Εχθές που συζητούσα με ένα φίλο - από προνήπιο έχω ένα φανταστικό φίλο που κάθε βράδυ μου λέει την αλήθεια για όλα - έμαθα κατά λέξη τα εξής : "Βεν το ξέρει πολύς κόσμος αλλά μικρός ο Γκλέτσος βεν μπορούσε να πει το βέλτα. Οι φίλοι του στο σχολείο τον κορόιβευαν και τον φώναζαν Βαυίβ, ενώ στο πάρτι των γενεθλίων του για τη βευτέρα βημοτικού και ενώ έπαιζε με τα αυτοκινητάκια που του είχανε πάρει βώρο ένας συμμαθητής του έβαλε μια τσατσάρα μπροστά από το αμαξάκι του και μπροστά σε όλους τον ειρωνεύτηκε ξιπασμένα : βιόβια, φώναξε και όλοι ξέσπασαν σε γέλια, μέχρι και η μητέρα του. Τεράστιο παιβικό τραύμα." Από τότε και παρά το γεγονός ότι με τα χρόνια ξεπέρασε το πρόβλημά του, ο Απ. Γκλέτσος έχει μια μανία με τα διόδια, μια ψύχωση που όμοιά της δεν υπάρχει στη διεθνή βιβλιογραφία. Φόδος βιοβίων έχει ονομαστεί, εκεί που οδηγεί βλέπει τεράστιες τσατσάρες από μπετόν να του περιορίζουν άδικα την ελευθερία μετακίνησης. Ο τύπος είναι τρελάρας, προφανώς. Ανάξιος λόγου. Τόλης. Ακούς εκεί κυρία Τρέμη μου να ξηλώσει τις μπάρες, ο μανιακός, μα τι του 'ρθε ; Θα μπορούσε να έχει σκοτωθεί κάποιος, Χριστός κι Απόστολος, συμφώνησε χαμηλόφωνα ο Πρετεντέρης. Κι αν εκείνη την ώρα περνούσε ένα σχολικό με σαράντα παραπληγικά παιδάκια που είχαν προγραμματίσει να πάνε εκδρομή στη Μαλεσίνα αλλά ευτυχώς σταμάτησαν στο Σείριο εκτάκτως γιατί ο οδηγός έπαθε διάρροια, αντέτεινε τίγκα στην ανακούφιση από το άγχος της παρ' ολίγον τραγωδίας ο πρόεδρος του ρεπορτάζ, μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν ; Το γλυκό πεπρωμένο, Ατόμ Εγκογιάν, πετάχτηκε η Μαρία Σπυράκη. Δεν απομένει καμία αμφιβολία λοιπόν ότι ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος, καλά τον έκαναν και τον μπουντρούμιασαν. Αλλά δεν υπάρχει δικαιοσύνη, τον άφησαν, τίποτα δε λειτουργεί σ' αυτή τη χώρα.
