Tsipreferendum

Αν είσαι και συ από αυτούς που πίστεψαν σε κάτι καλύτερο από αυτή την Κυβέρνηση, όπως κι εγώ, τότε δεν μπορεί παρά να αισθάνεσαι σαν ηλίθιος από το πρωί της προηγούμενης Δευτέρας και μετά. 

Οι υποψίες μήπως δεν είσαι και ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου, βέβαια, πρέπει να είχαν αρχίσει από αρχές Φλεβάρη, με την πρόταση του Προκόπη Παυλόπουλου για ΠτΔ, ύστερα από τη διάψευση των πληροφοριών που είχαν σίγουρη την υποψηφιότητα Αβραμόπουλου, με εκείνη την αριστερίστικη λογοδιάρροια που είχε καταλάβει όλο το κυβερνητικό επιτελείο στα τηλεοπτικά πάνελ για καν'να μήνα από την ορκωμοσία του, όπως τα νήπια ζωγραφίζουν ζωγραφιές για να μπουν ανάμεσα στο μαγνητάκι και στο ψυγείο του σπιτιού, παιδικά σχέδια για επανόρθωση όλων των αδικιών με έμφαση σε αυτές που υπέστησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, στα οποία έχει αλλεργία ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, όπως θα μαθαίναμε έξι (6) μήνες μετά, για να καταλήξεις μετά βεβαιότητας στο συμπέρασμα ότι όχι μόνο δεν θα γίνεις ποτέ δεκτός στη MENSA αλλά και ότι έπρεπε να έχεις παρακολουθήσει μαθήματα σε ειδικό σχολείο μετά τη νύχτα εκείνης της Παρασκευής που ο νυχτερινός πολιτικός μας ουρανός φωταγωγήθηκε στιγμιαία από τη φωτοβολίδα της αναγγελίας του δημοψηφίσματος, για να σκοτεινιάσει ξανά αμέσως μετά, μια και καλή. Γιατί μέσα στις οκτώ εκείνες ημέρες που μεσολάβησαν από την εξαγγελία του μέχρι τη διεξαγωγή του, όλα έγιναν πουτάνα : χαθήκαν προθεσμίες, απορρίφθηκαν σωρηδόν παρατάσεις, αιτήματα σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και γιούρογκρούπς, προτάσεις για μέτρα, ο Υπουργός σου εκδιώχθηκε από συνεδρίαση ευρωπαϊκού οργάνου, αλλά, το κυριότερο, σου έκλεισαν τις τράπεζες, ή, για να ακριβολογούμε, σου έπιασε κάποιος το χέρι και σε έβαλε να τις κλείσεις, μαλάκα. 

Και λες, τότε, ακόμα πιο μαλάκας εσύ, δεν μπορεί, κάποια εναλλακτική θα έχουμε, κάπως θα το διαχειριστούμε, σε κάτι στοχεύουμε, δεν μπορεί. Τίποτα. Απλώς η Ευρώπη είχε βάλει μπροστά το σχέδιο που κωδικά ονομάζει "Γκρέξιτ" : βήμα πρώτο = κλείσιμο Τραπεζών. Γιατί όταν βρει στην ξέρα το καράβι, ο καπετάνιος δίνει εντολή να κλείσουν τα στεγανά, γι' αυτό. Όχι σου λένε, μη φοβάσαι, "όχι" εσύ - είπαμε, είσαι μεγάλος μαλάκας, και ηλίθιος. Και 62% του ελληνικού λαού κοιμηθήκαμε, μεθυσμένοι, με τη γκομενάρα του Όχι το βράδυ της Κυριακής για να ξυπνήσουμε τη Δευτέρα με ένα πλάσμα δίπλα μας που θα μπορούσε να το λένε "Βαγγέλη (και είμαι τραβέλι)". Γιατί στην περίπτωση του "ΝΑΙ" θα παραιτούνταν, κατά δήλωσή του, ο Βαρουφάκης, θα συγκαλούνταν, σύμφωνα με πληροφορίες του ΣΚΑΪ, συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, άσε δε που θα συρόμασταν σε μια εξευτελιστική συμφωνία (παράδοσης). Έτσι κι έγιναν όλα. Άρα, είπαμε, τη Δευτέρα ξύπνησες (έξυπνος) : καμία σημασία δεν είχε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αν ήσουν γιαγιά και είχες κοιμηθεί το απόγευμα της Κυριακής για να ξαναδείς τηλεόραση το βράδυ της Δευτέρας και σου έλεγε ο εγγονός σου ότι το ΝΑΙ έλαβε 61,39% θα το πίστευες, και δικαίως. 

