Χ.Α.

Η σπουδαιότερη είδηση της εβδομάδας που πέρασε είναι μία : 

Η ανακοίνωση της απόφασης του Δικαστηρίου επί της ενοχής στη δίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής έλαβε χώρα την Τετάρτη, 7 Οκτωβρίου 2020.

Με άλλη διατύπωση : Μεγάλο πλήθος συνέρρευσε στη λεωφόρο Αλεξάνδρας την Τετάρτη για να ακούσει την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου επί της ενοχής, στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Και επειδή οι ειδήσεις σήμερα δεν γίνεται να μη συνοδεύονται από εικόνες, υπάρχουν πολλές φωτογραφικές λήψεις από τις ταράτσες και τα μπαλκόνια της περιοχής της μεγαλειώδους συγκέντρωσης του κόσμου, που κάλλιστα μπορούν να ντύσουν εικονογραφικά την εν λόγω είδηση, προσδίδοντάς της και την ιστορική σημασία που της αναλογεί. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτή ήταν η είδηση. Απλή περιγραφή του τι συνέβη : 20.000 άνθρωποι ή και περισσότεροι συγκεντρώθηκαν έξω από το Δικαστήριο για να ακούσουν την απόφαση αυτού. 

Η δημοσιότητα της εν λόγω ποινικής δίκης ανήλθε την Τετάρτη σε επίπεδα λαοθάλασσας.

Και επειδή η είδηση της έκδοσης της απόφασης μονοπώλησε το ενδιαφέρον του κόσμου, πριν και μετά από την Τετάρτη, ορίζοντας την ατζέντα της εβδομάδας, όπως λένε μεταξύ τους στα πολιτικά γραφεία οι γνωρίζοντες, άρχισαν αμέσως όλοι, κυρίως πολιτικοί, αλλά και δημοσιογράφοι, δικηγόροι, κατηγορούμενοι και τραγουδιστές, να λένε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του σχετικά με κάθε πτυχή της εν λόγω δίκης. 

Μετά τον Κοντονή, που είχε να γίνει πρωτοσέλιδο κάπου για πάνω από τρία χρόνια, άρχισε πυρ ομαδόν : Πολάκης, Πορτοσάλτε, Λαγός, Ρουβάς, Μπογδάνος, Αδ. Γεωργιάδης κ.λ.π. με (μεγαλο)μανία άρχισαν να εκτοξεύουν ο καθένας τους και από μία ή περισσότερες μαλακίες επί του θέματος - όπως οι ίδιοι το αντιλαμβάνονται, φυσικά - προκειμένου να "κλέψουν" και αυτοί λίγη προσοχή, με τη μορφή τηλεοπτικού χρόνου, εκμεταλλευόμενοι με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν και μπορούν μια είδηση ιστορική που τους ξεπερνάει κατά πολύ, όλους τους, και που, δυστυχώς, την αξία της δεν μπορούν ούτε να τη διανοηθούν. 

Η ευτέλεια του δημόσιου πολιτικού λόγου στα καθ' ημάς είναι γνωστή και αθεράπευτη, όπως όλα δείχνουν, αλλά δεν μπορεί κάθε φορά που εμφανίζεται να μην επισημαίνεται, για λόγους αρχής. 

Ως πολίτη αυτής της χώρας με θλίβουν βαθύτατα ανθρωπάκια όπως τα προαναφερόμενα που στην προσπάθειά τους να αναδειχθούν, με όρους επικαιρότητας, ευτελίζουν ιδέες και αποπροσανατολίζουν αναφορικά με το τι εστί ουσιώδες και τι όχι. 

Δυστυχώς, είναι Σ/Κ και δεν μπορώ να βρω εφημερίδα που να αναδεικνύει την είδηση της εβδομάδας με τρόπο που να μου είναι αποδεκτός, της Εφημερίδας των Συντακτών συμπεριλαμβανομένης. 

Ο κομπλεξισμός, οι φωνές των ηλιθίων, ο εξυπνακισμός, η παραπληροφόρηση, η μεγαλοποίηση, ο υποβιβασμός - δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι προβάλλουν τον εαυτό τους και τη δική τους άποψη αναφορικά με το θέμα, διαρκώς - αλλά σήμερα, εδώ, δεν τους αντέχει άλλο το μυαλό μου. Πονάει το κεφάλι μου. 

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε σαν άνθρωποι σ' αυτήν εδώ τη χώρα, και δεν μπορώ να ξέρω που θα (μας) βγάλει όλο αυτό.