Εδώ και πολύ καιρό το κίνημα κατά των διοδίων θεριεύει μέρα με τη μέρα και η τηλεόραση προ Γκλέτσου δεν είχε ασχοληθεί σχεδόν καθόλου. Σήμερα 17.53΄ στα διόδια των Αφιδνών καμιά διακοσαριά ΚΚΕδες ανέμιζαν σημαίες του ΠΑΜΕ έχοντας σηκώσει τις μπάρες λες και μάθαν ότι αναστήθηκε ο Λένιν, μοίραζαν φυλλάδια, κόσμος κόρναρε γουστάροντας, ατμόσφαιρα γενικής ευφορίας από μια μικρή συλλογική κατάκτηση. Κάποιος πρέπει κάποια στιγμή να κάνει την αρχή. Να πράξει. Όλοι συζητάμε - ως επί το πλείστον καθιστοί - για τη συχνότητα των σταθμών στο εθνικό δίκτυο, για τις διαρκείς ανατιμήσεις, το κατεστημένο των μεγαλοεργολάβων, τα χρήματα για δρόμους που τόσα χρόνια πετάγονταν σαν τα αποκόμματα απ' τα αμάξια λίγα μέτρα μετά τη διέλευση. Για το χιαστί φιλελευθερισμό του Σουφλιά που προπληρώνεις στην Αθηνών - Κορίνθου για το δρόμο της Ηγουμενίτσας, παραδείγματα από άλλες χώρες, χρέωση ανά χιλιόμετρο και φιλολογία μέχρι ύπνου, όλοι πληρώναμε κανονικά, ντρεπόμαστε να κατεβούμε και να τη σπρώξουμε, φοβόμαστε, ποιος ξέρει. Και ο κακομοίρης ο Γκλέτσος άκουσε ένα σωρό αλλά δεν μάσησε, δεν άρχισε να μιλάει στα τοπικά κανάλια για τα προβλήματα των απαλλοτριώσεων και δήθεν προσφυγές ή διαβήματα ή για το ανάλγητο υπουργείο ή το κράτος των Αθήνών. Έκανε. Βρε λάθος - σωστό, κάτι έκανε. Για αυτούς που τον ψήφισαν, για αυτούς που εκπροσωπεί, για όσους δεν έχουν - και μπράβο του. Αν πεις ότι το έκανε για να βγει στα κανάλια είναι κακεντρέχεια, αν πεις ότι είναι εθισμένος στις κάμερες αυτό σήμερα δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα σε κοινωνικά θέματα. Μέσα σε ένα σύστημα που όλοι οι δήμαρχοι λένε ότι δεν έχουν αρμοδιότητες και ότι τα χέρια τους είναι δεμένα, να και κάποιος που κουνήθηκε. Ρε για τα σκουπίδια είναι οι δήμαρχοι και για τα τραπεζάκια και τα ψιλοπροβλήματα, αλλά ας προσπαθήσουν. Τον χάρηκα που λες το Δήμαρχο Στυλίδας γιατί πήγε να λύσει και έλυσε. Μοιάζει καλή η αρχή. Λαϊκός, πάνω στα μηχανήματα, με το μυαλό του στον Κούρκουλο γιο του Κατράκη στο αίμα βάφτηκε κόκκκινο, αλλά οι ψηφοφόροι του μαζί του, όλοι μαζί. Υπήρξαν κι άλλοι γνωστοί που ανέλαβαν θέσεις αλλά θέση ποτέ δεν πήραν σε κάτι, ποτέ δεν εκτέθηκαν οι πράξεις τους στη δημόσια κριτική, ακριβώς γιατί δεν υπήρξαν. Η κινούμενη άμμος του Πειραιά επί Φασούλα, οι αναθέσεις του Κακλαμάνη, οι μαύρες τρύπες του Παπαγεωργόπουλου στο ταμείο και απ' την άλλη η απεργία πείνας του Κορτζίδη, στο Ελληνικό. Γιατί πρέπει να είσαι πολιτικά ορθός και υπέρ της εργολαβικής επαιτείας του δίευρου, γιατί να ανεχόμαστε τις εργολαβικές απειλές του στυλ "αν θέλετε μείωση, καταγγέλουμε τις συμβάσεις, δηλαδή τα παρατάμε όπως είναι", προτιμώ τον άγουρο πολιτικά Γκλέτσο, αλήθεια. Δεν θα μεταφέρω τα δικαιώματά μου στη Φθιώτιδα αλλά, δημαρχιακός ακτιβισμός, ψήνομαι.
