Πολλακισμός

"Our policy is nothing, and we deeply believe that the best and surest road to nothing is to secure and maintain nothing." 

Stanley Donwood

"A collection of miserable stories" 

Απ' όταν και όσο μπορώ να (με) καταλάβω, ο (νεο)λουδισμός είναι εγγεγραμμένος σ' εμένα. Φυσική μου ροπή. 

Αισθάνομαι τεράστιο άγχος με κάθε τεχνολογική αλλαγή που αγγίζει τη ρουτίνα μου, αγχώνομαι κάθε φορά που πρέπει να αγοράσω παπούτσια ή κάποιο ρούχο, και δεν μιλάμε για απλό άγχος. 

Μιλάμε για κείνο που σου μουδιάζει τη σκέψη, και το μόνο που θες είναι να κοιμηθείς. Αγχώνομαι τόσο πολύ που το καταλαβαίνω μόνο όταν περάσει. Μετά, κάποια στιγμή, συνήθως αρκετά μετά. 

Οπότε, εννοείται ότι έχω την τάση να απορρίψω κάθε τέτοια αλλαγή, συλλήβδην. 

Εδώ, όμως, τώρα, σε αυτό το παίγνιο που ονομάζουμε "πραγματικότητα", προσπαθώ να εκ - λογικευτώ, να αφομοιώσω κι εγώ τις (ραγδαίες) αλλαγές της σύγχρονης ζωής, να καταναλώνω όπως και οι υπόλοιποι, χωρίς ενοχές, να μην είμαι ο-γκρινιάρης-χώρια, να δείχνω ότι πιστεύω στη δια μέσω των τεχνολογικών ανακαλύψεων αέναη πρόοδο του ανθρώπινου είδους όσο και ένα δεκαπεντάχρονο. 

Έχω πείσει τον εαυτό μου (ή τον αφήνω να νομίζει ότι έχει πειστεί) ότι δεν είναι μια ακόμη μύγα παγιδευμένη στο world wide web, όπως όλοι, ή ότι αν πεθάνει αύριο από την πανδημία δεν θα αλλάξει απλά ένα ψηφίο στο worldometers.info/coronavirus στη στήλη Greece αλλά κάτι περισσότερο, που δεν μπορώ ακριβώς να γνωρίζω, αλλά κάτι, και μέσα σ' αυτό το mindgame το κινητό αφής που έχω στα χέρια μου είναι κάτι εν δυνάμει απελευθερωτικό, ένα εργαλείο που (ότ)αν καταφέρω να μάθω να χειρίζομαι, θα βελτιώσει, κατά τι, τη ζωή μου, την επικοινωνία μου με τους γύρω μου, την αντίληψή μου, το blog μου δεν είναι κάτι που δεν χαίρομαι που έχω ν' ασχολούμαι, μέχρι που τώρα τελευταία σκέφτομαι ν' αγοράσω laptop, εγώ ο, φυσική τη ροπή, λουδδίτης της αρχής του κειμένου. 

Επανέρχομαι, δια παρενθέσεων, στην αρχή του παρόντος - (παρένθεση 1 : όποιος γνωρίζει την ελληνική και δεν έχει διαβάσει το "Απ' το αλέτρι στο smartphone" του Κ. Πουλή δεν δικαιούται να δηλώνει λουδδίτης) - (παρένθεση 2 : Θυμάμαι ακόμη μια συζήτηση που είχα μεθυσμένος και φοιτητής με τον Γ.Μ., ο οποίος επιχειρηματολογούσε υπέρ της ανταλλαγής sms ως ενός τρόπου δυνητικής επικοινωνίας με τη μορφή ποίησης, την οποία απλώς τα υποκείμενα δεν χρησιμοποιούμε ως τέτοια. Θα 'θελα να του δείξω κάποια στιγμή το αρχείο των μηνυμάτων στο κινητό μου, ή να του τα στείλω, αλλά δεν επικοινωνούμε πια) - (παρένθεση 3 : ο ορισμός των διακοπών είναι να είσαι κάπου που δεν "πιάνει" το κινητό, εδώ και χρόνια, αν με ρωτήσεις). 

Τελεία. 

Και βαίνοντας προς το τέλος του παρόντος ή προς το ρεστοράν στην άκρη του σύμπαντος ή όπου τέλος πάντων, αισθανόμενος την ανάγκη το περιεχόμενο να έχει κάποια σχέση με τον τίτλο (ας τον πούμε μορφή), χθες άκουσα ένα νέο πολιτικό όρο, τον ορισμό του οποίου έδωσε ο πρωθυπουργός της πιο όμορφης χώρας του κόσμου. 

Πολακισμός είπε, και η λέξη αυτόματα ταξινομήθηκε κάπου ανάμεσα στον τραμπισμό και το λαϊκισμό, σε ένα από τα κάτω ράφια, αν οι συνάψεις του εγκεφάλου μου έχουν την παραμικρή σχέση με τις αποθήκες της ΙΚΕΑ και το όρισε ως ένα μείγμα αλαζονείας, ειρωνείας, ψευτομαγκιάς, ψεμμάτων και ανορθολογισμού. 

Αντιπαρερχόμενος ότι κάθε προσπάθεια ορισμού απαιτεί - θεωρητικά - τον προσδιορισμό των ακριβών αναλογιών του κάθε μείγματος, στο βαθμό που το τσουβάλιασμα εννοιών αφήνει ανοικτές όλες τις ερμηνείες, αναφορικά με τις ποσότητες που περιέχονται στην οριζόμενη έννοια, ο δημοσιογραφικού τύπου πρωθυπουργικός νεολογισμός νομίζω ότι ταιριάζει "γάντι" με το μείγμα των κυβερνητικών πολιτικών που ασκούνται από τη Μεταπολίτευση και μετά σ' ετούτα εδώ τα μέρη. 

Προσωπική μου γνώμη, θα πει κανείς και εύλογα, όπως και το γεγονός ότι θα ήθελα να έχουμε καταλάβει όλοι, εδώ, ότι ο πολλακισμός των πολιτικών που μας κυβερνούν πρέπει να τελειώσει, πριν να είναι αργά. 

Χθες/ που λένε και οι τεχνοκράτες.

Από εμάς. 

Δεν πάει άλλο. 

Ζούμε σε καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας. 

Δεν μπορώ να βγω από το σπίτι μου τώρα. 

Ούτε ξέρω αν πρέπει να δηλώνω (νεο)λουδίτης, λουδδίτης (με βύο βέλτα) ή λουδίτης σκέτος, στο εξής, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.