Πάμε παρακάτω : Αφού το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είχε καμία σημασία για εμάς, γιατί έγινε ; Μήπως η σημασία του όλη εξαντλούνταν στην εξαγγελία του ; Αλλά το μόνο που κατάφερε η εξαγγελία του ήταν να κλείσουν οι τράπεζες, κανένα κέρδος εθνικό. Μήπως ήταν η μεγαλύτερη μαλακία της Κυβέρνησής μας μέχρι σήμερα ; 

Τι κατάφερε η Κυβέρνηση με το δημοψήφισμα, άραγε, εκτός του να αναποδογυρίσει τα πάντα αρχίζοντας από την πλήρη, εκ του αποτελέσματος, ταύτιση άρνησης και κατάφασης ; 

1. Κατάφερε να έχει περιέλθει σε κατάσταση πλήρους ασφυξίας, χωρίς τραπεζικό σύστημα, δηλαδή να βάλει η ίδια το κεφάλι της κάτω από το νερό και να παρακαλάει μανιωδώς για μια, όποια, συμφωνία, προκειμένου να το βγάλει στην επιφάνεια και να αναπνεύσει. Αν όντως έχουμε πόλεμο, όπως δήλωσε ο Υπουργός μας ο αρμόδιος για τα πολεμικά τα θέματα και Κυβερνητικός Εταίρος - Ογκόλιθος, πως χαρακτηρίζεται στρατηγικά μια κίνηση με την οποία απλά θυσιάζεις τη βασίλισσα και δυο αξιωματικούς, για να μην πάρεις τίποτα απ' τον αντίπαλο, ούτε πιόνι - στρατιώτη ; Αυτοκτονική, μάλλον. 

Κωδικά : Ο Τσίπρας σύρθηκε σε μια συμφωνία στην οποία η μόνη υποχώρηση των άλλων ήταν ότι θα του ανοίξουν τις Τράπεζες, και πολύ ήταν, σύμφωνα με τους Γερμανούς, έπρεπε να είμαστε και ευχαριστημένοι.

2. Να αναδείξει το δήθεν φιλοευρωπαϊκό προφίλ σύσσωμης της αντιπολίτευσης, αλλά και το δήθεν αίσθημα εθνικής ευθύνης που την διακατέχει διαχρονικά, ή έτσι να λένε το Σκάι και το Μέγκα.

3. Να αποδείξει σε όλους μας ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση του "ελληνικού προβλήματος". 

4. Να εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία αναφορικά με τα θέματα της χάραξης της οικονομικής πολιτικής.

5. Να καταλήξουν οι μόνοι συνεπείς βουλευτές της συμπολίτευσης, αυτοί δηλαδή που και χθες ψήφισαν "Όχι", όσοι θα αποχωρούσαν από την διαπραγμάτευση των Βρυξελλών λόγω της σαδιστικής αδιαλλαξίας των Γερμανών καταγγέλλοντας τον Σόιμπλε και τους υποστηρικτές του να είναι σε πλήρη εναρμονισμό με τις απόψεις του Σόιμπλε ως προς το τι πρέπει να γίνει : "Γκρέξιτ".

Οπότε, χθες, εκεί που οδηγούσα στον Πειραιά και πήρε το μάτι μου ένα πανό που έγραφε "Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟ ΟΧΙ" και σκέφτηκα, δεν μπορεί να είναι τόσο απλό, μάλλον έκανα λάθος, όχι ο Βαρουφάκης, εγώ ευθύνομαι, δήλωσα, κάτι απλό, σαν πόνος στο στήθος, και μετά σκέφτηκα, αν υπέγραφε την πρόταση Γιούνκερ και 39 βουλευτές του έλεγαν ΟΧΙ στην Βουλή, σαν χθες το βράδυ, θα έπεφτε η Κυβέρνηση, αλλά σήμερα δεν έπεσε, κρατάει, αντέχει γιατί, τι άλλαξε ; Τι μεσολάβησε ; 

Το δημοψήφισμα έγινε, το δημοψήφισμα με το στιβαρό όχι μεσολάβησε - και δεν έπεσε η Κυβέρνηση. 

Το δημοψήφισμα έγινε για να μην πέσει η Κυβέρνηση, και δούλεψε μια χαρά, μέχρι σήμερα 16/7/2015.