Εδώ και πολύ καιρό το κίνημα κατά των διοδίων θεριεύει μέρα με τη μέρα και η τηλεόραση προ Γκλέτσου δεν είχε ασχοληθεί σχεδόν καθόλου. Σήμερα 17.53΄ στα διόδια των Αφιδνών καμιά διακοσαριά ΚΚΕδες ανέμιζαν σημαίες του ΠΑΜΕ έχοντας σηκώσει τις μπάρες λες και μάθαν ότι αναστήθηκε ο Λένιν, μοίραζαν φυλλάδια, κόσμος κόρναρε γουστάροντας, ατμόσφαιρα γενικής ευφορίας από μια μικρή συλλογική κατάκτηση. Κάποιος πρέπει κάποια στιγμή να κάνει την αρχή. Να πράξει. Όλοι συζητάμε - ως επί το πλείστον καθιστοί - για τη συχνότητα των σταθμών στο εθνικό δίκτυο, για τις διαρκείς ανατιμήσεις, το κατεστημένο των μεγαλοεργολάβων, τα χρήματα για δρόμους που τόσα χρόνια πετάγονταν σαν τα αποκόμματα απ' τα αμάξια λίγα μέτρα μετά τη διέλευση. Για το χιαστί φιλελευθερισμό του Σουφλιά που προπληρώνεις στην Αθηνών - Κορίνθου για το δρόμο της Ηγουμενίτσας, παραδείγματα από άλλες χώρες, χρέωση ανά χιλιόμετρο και φιλολογία μέχρι ύπνου, όλοι πληρώναμε κανονικά, ντρεπόμαστε να κατεβούμε και να τη σπρώξουμε, φοβόμαστε, ποιος ξέρει. Και ο κακομοίρης ο Γκλέτσος άκουσε ένα σωρό αλλά δεν μάσησε, δεν άρχισε να μιλάει στα τοπικά κανάλια για τα προβλήματα των απαλλοτριώσεων και δήθεν προσφυγές ή διαβήματα ή για το ανάλγητο υπουργείο ή το κράτος των Αθήνών. Έκανε. Βρε λάθος - σωστό, κάτι έκανε. Για αυτούς που τον ψήφισαν, για αυτούς που εκπροσωπεί, για όσους δεν έχουν - και μπράβο του. Αν πεις ότι το έκανε για να βγει στα κανάλια είναι κακεντρέχεια, αν πεις ότι είναι εθισμένος στις κάμερες αυτό σήμερα δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα σε κοινωνικά θέματα. Μέσα σε ένα σύστημα που όλοι οι δήμαρχοι λένε ότι δεν έχουν αρμοδιότητες και ότι τα χέρια τους είναι δεμένα, να και κάποιος που κουνήθηκε. Ρε για τα σκουπίδια είναι οι δήμαρχοι και για τα τραπεζάκια και τα ψιλοπροβλήματα, αλλά ας προσπαθήσουν. Τον χάρηκα που λες το Δήμαρχο Στυλίδας γιατί πήγε να λύσει και έλυσε. Μοιάζει καλή η αρχή. Λαϊκός, πάνω στα μηχανήματα, με το μυαλό του στον Κούρκουλο γιο του Κατράκη στο αίμα βάφτηκε κόκκκινο, αλλά οι ψηφοφόροι του μαζί του, όλοι μαζί. Υπήρξαν κι άλλοι γνωστοί που ανέλαβαν θέσεις αλλά θέση ποτέ δεν πήραν σε κάτι, ποτέ δεν εκτέθηκαν οι πράξεις τους στη δημόσια κριτική, ακριβώς γιατί δεν υπήρξαν. Η κινούμενη άμμος του Πειραιά επί Φασούλα, οι αναθέσεις του Κακλαμάνη, οι μαύρες τρύπες του Παπαγεωργόπουλου στο ταμείο και απ' την άλλη η απεργία πείνας του Κορτζίδη, στο Ελληνικό. Γιατί πρέπει να είσαι πολιτικά ορθός και υπέρ της εργολαβικής επαιτείας του δίευρου, γιατί να ανεχόμαστε τις εργολαβικές απειλές του στυλ "αν θέλετε μείωση, καταγγέλουμε τις συμβάσεις, δηλαδή τα παρατάμε όπως είναι", προτιμώ τον άγουρο πολιτικά Γκλέτσο, αλήθεια. Δεν θα μεταφέρω τα δικαιώματά μου στη Φθιώτιδα αλλά, δημαρχιακός ακτιβισμός, ψήνομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου