Μεταχειρισμένες λέξεις

Έχουμε παραλύσει και δεν το ξέρουμε ; Έτσι λένε. Κατηγορούν οι δανειστές την κυβέρνηση για "μεταρρυθμιστική κόπωση" και διαδίδουν ότι από τότε που έφυγαν δεν γίνεται τίποτα σ' αυτή τη χώρα. Φαίνεται πως το γηπεδικό συνθηματάκι "μη σταματάς, μη σταματάς να τους γαμάς" (ευδοκιμεί συνήθως μετά το τρία μηδέν) όχι μόνο ακούγεται από το πέταλο του ΔΝΤ αλλά έχει κερδίσει και τη μάχη της εξέδρας. Νεοφιλελεύθερος χουλιγκανισμός με λίγο από τεστ κοπώσεως ; Η κοινωνία μας είναι άρρωστη, τώρα παραλυσία είναι, απλή κόπωση, θα μας πούνε τέλη Μάρτη. Αρχές Απρίλη θα μας μοιράσουν την αντιβίωση. Η ατμόσφαιρα έξω έχει κάτι απ' το sharlotte sometimes των cure ή είναι η ιδέα μου ; Γιατί τελευταίο στο δίσκο είναι το killing an arab. Αν πιστέψουμε τους δαιμόνιους ρεπορτερς του Μεγκα δεν υπάρχει κυβέρνηση - μας κυβερνά μια παρεούλα με στοιχεία Μπέβερλι Χιλς. Δελτίο Παρασκευής και πρώτη (μισάωρη) είδηση η κόντρα Ραγκούση - Βενιζέλου για το χειρισμό των απεργών πείνας, η ενόχληση Παπανδρέου, ο πυροσβεστικός ρόλος της ανακοίνωσης Πεταλωτή, κλείσιμο με την εικόνα του Καρατζαφέρη στη Βουλή να παρακαλεί τους Υπουργούς να μιλούν στο τηλέφωνο, σαν νοικοκυρές που σιδερώνουν. Δεν την παλεύουμε. Είναι πλέον προφανές. Όλοι μαζί βγάζουμε πια αντανακλαστικά μεθυσμένου. Σκοτώνονται δύο νέα παιδιά, γράφουν για ήρωες των 800 ευρώ. Άλλοι γράφουν "καλά να πάθουν". Απορώ αρκετές μέρες ποιος σπουδαίος εγκέφαλος ανακάλυψε το σημείο τομής της έννοιας του ηρωισμού με την απόδειξη μισθοδοσίας, αν πραγματικά θεωρεί ότι αυτή η παρανοϊκή λεκτική συνάρτησή του τιμά τη μνήμη των ανθρώπων στους οποίους αναφέρεται, ή τον πόνο των οικείων τους. Δημοσιογράφοι πετούν σαν όρνια πάνω από πιθανές εστίες ανθρώπινου πόνου ή - μακάρι - θανάτου, με το μικρόφωνο γαντζωμένο στα πόδια τους, πίνουν καφέ απέναντι από την Υπατία, καβαλάνε μηχανάκια πανικόβλητοι κάθε που σκάει βόμβα, με αποτέλεσμα τη συνισταμένη των ψυχώσεων τους να την λέμε εμείς και τα προγράμματα "δελτίο ειδήσεων". Και να το παρακολουθούμε, όπως την Παρασκευή που άρχισα να πιστεύω ότι πριν τα αθλητικά θα βαρέσουν σειρήνες συναγερμού και θα ψάχνω μες τη νύχτα για καταφύγιο. Οι πολιτικοί ταγοί του τόπου κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι κρύβονται, προσπαθούν (κρυμμένοι) να μας πείσουν ότι δεν κρύβονται συνειδητά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι πόλεμος, αλλά αθλητισμός. Η Αστυνομία κλαίει. Οι μετανάστες εκβιάζουν. Η ΝΔ ανασυγκροτείται. Η κυβέρνηση, με υπογεγραμμένο το αναλυτικό για το συγκεκριμένο ζήτημα μνημόνιο, καλεί σε διάλογο. Ο κόσμος αντέχει - η κόπωση είναι των κυβερνώντων. Στο δημόσιο λόγο μόνο λέξεις κλισέ από πρόσωπα πασέ. Αρθρώνουν ακόμα κλισέ νοήματα, τα ίδια νοήματα, χρόνια - τώρα ως απαντήσεις σε πρωτοφανή προβλήματα. Δεν σημαίνουν πια οι λέξεις στο δημόσιο λόγο. Ούτε η πτώχευση ούτε τίποτα. Δεν μπορούμε να πάθουμε τίποτα, σαν κοινωνία, γιατί δεν θα μας το πει κανείς. Ας το πούμε μεταρρυθμιστική κώφωση. - Ντύθηκα νεράιδα με φτερά και ραβδί και φούστα αλλά δεν πήγα στο πάρτυ.- Πες τίποτα. - Τίποτα.