ISO

Στο ψυγείο της τηλεόρασης τα φρούτα σαπίζουν όπως σε κάθε ψυγείο. Ανοίγεις και μια χαρακτηριστική μυρωδιά σε συνεπαίρνει απ' την ανάποδη, όπως κάτι πρόσφατα βράδια στο ζάπινγκ που πέρασες απ' τον Alpha τηλεόραση. Και σε έπιασε η ψυχή σου τόσο με την εικόνα "του σπιτιού του μεγάλου αδερφού" όσο και με την παρουσιάστρια που κάθε φορά που τη βλέπεις σου θυμίζει πόσο μεγάλωσες και πόσο καθόλου μυαλό δεν έχεις βάλει. Απλές συνταγές τηλεθέασης του στιλ "βάζεις σε ένα τηλεοπτικό σπίτι μια βυζαρού με μίνι, ένα μπόντι μπίλντερ, μια μαύρη, ένα καμάρι της κρητικής λεβεντιάς, δύο μαλακισμένα σκέτα, μια παλιά πορνοστάρ, ένα πενηντάρη με μπεγλέρι, μια μέλλουσα πορνοστάρ, ένα λογιστή και μια βιβλιοθηκάριο" και δίνεις το μικρόφωνο στη Ρούλα. Την εθνική Ρούλα, εκείνη που απ' τη δεκαετία του '90 σε έκανε να υποσχεθείς στον εαυτό σου ότι στο σπίτι σου δεν θα έχεις τηλεόραση. Εκείνη που στο συμβολισμό του διάσημου μικρού της ονόματος έχει μετατραπεί σε γλιστερό σκαλάκι του αργού - αλλά σταθερού - ξεπεσμού του εγχώριου τηλεοπτικού θεάματος : Αλίκη, Μελίνα, Μιμή, Ρούλα, Τατιάνα, Ευγενία, Τζούλια, Πετρούλα και πάει κατεβαίνοντας. Όταν αρχές της προηγούμενης δεκαετίας διαμαρτυρόμαστε, φοιτητές τότε - καλοί μαλάκες και εμείς - για την προβολή της ναυαρχίδας των ριάλιτι, μας διέφευγε το πλέον προφανές : στον ουρανό του τηλεοπτικού σύμπαντος θα προβληθεί για λίγο, θα προκαλέσει, θα το δουν, δε θα το δούμε, ανάλογα, και στο τέλος θα σβήσει με όρους πτώσης και φυσικής στα στρώματα της ατμόσφαιρας των ανερχόμενων τότε καινοτόμων ιδεών του θεάματος. Ευτυχώς ήρθε το τέλος - θέλω να πιστεύω - αυτή τη χρονιά. Αν υπάρχει κανένας μέσα στο κτίριο του Άλφα το βράδυ και τα φώτα που βλέπεις από την Αττική οδό δεν τα έχουν αφήσει ανοικτά για τους κλέφτες των Μεσογείων, θα πρέπει να μετανιώνει πικρά για το φιάσκο Big brother που το κανάλι του πρόβαλε φέτος. Είμαστε γελοίοι τηλεθεατές αλλά υπάρχει και ένα όριο. Ο όρος ξαναζεσταμένο φαΐ δεν επαρκεί, πολλοί το τρώμε. Απλά είναι κάτι βραδάκια που έχεις καλή παρέα, η τηλεόραση είναι βεβαίως κλειστή, ξεχνιέσαι με το μπλα μπλα να μαγειρέψεις και παραγγέλνεις δυο σουβλάκια, πεινάς πολύ, κάποια στιγμή έρχονται και με την πρώτη μπουκιά καταλαβαίνεις ότι ο γύρος είναι προχτεσινός. Και λες, να τους πάρω ένα τηλέφωνο να τους πάρει ο διάολος μέσα στην τσίκνα τους - τους μαλάκες, να φάω και να σκίσω το φυλλάδιο απλά, να παραγγείλω άλλα, ε αυτό νιώθει πια ο τηλεθεατής της Ρούλας. Να έχεις βγει στη σύνταξη και να μην το ξέρεις, επάγγελμα τηλεπαρουσιάστρια.