούσε την πρώτη είδηση, καταλαμβάνοντας τα 2/3 της διάρκειας του δελτίου, οι κυβερνητικοί εταίροι δεν κατάφεραν τελικά να συμφωνήσουν. Δεν μπόρεσαν να βρουν τη χρυσή τομή. Οι νομικοί νόες της ΝΔ κατέληξαν ότι αρκεί το υφιστάμενο πλαίσιο, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ διαφώνησαν, ο Ρουπακιώτης έγραφε κι έσβηνε, για δυο μήνες περίπου έγραφε κι έσβηνε, έδινε συνεντεύξεις για την αναβάθμιση του οπλοστασίου της Δημοκρατίας μας ενάντια στο ρατσισμό η οποία όλο και ερχόταν στη Βουλή αλλά τελικά δεν έφτασε ποτέ. Η αδυναμία των τριών κομματικών σχηματισμών να συμφωνήσουν σε ένα κείμενο για ένα εύκολο θέμα, στο οποίο υποτίθεται ότι όλοι συμφωνούν, έστω στη βάση του ρατσισμός = τζιζ, ήταν ενδεικτική ότι δεν υπήρχε κυβέρνηση, γεγονός που αποδείχθηκε πανηγυρικά στη δεύτερη (και τελευταία) απόπειρα για πρωτότυπη κυβερνητική σκέψη : στην υπόθεση της ΕΡΤ. Συσκέψεις επί συσκέψεων, διαρροές, συζητήσεις, συμβιβασμοί, γέφυρες, αερογέφυρες, ανεμόσκαλες, ανεμότρατες, παραγάδι, απαγκίστρωση, ναυάγιο. Ούτε νόμος, ούτε συναίνεση ούτε τίποτα, λίγο έλειψε να πέσει η κυβέρνηση (που δεν έχουμε), τελικά την έσωσε ο Βενιζέλος, έγιναν τα τρία δύο, δεν βαριέσαι, αφού πάλι περνούν από το Κοινοβούλιο τα συμφωνηθέντα. Η άρση της αναστολής των πλειστηριασμών θα είναι, όπως όλα δείχνουν, το τρίτο θέμα στο οποίο θα δοκιμαστεί η δικομματική πλέον Κυβέρνηση. Στη σημερινή σύσκεψη ο πρωθυπουργός γκάζωσε όλα τα στελέχη σχετικά με την ακριβόχρονη τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, η οποία αποτελεί άλλωστε και το μοναδικό τους αντικείμενο και τους ενημέρωσε ότι το θέμα των πλειστηριασμών θα το αναλάβει ο ίδιος προσωπικά. Είναι πολύ σοβαρό θέμα, βλέπετε, διότι μάλλον θα κρίνει την επιβίωση του κυβερνητικού σχήματος, οπότε θα πρέπει να το χειριστεί ο καλύτερος, ο πιο ικανός, που σαν ήλιος βγήκε φωτεινός στης Αμερικής τ΄αλώνι, κι έλαμψε κι ήρθε νικητής και τον αγαπάμε όλοι ... 

Όπως καταλαβαίνει κανείς, έρχονται εκλογές. Τον Οκτώβριο, στο MEGA.