Βιτριόλι

Θα μπορούσε να είναι μια σειρά του MEGA στα παλιά, τα ΠΑΣΟΚ χρόνια, που θα τρέλαινε τα μηχανάκια της AGB, όπως θα έλεγε αργόσσσσυρτα, τότε, από οθόνης και ο Νίκος Χατζηνικολάου, σειρά τύπου Ερατώ και Ψίθυροι Καρδιάς, αλλά δεν είναι. 

Τα χρόνια εκείνα σήμερα.    

Τριάντα χρόνια μετά, εδώ, η χώρα δονείται στους ρυθμούς μιας δίκης που έχει προ πολλού μετατραπεί σε παρωδία, ήδη από το χρόνο τελέσεως της πράξης. Αναπαραστάσεις τύπου ατάρι, ρηχοί πρωταγωνιστές, κακογραμμένο σενάριο, κανένα σασπένς (αφού η κατηγορούμενη ομολόγησε την πράξη), νομικοί παραστάτες κομπάρσοι, στην καλύτερη. 

Γιατί απουσιάζει από τη δίκη ο Κούγιας ;; με ποιο δικαίωμα ;; κάποια υπεραξία θα έδινε στο προϊόν ...

Πληροφορούμαστε ότι οι συγγενείς του θύματος σκυλόβρισαν τη δράστη, σταγονίδια θειϊκού οξέος εκτοξεύονται από στόματα που δεν φαίνονται γιατί όλοι φοράμε μάσκες, όλος ο κόσμος φοράει μάσκα όχι μόνο το θύμα, η μάσκα του θύματος συγκλονίζει τον τηλεθεατή όμως, κατά πως φαίνεται, η μάσκα του θύματος ξεχωρίζει αφού δεν θα βγει μετά την πανδημία, δεν είναι σαν τη δικιά μου μάσκα και τη δικιά σου, η τύχη της δεν ήταν σαν τη δική μου και τη δική σου, βγάζοντας το βράδυ τις μάσκες βλέπουμε ειδήσεις στην τηλεόραση και η πρώτη εξ αυτών είναι σαν μια σειρά τύπου MEGA στα παλιά, τα ΠΑΣΟΚ χρόνια, σειρά τύπου Ερατώ και Ψίθυροι Καρδιάς, αλλά δεν είναι. Σειρά.