ΣτΕκλογές

Η Κυβέρνηση της χώρας, νομίμως δέσμια των συνταγματικών της αρμοδιοτήτων, αφ' ενός δείχνει να μην πολυκαταλαβαίνει το θεσμικό σύστημα στη βάση του οποίου αναδείχθηκε και εντός του οποίου καλείται να λάβει τις όποιες αποφάσεις της και αφ' ετέρου μοιάζει να είναι εγκλωβισμένη σε μια ανάγνωση του συσχετισμού των κοινωνικών δυνάμεων η οποία συχνά δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη. Οι αναφορές του πρωθυπουργού στη Δ.Ε.Θ. για το άουτκαμ της απόφασης του ΣτΕ εκτός από θεσμικά απρεπείς και πολιτειακά εσφαλμένες αποτέλεσαν ταυτόχρονα και την αφορμή για την ανάδειξη του εν λόγω ζητήματος ως Νο 1 στην τρέχουσα πολιτική ατζέντα, για να καταλήξουμε η προπαρασκευαστική απόφαση περί του παραδεκτού των προσφυγών των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών να γίνεται πρώτη είδηση, μέχρι που οι πληροφορίες για την απόφαση, σήμερα, να επισκιάζουν και την είδηση για το σεισμό στην Ιταλία. Η κα Γεροβασίλη βιάστηκε εν τω μέσω της νυκτός να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση - απάντηση σε ανεπίσημες δημοσιογραφικές πληροφορίες που κάνουν λόγο για απόφαση - κόλαφο, χωρίς να περιμένει καν να διαβάσει το σκεπτικό της εκδοθεισόμενης απόφασης, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι αυτός που καθορίζει το χρόνο - και άρα κυβερνάει τον τόπο - είναι τα ΜΜΕ με τη δήθεν σπουδή τους για ταχύτητα στην ενημέρωση. Έβαλλε κατά της Δικαιοσύνης η Κυβέρνηση ενθυμούμενη σήμερα ότι τα ανώτατα κλιμάκιά της είναι πιο συντηρητικά πολιτικά και απ' τον Άδωνη Γεωργιάδη, λες και αυτό δεν ήταν κάτι που ήξερε εκ των προτέρων και έπρεπε να έχει απ' την αρχή συνυπολογιστεί στη διατύπωση της νομοθετικής στόχευσης ή λες και στην περίπτωση που ο νόμος κρινόταν συνταγματικός το ΣτΕ εν μια νυκτί θα μετατρεπόταν σε ταξικό σύμμαχο του Σύριζα. Τώρα, τις επόμενες ημέρες όλοι μας θα κουραστούμε να διαβάζουμε ανακοινώσεις κορυφαίων υπουργών με τις οποίες θα γίνεται λόγος για λυσσαλέο πόλεμο κατά της Κυβερνήσεως, για μάταια προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας κ.ο.κ. την ίδια ώρα που αυτοί ήταν οι πρώτοι που "σήκωσαν" το εν λόγω θέμα αποσκοπώντας στην άσκηση πίεσης προς τους Δικαστές για την ανάδειξη της κοινωνικής βαρύτητας των συνεπειών της έλευσης τόσων πολλών εκατομμυρίων στα Δημόσια Ταμεία, σε μια προσπάθεια να γίνει δυνατή η έκδοση μιας απόφασης θεμελιωμένης περισσότερο στη σκοπιμότητα παρά στη νομιμότητα, η οποία θα ήταν αφ' ενός κοινωνικά δικαιότερη και αφ' ετέρου - μην το υποτιμάμε - κυβερνητικά αρεστή. Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνητικοί μας νόες πρέπει να συναισθανθούν επιτέλους ότι η εξουσία την οποία όλη τους τη ζωή προσπαθούσαν να χαλιναγωγήσουν είναι πλέον εκείνοι, οι ίδιοι, ότι η απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας είναι το μοναδικό της/τους όριο, στο βαθμό που ύστερα από το δημοψήφισμα αποφάσισαν ότι δεν πρόκειται να κατεδαφίσουν το θεσμικό μας οικοδόμημα και ακολούθησαν κομματικά συντεταγμένοι την μεταρρυθμιστική οδό της βελτίωσης επιμέρους συνθηκών του κοινωνικού μας βίου, να αφήσουν κατά μέρος τις λαλιώτικες λαλιές του τύπου "και οι κρίνοντες κρίνονται" και να καταλάβουν ότι σε μια χώρα που η Κυβέρνηση βλέπει τη Δικαιοσύνη ως εχθρό, ή η Δικαιοσύνη την Κυβέρνηση ως εχθρό, η "ομαλότητα" είναι μια έννοια που θα πρέπει να αναζητήσει κανείς τουλάχιστον στη στρατόσφαιρα. Και να πράξουν ανάλογα.