Κεκλεισμένων ρεβάνς

Ο αγώνας που κάθε Παοκτζής θα σκότωνε και τη μάνα του για να βρει εισιτήριο να είναι εκεί θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών λόγω τιμωρίας λόγω επεισοδίων λόγω ανεγκέφαλων που είπαμε ήδη ότι θα σκότωναν και τη μάνα τους για να παρακολουθήσουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Συνεπώς, η ομάδα δεν θα έχει την ψυχολογική πριμοδότηση που θα είχε αν μέσα στο γήπεδο της Τούμπας τραγουδούσαν τριάντα χιλιάδες όρθιοι πορωμένοι οπαδοί, ημίγυμνοι από τη μέση και πάνω και με την πλάτη τους στραμμένη στον αγωνιστικό χώρο, όπως το συνηθίζουν. Όμως, στο βαθμό που η απαγόρευση αφορά στην είσοδο στο γήπεδο των φιλάθλων της ομάδας και δεν καταλαμβάνει την παρουσία τους στον περιβάλλοντα χώρο αυτού, οι παράγοντες του ΠΑΟΚ θα έπρεπε ίσως να σκεφτούν την τοποθέτηση γιγαντοοθονών σε όλες τις θύρες του γηπέδου, από τις οποίες θα αναμεταδίδεται ζωντανά η αναμέτρηση, με τρόπο ώστε το γήπεδο απ' έξω να είναι ντυμένο περιμετρικά με δισεκατομμύρια πίξελς. Θα μπορούσαν, έτσι, σεβόμενοι το γράμμα της απαγόρευσης, να υποδεχτούν την Τρίτη το βράδυ στην Τούμπα περισσότερους φιλάθλους από όσους χωράει το γήπεδο, στήνοντας ένα ξέφρενο οπαδικό πανηγύρι - συλλαλητήριο για τη διαφαινόμενη πρόκριση της ομάδας για πρώτη φορά στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League, κατορθώνοντας με αυτό τον τρόπο να ζεστάνουν εμμέσως τη θλιβερή εικόνα της άδειας τους έδρας. Έτσι, αφ' ενός οι ποδοσφαιριστές θα νιώθουν την ανάσα του λαού του ΠΑΟΚ, έστω και ελαφρώς ξεθυμασμένη, να τους δίνει φτερά στην προσπάθειά τους, και αφ' ετέρου οι αντίπαλοι Γερμανοί θα πάρουν ένα πρώτης τάξης μάθημα γύρω από το τι σημαίνει "ελληνική τρέλα". Διότι φαντάσου τον εαυτό σου να είσαι ένας καλοπληρωμένος αθλητής με νωπές τις παραστάσεις από τα θέατρα - fun parks της Μπουντεσλίγκα, όπου (σχεδόν) όλα κάθε εβδομάδα κυλάνε σαν ρολόι και να μπαίνεις να παίξεις μπάλα ακούγοντας χιλιάδες ανθρώπους να τραγουδούν "ΛΑ ΛΑ ΛΑ/ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ/ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ", τους οποίους δεν μπορείς να τους δεις. Ίσως αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι σε περίπτωση που σκοράρεις γίνει κανένα ντου, ίσως δεν μπορείς να πιστέψεις το τι γίνεται, ίσως το να μην βλέπεις εσύ αυτούς που ακούς να σε βλέπουν σε αποδιοργανώσει κάπως, σε "ψαρώσει", σε φοβίσει, σε μαγκώσει, ίσως ο αέρας κάνει τα συνθήματα να ακούγονται λίγο τρομακτικότερα, ίσως αισθανθείς κάποια στιγμή ότι δεν θα μπορέσεις να βγεις από κει μέσα νικητής και ζωντανός, οπότε να προτιμήσεις το δεύτερο, ποιος ξέρει. Ένα είναι σίγουρο : οι φιλοξενούμενοι δεν θα μείνουν σε καμία περίπτωση ανεπηρέαστοι από αυτή την οιονεί κατάσταση πολιορκίας. Από την άλλη, ο Ιβάν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι εικόνες του κόσμου έξω από το γήπεδο θα κάνουν το γύρω του κόσμου - χάσει κερδίσει η ομάδα - και ότι, σε περίπτωση πρόκρισης, όλοι το πρωί της Τετάρτης θα μιλούν για το ελληνοποντιακό δαιμόνιο του Προέδρου που έβαλε στη θέση τους τους Γερμανούς. Τίτλοι όπως "Νενικήκαμεν - σιγά που θα χαχάναμεν λόγω κεκλεισμένων" και αναλύσεις από διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα για την έννοια του μετα - γηπέδου ή της μετα - κερκίδας που εγκαινίασε ο Πρόεδρος, συνοδευόμενες από αεροφωτογραφίες του συμβάντος, θα πλημμυρίσουν τα Μέσα, χαρίζοντάς του σπάνια φήμη στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, ενώ θα μπορούσε και αυτός να μην παρακολουθήσει το ματς από τη σουίτα του ή τα επίσημα, παρ' ότι το δικαιούται, αλλά από την πρώτη σειρά της γιγαντοοθόνης της Θύρας 4, ένα με τους τρελαμένους πιστούς της ομάδας. Τέλος, επειδή υπάρχει πάντοτε και το ενδεχόμενο της ήττας, θα μπορούσε ο Ιβάν με μια λιτή, πολιτικής φύσεως, δήλωση, του στυλ "Εμείς οι Έλληνες ζούμε πολύ καιρό εκτός Ευρώπης" ή "Τα σενάρια περί Grexit τι άλλο είναι παρά μια Ευρώπη κεκλεισμένων των θυρών για εμάς ;" ή "Ήθελα να στείλουμε σήμερα ένα μήνυμα για το τι σημαίνει να ζεις τη ζωή σου απ' έξω", να αντιστρέψει το σε βάρος του οπαδικό κλίμα και με μιας, εκεί, το βράδυ της Τρίτης, 27 Αυγούστου, να αναληφθεί στους ασπρόμαυρους Παοκτζήδικους ουρανούς ενός ρεαλιστικότερου αγωνιστικού - και όχι μόνο - βραχυπρόθεσμου μέλλοντος.