Αγάπη είναι να μην συγχωρείς. Από μόνο το γεγονός ότι οι παπάδες λένε ότι πιστεύουν το αντίθετο, προκύπτει. Αριστερά δεν είναι η εγχώρια συνεχής άρνηση αλλαγών, ένα ή πολλά παρατεταμένα όχι που εκπυρσοκροτούν στο άκουσμα κάθε πρότασης. Αυτό είναι συντήρηση, εσφαλμένα εδώ του φοράμε κόκκινα. Τα πράγματα είναι απλά. Η Αριστερά είναι τσουνάμι - όχι μέσα στα ποτήρια του φλοράλ, δεν θα τη βρεις στις καλλιγραφίες του πρώτου πανό της κάθε εθιμικής πορείας, στο ύφος του κουρασμένου γραφειοκράτη που στολίζει τις φάτσες των διαδηλωτών, η αριστερά δεν είναι ξέπνοη. Δεν υπήρξε ποτέ έτσι. Η Αριστερά είναι ενέργεια. Μετασχηματίζεται με απώλειες αλλά δεν εξαφανίζεται. Δεν φοβάται τις μηχανές, δεν φοβάται τίποτα. Είναι και κυνική, ώρες - ώρες, αλλά όχι μόνο. Δεν είναι πρόσωπα σε αφίσες, δεν είναι κανένα τσιτάτο ή στριφτό, δεν φοριέται και δεν δείχνεται. Η Αριστερά είναι και συστολή. Όχι μετάλλων. Είναι βλέμμα, να μπορούν να διαστέλλονται οι κόρες σου χωρίς εξωτερικό φωτεινό ερέθισμα, να ψάχνεις ολοένα να το εξηγήσεις. Δεν είναι καλύβι με τσίγκο στο χωριό ούτε μεζονέτα ούτε διαμέρισμα σε εργατική πολυκατοικία, είναι η ίδια η συγκατοίκηση, δεν είναι αλλεργική στον προγραμματισμό και σε κάθε είδους μέθοδο. Δεν είναι το να φέρεσαι σαν μαλακισμένο, η αριστερά δεν είναι ψυχολογικό πρόβλημα. Λάθος, η αριστερά είναι το ψυχολογικό πρόβλημα των άλλων. Κάποιοι μετανάστες δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά, είναι βαθιά φασίστες. Κάποιοι άλλοι είναι η προσωποίησή της. Δεν είναι μόνο προβολή στο μέλλον, δεν είναι υπεριστορική έννοια, δεν είναι άουτ οφ φάσιον, είναι απτή, παροντική σαν εγκέφαλος. Κάποιες φορές είναι επηρμένη, γενικά δεν μπορούν να την προβλέψουν οι μετεωρολόγοι ούτε και οι τσιγγάνες. Δεν είναι τίποτε μαγικό, δεν βγαίνει λαγός από κανένα καπέλο, μπορεί να υπάρχει ιδρώτας ανάμεσα σε σφιγμένα χέρια, μπορεί να λιποψυχήσεις ανά πάσα στιγμή αλλά πάντα κάτι συμβαίνει και - Έχει συγκεκριμένους στόχους, δύσκολους πολύ, η τηλεόραση την αποπροσανατολίζει (η μουσική όχι), είναι ζώο και άνθρωπος, μεταγγίζεται είκολα, όταν βρέχει της αρέσει η βροχή και όταν όχι ο ήλιος, δεν ασχολείται κάθε μέρα με δόντια, σπυριά ή παπούτσια, κάνει μπάνιο σε βαθιές θάλασσες αλλά και σε πισίνες, σε λίμνες ή σε βάθρες. Η αριστερά είναι καταφατική ιστορία. Ποτέ δεν ήταν μέρος του προβλήματος, όπως σήμερα. Είναι ζωντανή και (πρέπει να) μεταβάλλεται, όπως όλοι και όλα. Όπως ο καθένας μας. Τώρα, η αριστερά δεν έχει να χάσει τίποτα. Κάποιος είπε ότι έχει λήξει το έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου